Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Linki zewnętrzne: poprawienie martwego linku |
Emptywords (dyskusja | edycje) m lit. |
||
Linia 86:
W II połowie XV w. jednonawowa świątynia została rozbudowana i przekształcona na [[Nawa|trójnawową]] [[bazylika|bazylikę]], głównie za sprawą [[Bolesław IV warszawski|Bolesława IV]] księcia warszawskiego i zakroczymskiego. W 1518 r. dobudowano wieżę-dzwonnicę. Król [[Zygmunt II August|Zygmunt August]] 14 stycznia 1562 w Łomży, nadał kapitule kościoła [[Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela w Warszawie|św. Jana]] prawo zarządzania kościołem Nawiedzenia NMP, łącznie z przeznaczaniem dochodów na swoje potrzeby i wyznaczaniem wikariuszy. Taki stan trwał przez prawie 40 lat i dopiero biskup [[Andrzej Opaliński (biskup)|Jędrzej Opaliński]], 30 kwietnia 1608 r postanowił, że kościół będzie miał swojego stałego proboszcza (praepositusa).
Józef Łukaszewicz<ref>Józef Łukaszewicz ''Krótki opis historyczny kościołów parochialnych w dawnej diecezyi poznańskiej'' t. III, Nakładem Księgarni J. K. Żupańskiego, Poznań 1863, ss 113 i 114</ref> taką zamieszcza wzmiankę o kościele (fragmenty, pisownia oryginalna):<blockquote>''W roku 1641 wizytował go Jan Branecki, arichidyakon pszczewski, scholastyk warszawski, dnia 12. Marca i dni następnych, i tak go opisuje: „Kościół Panny Maryi w Nowem mieście warszawskiem jest murowany wraz z wieżą swoją, w której się dzwony znajdują. Prawo kollacyi tego kościoła służy Prześwietnej kapitule warszawskiej, od której rządca (rector, proboszcz, pleban) jego teraźniejszy ma wyznaczony sobie pewny dochód coroczni. Zresztą w kościele tym odbywa się wszystko w myśl wizyty [[Jan Wężyk|Wężyka]] odbytej dnia 15. Kwietnia 1626 roku”. Podług wizyty Braneckiego kościół zawierał w sobie 11 ołtarzy, prócz wielkiego ołtarza, posiadał piękne organy, a organistą przy nim był ksiądz Mikołaj Beda. Na wieży prócz dzwonów był zegar, który naprawiał jakiś Kowalewski, zegarmistrz warszawski. Nabożeństwo w nim odprawiało, prócz proboszcza, sześciu mansyonarzy, ustanowionych tu w roku 1523 przez Stanisława de Strzelcze, kanonika wrocławskiego, płockiego i poznańskiego. Kościół był świeżo restaurowany przez ówczesnego proboszcza,
Podczas wojny ze Szwedami (1605-1635, 1655-1660) kościół został złupiony i zniszczony. Nigdy już nie odzyskał swojej dawnej świetności.
|