Admiral Graf Spee: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
wkngr damnatus
m Wycofano edycje użytkownika 2001:1608:10:25:20:0:DB5B:5216 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Leszek Jańczuk.
Linia 9:
|stocznia = Kriegsmarinewerft, [[Wilhelmshaven]]
|rozpoczęcie budowy =
|położenie stępki = [[1 października]] [[1931]]
|wodowanie = [[30 czerwca]] [[1934]]
|1. bandera = Niemcy
Linia 38:
|commons = Category:Admiral Graf Spee (ship, 1934)
}}
'''Admiral Graf Spee''' – [[Niemcy|niemiecki]] [[krążownik ciężki]] [[Krążowniki ciężkie typu Deutschland|typu ''Deutschland'']] (jednostki tej serii nazywano "pancernikami„pancernikami kieszonkowymi"kieszonkowymi”). Nosił imię wiceadmirała [[Maximilian von Spee|Maximiliana hrabiego von Spee]] i był drugim okrętem nazwanym na jego cześć. Zatopiony przez własną załogę w grudniu 1939 roku u brzegów [[Urugwaj]]u.
 
== Historia ==
Okręt rozpoczęto budować 1 października 1932 w stoczni Kriegsmarinewerft w [[Wilhelmshaven]], zwodowano 30 czerwca [[1934]], a przyjęto do służby 6 stycznia 1936.
 
Rok później "Admiral„Admiral Graf Spee"Spee” wraz z krążownikami "[[Köln (1930)|Köln]]", "[[Leipzig (1931)|Leipzig]]" i 4 niszczycielami został wysłany z rozkazem blokowania wybrzeży [[Hiszpania|hiszpańskich]] zajętych przez komunistów (odcinek od przylądka Gata do przylądka Oropesa na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]]). Po zakończeniu działań wojennych powrócił do [[Niemcy|Niemiec]].
 
21 sierpnia 1939 "Admiral„Admiral Graf Spee"Spee” wyszedł z portu [[Wilhelmshaven]] i skierował się na południowy [[Ocean Atlantycki|Atlantyk]]. Dowódcą był komandor ([[język niemiecki|niem]]. [[Kapitän zur See]]) [[Hans Langsdorff|Hans Wilhelm Langsdorff]].
 
[[Plik:HMSO Graf Spee cruise.jpg|left|thumb|300px|Mapa rajdu ciężkiego krążownika "Admiral„Admiral Graf Spee"Spee”]]
26 września 1939 dowódca otrzymał rozkaz atakowania statków handlowych aliantów. Pomiędzy 30 września a 7 grudnia 1939 roku okręt zatopił na Atlantyku i na Oceanie Indyjskim 9 brytyjskich statków handlowych o łącznym tonażu 50.089 [[Tona rejestrowa brutto|BRT]]. Ofiar śmiertelnych tych ataków nie było, ponieważ po wykryciu statku zmuszano jego załogę do ewakuacji.
 
=== Ostatnia bitwa ===
{{osobny artykuł|Bitwa u ujścia La Platy}}
13 grudnia 1939 okręt został wykryty u ujścia rzeki [[La Plata (estuarium)|Rio de la Plata]] przez zgrupowanie okrętów (zwane '''eskadrą G''' – Force G, dowódca komodor Harwood) składające się z: brytyjskiego krążownika ciężkiego [[HMS Exeter (1931)|HMS "Exeter"]] (okręt flagowy), krążownika lekkiego [[HMS Ajax|HMS "Ajax"]] i nowozelandzkiego krążownika lekkiego [[HMNZS Achilles|HMNZS "Achilles"„Achilles”]].
 
Dowódca "Admirala„Admirala Graf Spee"Spee”, po wykryciu i w trakcie bitwy, źle rozwiązał taktykę starcia. Dążąc do zbliżenia, nie wykorzystał całej przewagi ciężkiej artylerii swojego okrętu nad zespołem angielskim i nie prowadził bitwy na dużych odległościach, tj. 24–27 km (zasięg dział lekkich krążowników – 21 km, "Exetera"„Exetera” – 24 km). Zachowanie przewagi zasięgu choćby przez pewien czas mogło wyeliminować najcięższy okręt brytyjski i przechylić szalę zwycięstwa na korzyść Niemców.
 
Podczas [[bitwa u ujścia La Platy|bitwy morskiej u ujścia La Platy]] (pierwszej bitwy morskiej II wojny światowej) "Exeter"„Exeter” został ciężko uszkodzony (61 zabitych i 23 rannych) i stał się niezdolny do dalszej walki (brak prądu wskutek zalania generatorów unieruchomił całą pozostałą artylerię ciężką). Zagłady uniknął, gdyż wbrew zasadom taktyki dowódca pancernika rozdzielił ogień wież ciężkich (i to w momencie kiedy ich ogień stał się celny i dokładny) na zaciekle broniące "Exetera"„Exetera” krążowniki lekkie . "Admiral„Admiral Graf Spee"Spee” odniósł także liczne lekkie i cięższe uszkodzenia. Zniszczeniu uległ dalocelownik (już na początku bitwy), wyeliminowane zostało działo kal. 150 mm i jedno z trzech dział kal. 280 mm wieży A. Szczególnie istotne było zniszczenie wirówki oleju zużytego. W bitwie morskiej zużyto ogromne ilości amunicji, gdyż wieże musiały prowadzić mniej celny ogień samodzielny (na działo kal. 280 mm przypadało już tylko 55 pocisków). Liczba ofiar to 36 zabitych i 60 rannych. Komandor H. Langsdorff przerwał walkę i wprowadził okręt do portu [[Montevideo]]. Mimo że bitwa nie została rozstrzygnięta, Anglicy odnieśli taktyczne zwycięstwo.
 
[[Plik:Bundesarchiv DVM 10 Bild-23-63-06, Panzerschiff "Admiral Graf Spee".jpg|thumb|300px|Graf Spee w 1936 roku]]
Brytyjski ambasador w Montevideo wynegocjował z rządem urugwajskim, że niemiecki pancernik musi opuścić port w ciągu 72 godzin. Międzynarodowe prawo morza przewiduje, że żaden okręt wojenny nie może opuścić portu, jeżeli w ciągu poprzednich 24 godzin port ten opuścił statek należący do przeciwnej strony konfliktu. Dlatego ambasador postarał się o to, aby codziennie z portu Montevideo wypływał jeden statek brytyjski i w ten sposób zapobiegł ucieczce niemieckiego okrętu. Dodatkowe brytyjskie posiłki, które były już w drodze, potrzebowały jeszcze nieco czasu na dotarcie na miejsce. W międzyczasie okręty "Ajax"„Ajax” i "Achilles"„Achilles” wspólnie z nowo przybyłym krążownikiem ciężkim [[HMS Cumberland|"Cumberland"]] blokowały ujście [[La Plata (estuarium)|La Platy]].
 
Inna wersja wydarzeń brzmi następująco: "Admirał„Admirał Graf Spee"Spee” otrzymał trafienie w przedział maszynowy, które uszkodziło układ zasilania silnika okrętu w paliwo. Kadłub okrętu wymagał ponadto naprawy w kilku innych miejscach. Niemiecki okręt miał swoje wady. Aby spełnić wymagania [[traktat wersalski|traktatu wersalskiego]] i późniejsze ustalenia [[traktat waszyngtoński (1922)|traktatu waszyngtońskiego]], kosztem zmniejszonego opancerzenia, zainstalowano ciężką artylerię. Komandor H. Langsdorff miał prawo przypuszczać, że w [[Urugwaj]]u nic mu nie grozi – kraj ten był neutralny i okręt mógł przebywać w jego portach dwa tygodnie. Jednak pod naciskiem Wielkiej Brytanii okręt został zmuszony do wyjścia w morze w ciągu 72 godzin. To był zbyt krótki czas na przeprowadzenie niezbędnych napraw w maszynowni. Dwutygodniowy postój okrętu w porcie był z kolei niebezpieczny dla Brytyjczyków ze względu na [[U-Boot]]y, które otrzymały od dowództwa floty niemieckiej rozkaz wsparcia pancernika.
 
Patowa sytuacja, w której znalazł się pancernik, nie mogła jednak trwać zbyt długo. Uszkodzony okręt nie mógł liczyć na szybką pomoc. Przeprowadzone rozmowy z Berlinem także nie wniosły niczego nowego. Natomiast potencjał bojowy okrętu w dalszym ciągu stanowił poważne zagrożenie dla Anglików, posiadających jeden krążownik ciężki i "1,5" lekkiego (HMS "Ajax" utracił połowę artylerii głównej). Przy odrobinie szczęścia pancernik nie był bez szans ucieczki. Na ewentualne internowanie, zniszczenie czy [[samozatopienie]] okrętu, można było się zdecydować w ostateczności. Jednak błędne rozpoznanie sylwetek patrolujących brytyjskich okrętów, znajdujących się na niezbyt odległych wodach międzynarodowych, chyba definitywnie przesądziło o losie "Admirala Graf Spee". Wśród rozpoznanych jednostek angielskich miały znajdować się krążownik liniowy HMS "[[HMS Renown (1916)|Renown]]" i lotniskowiec HMS "[[HMS Ark Royal (1938)|Ark Royal]]", co z góry wykluczało ewentualny wariant siłowego przedarcia się na Atlantyk.