Otton III (cesarz rzymski): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: {{Władca-Święte Cesarstwo Rzymskie 2}} zamieniam na {{Święci Cesarze Rzymscy}} |
sens , WP:SK |
||
Linia 1:
{{Władca kraju infobox
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|2 poprzednik = [[Otton II (cesarz rzymski)|Otton II]]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
}}
{{Wikicytaty|z Ottona III|Otton III}}
'''Otton III''' (ur. [[980]], zm. [[23 stycznia|23]]/[[24 stycznia]] [[1002]]{{odn|Strzelczyk|2009|s=191}}) – władca niemiecki z dynastii [[Ludolfingowie|Ludolfingów]]. [[Władcy Niemiec|Król Niemiec]] od [[983]], [[Święty Cesarz Rzymski]] od [[996]] roku.
Linia 33 ⟶ 34:
W [[1000]] roku, przy okazji pielgrzymki do grobu [[Święty Wojciech|świętego Wojciecha]], chcąc również pozyskać [[Bolesław I Chrobry|Bolesława Chrobrego]] do swych idei [[Cesarstwo uniwersalistyczne|cesarstwa uniwersalistycznego]], przybył do [[Gniezno|Gniezna]]{{odn|Strzelczyk|2009|s=123}}. Podczas [[Zjazd gnieźnieński|zjazdu gnieźnieńskiego]] utworzono niezależną polską organizację kościelną z metropolią w Gnieźnie i biskupstwami w [[Kraków|Krakowie]], [[Kołobrzeg]]u i [[Wrocław]]iu. Status utworzonej również diecezji [[poznań]]skiej pozostaje sporny. [[Biskupi gnieźnieńscy|Arcybiskupem gnieźnieńskim]] został brat Wojciecha, [[Radzim Gaudenty|Radzim (Gaudenty)]]. Bolesław Chrobry został również uznany przyjacielem [[Święte Cesarstwo Rzymskie|Świętego Cesarstwa Rzymskiego]] i niezależnym władcą, cesarz Otton wyróżnił go dając mu kopię [[włócznia Świętego Maurycego|włóczni św. Maurycego]] i gwóźdź z Krzyża Pańskiego, przy czym cesarz założył mu na głowę swój [[diadem]] cesarski. Bolesław podarował Ottonowi [[relikwiarz]] św. Wojciecha i chorągiew triumfalną.
Otton III zmarł [[23 stycznia]] [[1002]] roku, na [[Zamek Paterno|zamku Paterno]] w [[Faleria|Falerii]] (płn. [[Lacjum]], [[prowincja Viterbo]]), w trakcie próby zdobycia [[Rzym]]u, z którego musiał uchodzić przez wybuch rebelii ludowej w Rzymie. Powody jego śmierci są niejasne. Według niektórych źródeł zmarł na [[malaria|malarię]], według innych zatruł się jedzeniem, a według jeszcze innych został celowo otruty przez późniejszego [[Henryk II Święty|Henryka II]]. Nie pozostawił potomków. Za jego panowania cesarstwo nie zyskało żadnych
== Zobacz też ==
Linia 42 ⟶ 43:
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę | imię=Gerd | nazwisko=Althoff | tytuł=Potęga Rytuału. Symbolika władzy w średniowieczu | wydawca=Wydawnictwo Naukowej PWN | rok=2011 | isbn=978-83-01-16592-5 | odn=tak}}
* {{Cytuj książkę | nazwisko=Strzelczyk | imię=Jerzy | tytuł=Otton III | wydawca=Zakład Narodowy im Ossolińskich Ossolineum | miejsce=Wrocław | rok=2009 | isbn=978-83-04-04536-1
* {{Cytuj stronę | imię=Kamil | nazwisko=Janicki | url=http://ciekawostkihistoryczne.pl/2011/07/10/dlaczego-otton-iii-szedl-boso-do-gniezna/
== Linki zewnętrzne ==
* {{Cytuj stronę | imię=Michał | nazwisko=Kozłowski | url=http://histmag.org/Otton-III-Thietmar-i-uniwersalna-monarchia-7672 | tytuł=Otton III, Thietmar i uniwersalna monarchia | opublikowany=histmag.org | data=2013-03-02 | data dostępu=2013-12-25}}
|