Antoni Longin Baranowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
drobne merytoryczne
Linia 1:
[[Plik:Grób Gen. Baranowskiego.jpg|thumb|200px|grób na polskim cmentarzu wojskowym na Antokolu w Wilnie]]
'''Antoni Longin Mirza Tuhan-Baranowski''' [[Ostoja (herb szlachecki)|herbu Ostoja]] (ur. [[15 marca]] [[1854]] w Burbiszkach w powiecie [[Troki|trockim]], zm. [[31 maja]] [[1922]] w [[Wilno|Wilnie]]) - [[Generał|generał major]] [[Armia Imperium Rosyjskiego|Armii Imperium Rosyjskiego]], [[Generał|generał brygadypodporucznik]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]], kawaler [[Order Virtuti Militari|Orderu Virtuti Militari]].
 
Wykształcenie średnie zdobył w Wilnie, następnie ukończył szkołę [[Junkrzy|junkrów]] w [[Czugujew]]ie i od 1872 do 1912 służył w armii carskiej osiągając stopień generała majora. W tym czasie wziął udział w powstaniu serbskim (1876) i [[Wojna rosyjsko-japońska|wojnie rosyjsko-japońskiej w 1905 r.]] W trakcie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] zmobilizowany do armii carskiej brał udział w walkach od 1915 do przełomu 1917/1918.
 
Od maja 1919 roku w Wojsku Polskim. W październiku 1919 roku skierowany przez władze polskie na [[Syberia|Syberię]] jako szef polskiej misji wojskowej. Po powrocie z Syberii zastępcazostał zastępcą dowódcy I Korpusu [[Wojsko Litwy Środkowej|Wojska Litwy Środkowej]]. Od stycznia26 lutego 1921 rroku czasowo, w zastępstwie, pełnił obowiązki dowódcy Grupy Wojsk Litwy Środkowej, która powstała z przemianowania I Korpusu<ref>''Rozkaz organizacyjny Nr 1 Dowództwa Grupy Wojsk Litwy Środkowej z 26 lutego 1921 roku'', Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/2/36, s. 77.</ref>. Od stycznia 1921 roku emerytowany. Odznaczony Orderem Virtuti Militari piątej klasy oraz czterema [[Krzyż Walecznych|Krzyżami Walecznych]].
 
== Bibliografia ==