Film krótkometrażowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m int., wikizacja, , drobne merytoryczne: "Blonde Cobra" to film Kena Jacobsa, a nie Shirley Clarke: https://en.wikipedia.org/wiki/Blonde_Cobra
Saom (dyskusja | edycje)
m ort., int.
Linia 1:
'''Film krótkometrażowy''' – [[film]], którego czas projekcji nie przekracza 30-6030–60 minut. Granica ta nie jest ściśle określona. Niegdyś za filmy krótkometrażowe uznawano filmy o długości do 20-3020–30 minut, co było związane z tym, że prezentowano je głównie jako dodatki do filmów długometrażowych w kinach. Obecnie filmy te są zazwyczaj prezentowane przez stacje telewizyjne, które preferują metraż zbliżony do pełnej godziny.
 
Granica 60 minut jest używana między innymi w czasie selekcji filmów podczas [[Krakowski Festiwal Filmowy|Krakowskiego Festiwalu Filmowego]]. Także International Documentary Filmfestival Amsterdam różnicuje filmy na trwające do 60 minut i powyżej tej długości. Z kolei Internationale Kurzfilmtage Oberhausen przyjmuje do selekcji filmy nie dłuższe niż 35 minut w konkursie międzynarodowym i nie dłuższe niż 45 minut w konkursie niemieckim. Natomiast [[Nagroda Akademii Filmowej|Oscar]] dla najlepszego filmu krótkometrażowego jest przyznawany filmom trwającym nie dłużej niż 40 minut.
Linia 5:
Jako filmy krótkometrażowe są realizowane zarówno [[film animowany|filmy animowane]], [[film dokumentalny|dokumentalne]], eksperymentalne, jak i [[film fabularny|fabularne]].
 
Pierwszym filmem krótkometrażowym był ''[[Roundhay Garden Scene]]'' (1888), przedstawiający rodzinę reżysera filmu, [[Louis Le Prince|Louisa Aimé'a AugustinAugustina Le Prince'a]].
 
W historii kina krótki metraż odegrał dużą rolę. Niskobudżetowe formy inspirowały bardziej znanych twórców i przesuwały granice przyzwoitości dopuszczalną w filmie. Ważne nazwiska związane z powstawaniem filmów krótkometrażowych pochodzą przede wszystkim ze środowiska amerykańskiego undegroundu działającego głównie w [[lata 60. XX wieku|latach 60.]] i znanego amerykańskiej opinii publicznej ze swych skandalicznych produkcji, m.in. (w chronologicznym porządku):
* Meshes of the afternoon (1943) - [[Maya Deren]] i Alexander Hammid
* Dog Star Man: Part I (1962) - [[Stan Brakhage]]
* Blonde Cobra (1963) - Ken Jacobs
* Eat (1963) - [[Andy Warhol]]
* Scorpo Rising (1964) - [[Kenneth Anger]]
* Hold Me While I'm Naked (1967) - George Kuchar
* Report (1967) - Bruce Conner
 
Ważną rolę także odgrywała francuska scena niezależna, ważne tytuły:
* Les Maîtres fous (1955) - [[Jean Rouch]]
* Nuit et broillard (1955) - [[Alain Resnais]]
* La jetée (1961) - [[Chris Marker]] (remake tego filmu z 1995 to "[[12 małp]]" [[Terry Gilliam|Terry'ego Gilliama]])