Nicola Chiaromonte: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m błędna data |
rozwinięcie |
||
Linia 1:
'''Nicola Chiaromonte''' (ur. [[12 lipca]] [[1905]] w [[Rapolla]], zm. [[18 stycznia]] [[1972]] w [[Rzym]]ie) – [[Włosi|włoski]] [[esej|eseista]] i działacz [[Antyfaszyzm|antyfaszystowski]].
W 1934 roku Chiaromonte opuścił Włochy, sprzeciwiając się w faszystowskiemu rządowi [[Benito Mussolini|Benita Mussoliniego]]. Walczył podczas [[Hiszpańska wojna domowa|hiszpańskiej wojny domowej]] w eskadrze [[André Malraux]]. W 1941 roku przeniósł się do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], gdzie był ważną postacią wśród lewicowych ruchów sprzeciwiających się [[stalinizm]]owi. Podczas zimnej wojny z [[Ignazio Silone|Ignazio Silonem]] współredagował włoski dziennik ''Tempo presente''
Zmarł na atak serca<ref>Wojciech Karpiński, ''Nicola Chiaromonte i jego „Notesy”''' [w:] tegoż, ''Herb wygnania'', Warszawa 2012, s. 61.</ref> w Rzymie, podczas nagrywania wywiadu radiowego<ref>Gustaw Herling-Grudziński, ''Z dziennika pisanego nocą'', wpis z 18 stycznia 1972 [w:] Nicola Chiaromonte, ''Granice duszy'', Warszawa 1996, s. 5.</ref>.
Chiaromonte za swojego mistrza i „przewodnika duchowego” uważał Andreę Caffiego (1886-1955), „włosko-rosyjskiego kosmopolitę, człowieka skrytego, o zadziwiającej kulturze i szerokości zainteresowań”<ref>Wojciech Karpiński, ''Nicola Chiaromonte i jego „Notesy”'' [w:] tegoż, ''Herb wygnania'', Warszawa 2012, s. 64.</ref>, którego poznał w Paryżu w 1932 roku. Do śmierci Caffiego Chiaromonte toczył z nim dyskusje na tematy polityczne, społeczne i kulturalne<ref>Gino Bianco, ''Chiaromonte i Caffi — wzajemne listy'' [w:] Nicola Chiaromonte, ''Granice duszy'', Warszawa 1996, s. 388.</ref>. Książka ''Critica della violenza'' (''Krytyka przemocy'') Caffiego z 1966 roku została przygotowana do druku i opatrzona przedmową przez Chiaromontego<ref>Nicola Chiaromonte, ''Andrea Caffi'' [w:] tegoż, ''Granice duszy'', Warszawa 1996, s. 217.</ref>.
== Wybrane publikacje ==
Linia 12 ⟶ 16:
* 1976 ''Scritti sul teatro'' (pisma teatralne)
* [[1978 w literaturze|1978]] ''Silenzio e parole'' (pisma literacko-filozoficzne)
* [[1992 w literaturze|1992]] ''Il tarlo della conscienza'' (z przedmową [[Gustaw Herling-Grudziński|Gustawa Herlinga-Grudzińskiego]])
Trzy ostatnie tomy wydała i opracowała po śmierci pisarza wdowa po nim, Miriam Chiaromonte.▼
* [[1995 w literaturze|1995]] ''Che cosa rimane. Taccuini 1955-197'' (z przedmową [[Wojciech Karpiński|Wojciecha Karpińskiego]])
▲Trzy
=== W języku polskim ===
Linia 18 ⟶ 25:
* [[1996 w literaturze|1996]] ''Granice duszy''
* [[2001 w literaturze|2001]] ''Co pozostaje. Notesy 1955-1971''
Obie pozycje przełożył i opracował Stanisław Kasprzysiak.
Linia 30 ⟶ 38:
[[Kategoria:Zmarli w 1972]]
[[Kategoria:Włoscy eseiści]]
[[Kategoria:Antyfaszyzm]]
| |||