Wersja z 19:02, 11 kwi 2014 edytuj Rembecki (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 86 481 edycji SgKP ← poprzednia edycja		Wersja z 12:04, 27 mar 2015 edytuj anuluj edycję Konarski (dyskusja \| edycje) 11 504 edycje drobne merytoryczne, źródła/przypisy następna edycja →
Linia 32: W czasie [[I wojna światowa\|I wojny światowej]] zabudowa miejska doznała poważnych zniszczeń. Do 1921 dzięki pomocy miast partnerskich – [[Budapeszt]]u i [[Berlin\|Berlina-Wilmersdorf]]<ref>obecnie część Berlina w dzielnicy [[Charlottenburg-Wilmersdorf]]</ref> przeprowadzono odbudowę w duchu romantycznej stylizacji. W procesie tym znaczącą rolę odegrał arch. Heinz Stoffregen z Bremy, autor wielu projektów domów w północnej części starego miasta. W 1939 w mieście mieszkało 5118 osób. Podczas [[II wojna światowa\|II wojny światowej]] miasto doznało jedynie niewielkich zniszczeń. Zdobyte przez oddziały 2 Frontu Białoruskiego 27 stycznia 1945. W dniu 15 lipca 1945 roku podpisano dokument zdawczo-odbiorczy, w którym radzieckie władze wojskowe przekazywały Gierdawy polskiej administracji. Do 16 sierpnia 1945 w mieście ulokowana była siedziba polskiej administracji - starostwa powiatu gierdawskiego, przeniesiona następnie do [[Skandawa\|Skandawy]]. 4 września 1945 roku polski pełnomocnik na Okręg Mazurski płk J.Prawin został poinformowany pisemnie, że władze ZSRR wydały staroście gierdawskiemu Janowi Kaszyńskiemu nakaz opuszczenia powiatu przez administrację i ludność polską<ref>http://historia-wyzynaelblaska.pl/granica-polsko-radziecka-w-b.-prusach-wschodnich.html</ref>. Następnie miasto zostało włączone do [[obwód kaliningradzki\|obwodu kaliningradzkiego]] w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich\|ZSRR]]. W 1946 nazwę miasta zmieniono na ''Żeleznodorożnyj'' (ros.-kolejowy). Po rządami radzieckimi Żeleznodorożnyj podupadł i utracił prawa miejskie. Do czasów współczesnych zachowały się relikty niewielkiego zamku krzyżackiego i ruina gotyckiego kościoła z XV wieku. Przetrwała część zabudowy starego miasta z lat odbudowy po 1914, m.in. kilkanaście kamieniczek i 2 szkieletowe spichlerze na zapleczu zburzonej po 1945 północnej pierzei rynku.▼ ▲Do 16 sierpnia 1945 w mieście ulokowana była siedziba polskiej administracji - starostwa powiatu gierdawskiego, przeniesiona następnie do [[Skandawa\|Skandawy]]. Następnie miasto zostało włączone do [[obwód kaliningradzki\|obwodu kaliningradzkiego]] w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich\|ZSRR]]. W 1946 nazwę miasta zmieniono na ''Żeleznodorożnyj'' (ros.-kolejowy). Po rządami radzieckimi Żeleznodorożnyj podupadł i utracił prawa miejskie. Do czasów współczesnych zachowały się relikty niewielkiego zamku krzyżackiego i ruina gotyckiego kościoła z XV wieku. Przetrwała część zabudowy starego miasta z lat odbudowy po 1914, m.in. kilkanaście kamieniczek i 2 szkieletowe spichlerze na zapleczu zburzonej po 1945 północnej pierzei rynku. == Bibliografia ==

Żeleznodorożnyj: Różnice pomiędzy wersjami