Wrocławski Teatr Współczesny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bilety: nie podaje się w haśle cen i godzin pracy, ani gdzie to można sprawdzić. W haśle jest strona www teatru i starczy |
Zmieniona i uzupełniona została treść fragmentów HISTORIA oraz REPERTUAR. [autor zmian: rzecznik prasowy Wrocławskiego Teatru Współczesnego Tatiana Drzycimska 697 858 629 / tatiana.drzycimska@wteatrw.pl] |
||
Linia 11:
== Repertuar ==
Zapisana w nazwie Teatru „współczesność” to przede wszystkim sposób myślenia o scenie jako medium, za pomocą którego można mądrze rozmawiać o najważniejszych problemach otaczającej nas rzeczywistości.
Od początku scena przy ul. Rzeźniczej przyciągała wybitnych reżyserów i dramatopisarzy, którzy kreowali nowatorskie myślenie o teatrze: Jerzy Jarocki, Józef Szajna, Krzysztof Warlikowski, Jan Klata, Piotr Cieplak, Michał Zadara, Barbara Wysocka, Agnieszka Olsten, Agata Duda-Gracz, Lech Raczak. Autorski teatr tworzyli przez lata dyrektorzy Andrzej Witkowski [1962-1964, 1966-1973], Kazimierz Braun [1975-1984] i Krystyna Meissner [1999-2012]. W 2012 r. dyrekcję objął reżyser Marek Fiedor. W latach 2001-2011 teatr był organizatorem sześciu kolejnych edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog-Wrocław. Swoje stałe miejsce w repertuarze WTW miały od lat 60-tych dramaty Tadeusza Różewicza, jednego z najważniejszych twórców literatury przełomu XX i XXI wieku. Był to także teatr dwóch innych, dziś niemal zapomnianych, wybitnych twórców: Helmuta Kajzara i Tymoteusza Karpowicza. Powrócili oni na scenę WTW w „Strefach kontaktu” - cyklu działań przypominających ich sylwetki i twórczość poprzez spektakle warsztatowe, czytania performatywne, spotkania z teoretykami teatru i świadkami zdarzeń sprzed lat. „Strefy kontaktu” to także dyskusje, wystawy i projekcje filmów towarzyszące kolejnym premierom teatru. Inna linia repertuarowa to "Prosta historia" - cykl prezentujący nie tylko w formie przedstawień losy pojedynczych ludzi na tle Wielkiej Historii. Do pracy w WTW zapraszani są reżyserzy, którzy mają dystans do wszelkich wypowiedzi ideologicznych, którzy chodzą własnymi ścieżkami, tworzą swoje "teatry osobne" i nie poddają się presji mód.
Wrocławski Teatr Współczesny pozostaje ponad podziałami generacyjnymi: istotne są tematy, a rozmowa jest tym ciekawsza, im więcej pokoleń w niej uczestniczy - po obu stronach rampy.
== Historia ==
Początki teatru sięgają lat 1947/1948. Nim został nazwany Teatrem Współczesnym występował pod nazwami: Teatr Młodego Widza (1950) i Teatr Rozmaitości (1957). Na początku lat 70. wybrano Edmunda Wiercińskiego na patrona teatru i oficjalnie zmieniono nazwę teatru na Teatr Współczesny. Ówczesny dyrektor teatru – Andrzej Witkowski przyczynił się do wyraźnego wzrostu poziomu artystycznego teatru. W 1975 roku dyrektorem naczelnym i artystycznym teatru został Kazimierz Braun. Już pierwsza praca reżyserska Brauna – "Białe małżeństwo" Tadeusza Różewicza okazała się wielkim sukcesem. Odegrano ponad 600 przedstawień tej sztuki. Braun kontynuował pracę Witkowskiego budując jeden z najlepszych teatrów w Polsce, który swoje osiągnięcia prezentował z sukcesami również poza granicami kraju. Po konflikcie z władzą komunistyczną Braun został odwołany ze stanowiska. Wraz z nim odeszło z teatru wielu aktorów. Kolejni dyrektorzy utrzymywali teatr na wysokim poziomie artystycznym, wystawiając m.in. „Sztukmistrza z Lublina” Singera w reżyserii Jana Szurmieja, „Samobójcę” Erdmana w reżyserii Jerzego Jarockiego, obsypaną nagrodami, wspaniałą „Historyję o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim” Mikołaja z Wilkowiecka w reżyserii Piotra Cieplaka, "Wiśniowy sad" Czechowa zrealizowany przez Andro Enukidze, i wiele innych.
Teatr w 1995 r. został teatrem miejskim z nazwą Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego. Cztery lata później, 1stycznia 1999 r., Dyrektorem Naczelnym i Artystycznym teatru została Krystyna Meissner. To tu powstały słynne spektakle Krzysztofa Warlikowskiego "Oczyszczeni" oraz „Dybuk”, a także seria przedstawień Jana Klaty z "Transferem!". Od 2001 roku, co dwa lata odbywał się tu jednego z największych międzynarodowych festiwali teatralnych w Polsce: MFT DIALOG-WROCŁAW. Od jesieni 2012 r. festiwal organizowany jest poza teatrem - pod auspicjami Europejskiej Stolicy Kultury 2016. 1 września 2012 stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego WTW objął reżyser, wykładowca PWSTiF w Łodzi Marek Fiedor. Na scenę powróciły utwory Helmuta Kajzara i Tymoteusza Karpowicza realizowane jako spektakle ["Paternoster", Niewidzialny chłopiec"] oraz jednorazowe wydarzenia [słuchowisko "Dźwiękowy zapis doliny", zdarzenia sceniczne na podstawie poematu "Odwrócone światło"]. Z teatrem współpracują zarówno młodzi jak i doświadczeni reżyserzy, m. in. Ewelina Marciniak, Weronika Szczawińska, Agnieszka Olsten, Katarzyna Szyngiera, Natalia Sołtysik, Jacek Bała, Paweł Passini, Tomasz Hynek.
== Aktorzy ==
| |||