Przez niemal cały okres istnienia Republiki wszyscy wybierani przez wiec książęta nowogordzcy byli zarazem książętami włodzimierskimi i moskiewskimi, a w początkowym okresie również suzdalskimi. W [[13461348]] od Nowogrodu na mocy postanowień Układu z Bolotowa oderwał się [[Psków]] i stworzył niezależne państwo. W latach [[1389]]-[[1392]] oraz [[1407]]-[[1412]] Republika Nowogrodzka pozostawała przejściowo w stosunku lennym do [[Korona Królestwa Polskiego|Korony Królestwa Polskiego]], związana osobą brata [[Władysław II Jagiełło|Jagiełły]] – [[Lingwen]]em. Poczet nowogrodzki brał udział w [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]] (1410) walcząc przeciw [[Zakon krzyżacki|Krzyżakom]]. W latach 1470-1471 związana z państwem litewskim osobą kniazia Michała Olelkowicza. Prawosławne arcybiskupstwo nowogrodzkie objął za wstawiennictwem [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]] metropolita kijowski Grzegorz II, zastępując zmarłego Jana, uznającego zwierzchnictwo metropolity moskiewskiego. Od [[1471]] do [[1478]] r. ponownie w [[Unia personalna|unii personalnej]] z [[Wielkie Księstwo Moskiewskie|Wielkim Księstwem Moskiewskim]]. W okresie tym stronnictwo prolitewskie reprezentowała w Republice posadnica Marta Borecka, której polityka skłoniła do interwencji zbrojnej księcia nowogrodzkiego i moskiewskiego Iwana III i wcielenia Nowogrodu do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego.
=== W Wielkim Księstwie Moskiewskim i Carstwie Rosyjskim===
