Bojaźń Boża: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Zgłoszenie do usunięcia
zgodnie z dyskusją w WP:POCZ
Linia 1:
{{DNU|artykuł|podstrona=2015:02:13:Bojaźń Boża}}
'''Bojaźń Boża''' – w teologii katolickiej jeden z [[Siedem darów Ducha Świętego|darów Ducha Świętego]], rozumiany jako nieutożsamiane ze strachem poczucie religijności i zawierzenia, będących odpowiednią postawą wobec Boga.
'''Bojaźń Boża''' – w religii chrześcijańskiej towarzyszy ona doświadczeniu misterium [[Bóg|Boga]] - tajemnicy fascynującej i strasznej zarazem. Pojęcie [[strach]]u przed przerażającą mocą Bożą ustępuje miejsca bojaźni, rozumianej jako ''pełna szacunku i ufna wdzięczność''.
 
== Biblia ==
Bojaźń Boża jest jednym z siedmiu darów Ducha Świętego.
Bojaźń Boża jako dar Ducha Świętego jest wzmiankowana w [[Księga Izajasza|Iz]] 11,2, gdzie opisane zostały przymioty Ducha Pańskiego. W tym fragmencie bojaźń Boża, podobnie jak inne cechy, została przypisana mającemu nadejść [[Mesjasz|słudze-Mesjaszowi]]<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Bertram Stubenrauch]] | tytuł = Pneumatologia - Traktat o Duchu Świętym | wydawca = Wydawnictwo M | miejsce = Kraków | rok = 1999 | strony = 23 | isbn = 83-7221-107-8}}</ref>. Taką interpretację podtrzymuje [[Katechizm Kościoła Katolickiego]] (KKK 1831).
 
W [[Biblia|Piśmie Św.]] bojaźń Boża rozumiana jest w dwojakim ujęciu. Od strony negatywnej bojaźnią Bożą można nazwać lęk przed karą i strach. Akcentowany jest także pozytywny aspekt – w [[Stary Testament|Starym Testamencie]] widoczny jako postawa mądrości, źródło religijności będącej właściwą postawą wobec Boga ([[Księga Hioba|Hi]] 28,28; [[Księga Przysłów|Prz]] 1,7; [[Mądrość Syracha|Syr]] 1,11-20); [[Nowy Testament]] szczególnie akcentuje natomiast konieczność troski o własne zbawienie ([[Ewangelia Mateusza|Mt]] 5,29; 10,28; [[Ewangelia Jana|J]] 5,14; [[List do Filipian|Flp]] 2,12; [[List do Rzymian|Rz]] 11,20). [[1 list Jana|1 J]] 4,18 ukazuje, że doskonała miłość usuwa bojaźń<ref name="vorg">{{Cytuj książkę | autor = [[Herbert Vorgrimler]] | tytuł = Nowy leksykon teologiczny | wydawca = Wydawnictwo Verbinum | miejsce = Warszawa | rok = 2005 | strony = 30-31 | isbn = 83-7192-241-8}}</ref>.
Należy rozróżnić bojaźń jako strach, uczucie lęku, które pojawia się i mija, od bojaźni Bożej - trwałej postawy serca ludzkiego wobec swego Stwórcy.
 
== Tradycja ==
Pierwsze to uczucie, onieśmielenie, wynikające z zetknięcia się stworzenia z majestatem Bożym, z tajemnicą, która przekracza ludzkie możliwości pojmowania. To uczucie towarzyszyło często w momentach objawień, Mojżeszowi, gdy rozmawiał z Bogiem w krzewie ognistym, Maryi, gdy przyszedł do niej Archanioł Gabriel i wielu innym. Ludzki lęk Bóg uspokaja, mówi "Nie bój się", "Nie lękaj się". Bóg pragnie wyzwolić człowieka z lęku. Wolność od lęku jest jednym z owoców postawy bojaźni Bożej.
W tradycji bojaźń Boża była rozumiana jako motyw pobudzenia bojaźni „niewolniczej” do aktu żalu. [[Karl Rahner]] podkreślał, że sama obawa przed karą, niepołączona z obrzydzeniem grzechem, jest bojaźnią „niewolniczo-niewolniczą”. Odpowiednią postawą bojaźni Bozej jest nabożna cześć, konieczna do pobudzenia żalu, który powinien być przekształcony przez miłość do Boga ze względu na Niego samego<ref name="vorg"/>.
 
Dokonany przez [[Rupert z Deutz|Ruperta z Deutz]] podział na siedem epok Ducha Świętego ukazuje siódmą epokę jako epokę Ducha bojaźni Bożej, podczas której Duch Święty doprowadzi zbawionych do oglądania chwały Bożej<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Bertram Stubenrauch]] | tytuł = Pneumatologia - Traktat o Duchu Świętym | wydawca = Wydawnictwo M | miejsce = Kraków | rok = 1999 | strony = 174 | isbn = 83-7221-107-8}}</ref>.
Natomiast bojaźń Boża - to stała postawa ludzkiego serca :
{{cytatD|Bojaźń Pańska szczera, trwająca na wieki|Ps 19, 10}}
Obok miłości, wiary i służby jest najbardziej pożądaną postawą stworzenia wobec swego Stwórcy. Jak mówi bogobojny Hiob "Bojaźń Pańska zaiste mądrością, roztropnością zaś zła unikanie." Bojący się Pana troszczą się o to, by Go nie obrażać, by Go słuchać, by Bóg był na pierwszym miejscu. Taka postawa leczy lęki ludzkie i przynosi pokój serca.
{{cytatD|Którzy boicie się Pana, zawierzcie Mu|Syr 2, 8}}
Kto się Boga boi - ten się nic nie boi.
 
{{przypisy}}
Bojaźń Boża jest darem, o który modlił się król Dawid:
{{cytatD|skłoń moje serce ku bojaźni Twego imienia!"|Ps 86,11b}}
 
[[Kategoria:ChrześcijaństwoTeologia katolicka]]
== Owoce Bojaźni Bożej ==
Wiąże się ona z ''respektem dla woli Bożej''.
{{cytatD|Bojaźń Pańska jest szkołą mądrości|Prz 15,33}}
Chroni także ''od przejawów pychy''. Wypływa z niej ''uwielbienie, głęboki szacunek wobec Boga nieskończenie czystego i świętego oraz uznanie Jego suwerennych praw jako [[Stwórca|Stwórcy]]''. Nawet sceptyczny [[Kohelet]] mówi:
{{cytatD|Boga się bój i przykazań Jego przestrzegaj, bo cały w tym człowiek!|Koh 12,13}}
W jednym z tekstów mesjańskich [[Izajasz|prorok Izajasz]] występuje ze słowami:
{{cytatD|I spocznie na nim Duch Pański (...) duch wiedzy i bojaźni Pańskiej.<br /> Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej|Iz 11,2-3}}
 
== Bojaźń Boża w Nowym Testamencie ==
Dar bojaźni Bożej jest tym usposobieniem duszy, które sprawia, że pod działaniem Ducha Świętego odczuwa ona jakby instynktownie, wraz z wielkim szacunkiem dla Bożego majestatu i bezgranicznym upodobaniem w Jego ojcowskiej dobroci, żywy wstręt i odrazę do wszystkiego, co mogłoby obrażać tak dobrego, miłosiernego i miłości godnego Ojca: W duszy ożywionej tym darem — pisze św. [[Teresa z Ávili|Teresa z Avila]] - góruje ponad wszystkim bojaźń obrażania Boga, swego Pana i gorące pragnienie, by czynić we wszystkim Jego świętą wolę.
 
Tak pojęta bojaźń Boża nie musi wiązać się z uczuciem strachu, ale z głębokim szacunkiem i uznaniem wyższości Boga nad wszelkim Jego stworzeniem.
 
W [[Nowy Testament|NT]] [[Jezus Chrystus|Jezus]], jak mówi, jest jedno z Ojcem i przyszedł, aby pełnić wolę Ojca. Często sam uspokaja [[apostoł]]ów: '''Nie bójcie się!''' Jak pisze Św. Jan:
{{cytatD|W miłości nie ma lęku,<br />lecz doskonała miłość usuwa lęk,<br />ponieważ lęk kojarzy się z karą.<br />Ten zaś, kto się lęka,<br />nie wydoskonalił się w miłości|1 J 4,18}}
 
Apostoł Paweł napomina: „zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem, albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania” (Flp 2, 12-13)
 
== Zobacz też ==
* [[Miłosierdzie]]
 
[[Kategoria:Chrześcijaństwo]]