Wikipedia

Międzynarodowa interwencja przeciwko Państwu Islamskiemu: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Irak
Syria
Linia 14:
[[Plik:Flag of Kurdistan.svg|20px]] [[Peszmergowie]]<br />
[[Plik:People's Protection Units Flag.svg|20px]] [[Powszechne Jednostki Ochrony]]<br />
{{Państwo|JordaniaWielka Brytania}}<br />▼
{{Państwo|Jordania}}<br />
{{Państwo|Maroko}}<br />
'''Tylko w Iraku:'''<br />
{{Państwo|IRQ}}<br />
{{FlagaPaństwo|FRA}} [[Francuskie Siły Powietrzne]]<br />
{{Państwo|Dania}}<br />
{{Państwo|Holandia}}<br />
{{Państwo|Kanada}}<br />
{{Państwo|Australia}}<br />
{{Państwo|Wielka'''Tylko Brytania}}w Syrii'''<br />
{{Państwo|Katar}}<br />
{{Państwo|Arabia Saudyjska}}<br />
▲{{Państwo|Jordania}}<br />
{{Państwo|Zjednoczone Emiraty Arabskie}}<br />
{{Państwo|Bahrajn}}<br />
'''Tylko w Nigerii:'''<br />
{{Państwo|Nigeria}}<br />
{{Państwo|Czad}}<br />
{{Państwo|Niger}}<br />
{{Państwo|Kamerun}}<br />
'''Tylko w Libii:'''<br />
{{Państwo|Libia}}<br />
{{Państwo|Egipt}}<br />
'''Wsparcie militarne i humanitarne:'''<br />
{{Państwo|Niemcy}}<br />
Linia 54 ⟶ 65:
{{Państwo|Iran}}
|strona2 = [[Plik:Flag of Islamic State of Iraq.svg|27px]] '''[[Państwo Islamskie]]'''<br />
* [[File:Logo of Boko Haram.svg|25px]] [[Boko Haram]]<br />
-------------------------
[[Plik:Flag of Jihad.svg|27px]] [[Al-Ka’ida]]:
Linia 68 ⟶ 80:
'''Międzynarodowa interwencja przeciwko Państwu Islamskiemu''' – autoryzowana 7 sierpnia 2014 przez prezydenta Stanów Zjednoczonych [[Barack Obama|Baracka Obamę]] operacja lotnicza [[United States Air Force|sił powietrznych]] tego kraju i zbrojnej koalicji międzynarodowej w skład której weszła [[Francja]], [[Katar]], [[Arabia Saudyjska]], [[Bahrajn]], [[Zjednoczone Emiraty Arabskie]] oraz [[Jordania]], wymierzona w ekstremistów [[Państwo Islamskie|Państwa Islamskiego]] (IS) dopuszczających się masakr na ludności cywilnej, podczas prowadzenia działań militarnych na terytorium [[Irak]]u i [[Syria|Syrii]]. Równocześnie z operacją lotniczą, prowadzona była przez szereg państw zachodnich i arabskich [[pomoc humanitarna|operacja humanitarna]] polegająca na pomocy [[uchodźca|uchodźcom]], w szczególności [[Jazydyzm|jazydów]]. Ponadto wiele krajów zadeklarowało gotowość wsparcia militarnego w postaci zbrojenia kurdyjskich sił zbrojnych [[Peszmergowie|Peszmerga]], walczących z Państwem Islamskim.
 
Operacja lotnicza Stanów Zjednoczonych na terytorium Iraku rozpoczęła się 8 sierpnia 2014. 19 września 2014 do nalotów przyłączyła się Francja. 10 września 2014, prezydent Stanów Zjednoczonych, Barack Obama ogłosił strategię walki przeciwko Państwu Islamskiemu, które przewidywała rozszerzenie nalotów na Syrię. Stało się to 23 września 2014. Do bombardowań celów na terytorium Syrii do Stanów Zjednoczonych przyłączyły się [[kraje arabskie]]. Wobec ekspansji Państwa Islamskiego na Libię i Nigerię, regionalne siły międzynarodowe dokonały ataków na pozycje Państwa Islamskiego w tychże krajach.
 
Międzynarodowa interwencja przeciwko Państwu Islamskiemu doprowadziła do znacznego zniszczenia potencjału bojowego Państwa Islamskiego na Bliskim Wschodzie, zahamowała ekspansję terytorialną samozwańczego kalifatu na terytorium Syrii i Iraku oraz wspomagała lokalne siły w postaci syryjskiej opozycji zbrojnej, kurdyjskich ugrupowań militarnych i irackich sił bezpieczeństwa w prowadzeniu działań wojennych przeciwko Państwu Islamskiemu.
 
== Geneza ==
Linia 81 ⟶ 95:
Wieczorem 7 sierpnia 2014 prezydent USA [[Barack Obama]] zezwolił na selektywne naloty wymierzone w bojowników Państwa Islamskiego w północnej części Iraku i zrzuty pomocy humanitarnej oraz zapasów dla oblężonych irackich mniejszości religijnych chrześcijan i jazydów. Swoją decyzję wygłosił w [[orędzie|orędziu]] do [[naród|narodu]]<ref name=wh>{{cytuj stronę| url=http://www.whitehouse.gov/the-press-office/2014/08/07/statement-president|tytuł=''Statement by the President''| język=en |data=2014-08-08|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=White House}}</ref>. Już 7 sierpnia 2014, dwa samoloty transportowe [[Lockheed C-130 Hercules]] oraz [[Boeing C-17 Globemaster III]] dokonały zrzutów żywności wody pitnej w górach Sindżar, gdzie schroniły się setki [[Jazydyzm|jazydów]] po zajęciu i masakrze w Sindżarze<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.defense.gov/news/newsarticle.aspx?id=122886|tytuł=''U.S. Conducts Another Humanitarian Airdrop in Iraq''| język=en |data=2014-08-08|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=defence.gov}}</ref>. Kolejne zrzuty pomocy humanitarnej dla jazydów miały miejsce 9 sierpnia 2014<ref>{{cytuj stronę| url=http://edition.cnn.com/2014/08/09/world/meast/iraq-crisis/|tytuł=''Officials: U.S. airstrikes pound ISIS militants firing at Iraq's Yazidis''| język=en |data=2014-08-10|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=CNN}}</ref>.
 
Do bojowej operacji pod kryptonimem "Inherent Resolve" jako pierwsze przystąpiły 8 sierpnia 2014 cztery samoloty myśliwsko-szturmowe [[McDonnell Douglas F/A-18 Hornet]], które wystartowały z pokładu lotniskowca [[USS George H. W. Bush (CVN-77)]]. Lotnictwo USA o godz. 13.45 czasu miejscowego za pomocą 230-kilogramowych, naprowadzanych laserowo pocisków, zaatakowało osiem pozycji IS pod [[Irbil]]em, niszcząc stanowiska artyleryjskie oraz militarny [[konwój]] i broń<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.nytimes.com/2014/08/09/world/middleeast/iraq.html|tytuł=''U.S. Jets and Drones Attack Militants in Iraq, Hoping to Stop Advance''| język=en |data=2014-08-08|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=New York Times}}</ref>. 9 sierpnia 2014 siły lotnicze USA w górach Sindżar od godz. 11:20 do 15:00 czasu lokalnego doszło do czterech nalotów na pojazdy opancerzone, niszcząc cztery [[Transporter opancerzony|transportery opancerzone]] oraz jeden pojazd nieopancerzony<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.nbcnews.com/storyline/iraq-turmoil/u-s-launches-four-more-airstrikes-against-isis-iraq-n176926|tytuł=''U.S. Launches Four More Airstrikes Against ISIS in Iraq''| język=en |data=2014-08-09|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=NBC News}}</ref>. 10 sierpnia 2014 lotnictwo dokonało pięciu nalotów na pozycje islamistów. Zbiegło się to z szturmem Peszmergi na miasta Machmur i Al-Kuwajr<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.csmonitor.com/World/Latest-News-Wires/2014/0810/Kurdish-forces-claim-to-recapture-2-Iraqi-towns-from-IS-with-US-air-support-video|tytuł=''Kurdish forces claim to recapture 2 Iraqi towns from IS with US air support (+ video)''| język=en |data=2014-08-10|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=CSMonitor}}</ref>.
 
12 sierpnia 2014 w nalotach USA na stanowiska Państwa Islamskiego na wschód od [[Mosul]]u, śmierć poniosło 35 ekstremistów. Zniszczono również znaczne ilości uzbrojenia i broni. W międzyczasie do Iraku przybyło również 130 amerykańskich [[doradca wojskowy|doradców wojskowych]], których celem było ocenić rozmiary kryzysu humanitarnego w regionie miasta Sindżar<ref name=isw12sie>{{cytuj stronę| url=http://iswiraq.blogspot.com/2014/08/iraq-situation-report-august-12-2014.html|tytuł=''Iraq Situation Report: August 12, 2014''| język=en |data=2014-08-12|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=Institute for the Study of War Iraq}}</ref>. Dzięki nalotom USA i kontrofensywie Peszmergi 13 sierpnia 2014 załamało się oblężenie gór Sindżar w których schronili się jazydzi. Jednocześnie władze USA utrzymywały, iż ewakuacja jazydów nie wchodziła w grę<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.nytimes.com/2014/08/14/world/middleeast/iraq-yazidi-refugees.html?_r=0|tytuł=''Militants’ Siege on Mountain in Iraq Is Over, Pentagon Says''| język=en |data=2014-08-14|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=New York Times}}</ref>. 14 sierpnia 2014 zniszczono trzy pojazdy opancerzone, w tym pojazd [[MRAP]]<ref name=isw15sie>{{cytuj stronę| url=http://iswiraq.blogspot.com/2014/08/iraq-situation-report-august-15-2014.html|tytuł=''Iraq Situation Report: August 15, 2014''| język=en |data=2014-08-15|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=Institute for the Study of War Iraq}}</ref>.
Linia 87 ⟶ 101:
17 sierpnia 2014 przy [[Samolot bliskiego wsparcia powietrznego|wsparciu amerykańskiego lotnictwa]], Peszmerga dokonała ataku na Mosul, odbijając z rąk IS dzielnicę Baszika i Al-Hamdanijja. Ponadto w prowincji Niniwa, siły kurdyjskie weszły do miast Batnaja, Bakuka, Tall Safik. Peszmerga i ISF ruszyły także na [[tama (hydrotechnika)|tamę]] Mosul, która został odbita 17 sierpnia 2014. Łącznie w dniach 16-17 sierpnia 2014 amerykańskie lotnictwo dokonało 23 uderzeń na pojazdy i punkty kontrolne rozmieszczone wokół Mosulu. W nalotach wokół zapory Mosul śmierć poniosło kilkudziesięciu rebeliantów. Zniszczono także 90 celów wroga, w tym 10 samochodów pancernych, siedem pojazdów wielozadaniowych, dwa transportery opancerzone oraz jeden punkt kontrolny<ref name=isw17sie>{{cytuj stronę| url=http://iswiraq.blogspot.com/2014/08/iraq-situation-report-august-16-17-2014.html|tytuł=''Iraq Situation Report: August 16-17, 2014''| język=en |data=2014-08-17|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=Institute for the Study of War Iraq}}</ref>. W ciągu 10 dni operacji lotniczej dokonano 68 nalotów na pozycje islamistów w północnym Iraku<ref name=isw19sie>{{cytuj stronę| url=http://iswiraq.blogspot.com/2014/08/iraq-situation-report-august-18-19-2014.html|tytuł=''Iraq Situation Report: August 18-19, 2014''| język=en |data=2014-08-19|data dostępu=2014-08-20 | opublikowany=Institute for the Study of War Iraq}}</ref>.
 
W odwecie za amerykańską operację lotniczą wymierzoną w Państwo Islamskie, islamiści dokonali egzekucji na amerykańskim [[fotoreporter]]ze Jamesie Foleyu, [[porwanie (przestępstwo)|porwanym]] 22 listopada 2012 w Syrii. Zostało to uwiecznione na nagraniu wideo opublikowanym 19 sierpnia 2014. Oprawcy zażądali od Baracka Obamy zaprzestania bombardowań, w przeciwnym razie zagrażając egzekucją kolejnego zakładnika, Stevena Joela Sotloffa, porwanego 4 sierpnia 2013<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.longwarjournal.org/archives/2014/08/islamic_state_behead.php|tytuł=''Islamic State beheads American reporter''| język=en |data=2014-08-20|data dostępu=2014-08-20 | opublikowany=Long War Jornual}}</ref>. Film z egzekucji Stevena Sotloffa został opublikowany przez Państwo Islamskie 2 września 2014<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/iraq/11071159/Steven-Sotloff-beheaded-by-Islamic-State-live.html|tytuł=''Steven Sotloff beheaded by Islamic State – latest''| język=en |data=2014-09-02|data dostępu=2014-09-18 | opublikowany=Telegraph}}</ref>. W kolejnych dniach i tygodniach, ekstremiści ścięli kolejnych wcześniej porwanych zakładników w odpowiedzi za międzynarodową interwencję. Odpowiednio 13 września 2014 i 3 października 2014 opublikowano filmy z egzekucji Brytyjczyków Davida Haines i Alana Henninga<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.bbc.com/news/uk-29485405|tytuł=''Alan Henning 'killed by Islamic State''| język=en |data=2014-10-04|data dostępu=2014-10-04 | opublikowany=BBC News}}</ref>. Za morderstwami Amerykanów i Brytyjczyków stał posiadający obywatelstwo brytyjskie - Muhammad Emwazi<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.washingtonpost.com/world/national-security/jihadi-john-the-islamic-state-killer-behind-the-mask-is-a-young-londoner/2015/02/25/d6dbab16-bc43-11e4-bdfa-b8e8f594e6ee_story.html|tytuł=''‘Jihadi John’: Islamic State killer is identified as Londoner Mohammed Emwazi''| język=en |data=2015-02-26|data dostępu=2015-02-26 | opublikowany=Washington Post}}</ref>. 24 września 2014 na terenie Algierii ścięty został francuski turysta Hervé Gourdel przez ugrupowanie Dżund al-Khalifa (''Żołnierze Kalifatu'') które złożyło wierność Państwu Islamskiemu. Był to odwet za podjęcie przez francuskie lotnictwo operacji na terenie Iraku<ref>{{cytuj stronę| url=Beheaded French hostage will be avenged, country vows as tributes paid to married father of two | DailyMail on Facebook|tytuł=''‘Jihadi John’: Islamic State killer is identified as Londoner Mohammed Emwazi''| język=en |data=2014-09-26|data dostępu=2014-09-26 | opublikowany=Daily Mail}}</ref>.
 
Ponadto w operacjach antyterrorystycznych na północ od Mosulu w dniach 19-21 sierpnia 2014 amerykańskie lotnictwo dokonało 22 uderzeń z powietrza<ref name=isw21sie>{{cytuj stronę| url=http://iswiraq.blogspot.com/2014/08/iraq-situation-report-august-20-21-2014.html|tytuł=''Iraq Situation Report: August 20-21, 2014''| język=en |data=2014-08-19|data dostępu=2014-08-20 | opublikowany=Institute for the Study of War Iraq}}</ref>. Po zwycięstwie Kurdów podczas bitwy o tamę mosulską, amerykańskie siły lotnicze wspierały Peszmergę podczas szturmu na Zumar, który rozpoczął się 22 sierpnia 2014. W dniach 23-24 sierpnia 2014 w nalotach USA zniszczone zostały pojazdy należące do IS w tym przechwycony amerykański pojazd [[Humvee]]<ref name=isw25sie>{{cytuj stronę| url=http://iswiraq.blogspot.com/2014/08/iraq-situation-report-august-25-2014.html|tytuł=''Iraq Situation Report: August 25, 2014''| język=en |data=2014-08-25|data dostępu=2014-09-18 | opublikowany=Institute for the Study of War Iraq}}</ref>. Zumar padł 28 sierpnia 2014. Tego samego dnia w trzech nalotach USA pod Ibrilem i tamą mosulską, zniszczonych zostało pięć pojazdów w tym ciężarówka i amerykański Humvee. Pod koniec sierpnia amerykańskie lotnictwo dokonało czterech uderzeń podczas przełamiania oblężenia Amirli<ref name=isw28sie>{{cytuj stronę| url=http://iswiraq.blogspot.com/2014/08/iraq-situation-report-august-27-28-2014.html|tytuł=''Iraq Situation Report: August 27-28, 2014''| język=en |data=2014-08-28|data dostępu=2014-09-18 | opublikowany=Institute for the Study of War Iraq}}</ref>.
Linia 95 ⟶ 109:
== Międzynarodowa operacja humanitarna i wsparcie wojskowe dla Kurdów ==
[[Plik:U.S. Humanitarian Airdrop over Iraq August 8.jpg|thumb|250px|Załadowany pomocą humanitarną [[Boeing C-17 Globemaster III]]]]
Pierwsze zrzuty pomocy humanitarnej przez [[Wielka Brytania|Wielką Brytanię]] w górachGórach Sindżar miały miejsce 10 sierpnia 2014<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.bbc.com/news/world-middle-east-28729361|tytuł=''Iraq conflict: US in new air strikes on militants''| język=en |data=2014-08-10|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=CSMonitor}}</ref>. [[Australia]] uczyniła to 14 sierpnia 2014<ref>{{cytuj stronę| url=http://online.wsj.com/articles/france-pledges-support-for-kurdish-forces-in-iraq-1407435756|tytuł=''France Pledges Support for Kurdish Forces in Iraq''| język=en |data=2014-08-14|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=Wall Street Jornual}}</ref>. [[Niemcy]] przyznały natychmiastową pomoc humanitarną w wysokości 2,9 mln euro. Z kolei [[Francja]] oprócz przyłączenia się do operacji humanitarnej, ogłosiła wysłanie statku z bronią dla Kurdów<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.nytimes.com/2014/08/14/world/middleeast/iraq-humanitarian-aid.html?module=ArrowsNav&contentCollection=Middle%20East&action=keypress&region=FixedLeft&pgtype=article|tytuł=''France Plans to Ship Arms to Embattled Kurdish Forces in Iraq''| język=en |data=2014-08-14|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=New York Times}}</ref>.
 
Kurdów bezpośrednio dozbrajały również [[Stany Zjednoczone]]<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/usa-zaczely-dostarczac-bron-bezposrednio-kurdom-berlin-tego-nie-zrobi,458089.html|tytuł=''USA zaczęły dostarczać broń bezpośrednio Kurdom. Berlin tego nie zrobi''| język=pl |data=2014-08-11|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=TVN24}}</ref>. Następnie na dostarczenie broni i towarów wojskowych dla bojówek kurdyjskich zgodziły się Wielka Brytania, Niemcy, [[Włochy]], [[Kanada]], [[Finlandia]] i Francja<ref>{{cytuj stronę| url=http://basnews.com/en/News/Details/Seven-Countries-to-sell-weapons-to-Kurds/30439|tytuł=''Seven Countries to sell weapons to Kurds''| język=en |data=2014-08-14|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=BasNews}}</ref>. W niemieckich transportach dla Kurdów znalazła się broń maszynowa, amunicja, pociski przeciwpancerne, pojazdy opancerzone, noktowizory, kaski, kamizelki, odbiorniki radiowych<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.bundeswehr.de/portal/a/bwde/!ut/p/c4/NYs9D4JAEET_0S2XmCB0Io0WFDaAjTlggxvvg6yL1_jjvSucSV7zZuAOqd58aDVCwRsLA4wz1VNUU1xQmZfsaC2-VUQSZHzIEx166PMxDebgUTIFvVDiykYCqy2w2Gx25mQULTAWum10Wfyjv1V3PffHQ1W2l-YGm3OnH6b64nc!/|tytuł=''SStückzahlen: Ausrüstung, Waffen, Munition und Fahrzeuge für den Nordirak''| język=de |data=2015-02-10|data dostępu=2015-02-16 | opublikowany=Bundeswehr}}</ref>. Pod koniec sierpnia 2014 uzbrojenie dla Peszmergi zaczęły wysyłać [[Albania]] i [[Chorwacja]]. Albania wysłała 22 miliony nabojów do karabinków [[Karabinek AK|AKM]], 15 tys. [[granat ręczny|ręcznych granatów]] i 32 tys. [[pocisk artyleryjski|pocisków artyleryjskich]]<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.balkaninsight.com/en/article/albania-starts-delivery-of-weapons-to-iraqi-kurds|tytuł=''Albania Starts Shifting Weapons to Iraqi Kurds''| język=en |data=2014-08-27|data dostępu=2014-09-19 | opublikowany=balkaninsight.com}}</ref>.
 
[[Komisja Europejska]] zapowiedziała zwiększenie pomocy humanitarnej dla Iraku do 17 mln [[euro]]. 15 sierpnia 2014 w [[Bruksela|Brukseli]] miało miejsce spotkanie [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)#Kierownictwo|ministrów spraw zagranicznych]] UE, którzy omówili kwestie wsparcia pomocą humanitarną uchodźców z północy Iraku<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.rte.ie/news/2014/0815/637229-iraq/|tytuł=''EU ministers agree to back arming of Iraqi Kurds''| język=en |data=2014-08-16|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=RTE}}</ref>. Do akcji pomocy dla uchodźców przyłączyła się również [[Polska]], która przeznaczyła 100 tys. złotych na wyposażenie i sprzęt dla szkoły podstawowej w Irbilu, do której uczęszczały dzieci z ogarniętych konfliktem terenów<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.msz.gov.pl/en/news/polish_aid_for_refugees_from_nineveh_in_iraq|tytuł=''Polish aid for refugees from Nineveh in Iraq''| język=en |data=2014-08-12|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=MSZ}}</ref>. [[Szwecja]] wyraziła poparcie dla akcji wojskowej USA, ale ze względu prawa krajowego, zapewniła wsparcie jedynie operacji humanitarnej. Z kolei [[Dania]] zobowiązała się wysłać w rejon konfliktu [[samolot transportowy|samoloty transportowe]] [[Lockheed C-130 Hercules|Hercules]] wraz z 55 żołnierzami i wsparcie finansowe<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.bbc.com/news/world-middle-east-28800854|tytuł=''Iraq crisis: EU condemns 'atrocities' by IS militants''| język=en |data=2014-08-15|data dostępu=2014-08-18 | opublikowany=MSZ}}</ref>.
Linia 110 ⟶ 124:
Już od 26 sierpnia 2014 amerykańskie lotnictwo bezzałogowe dokonywało [[zwiad|lotów zwiadowczych]] nad Syrią, bez zapytania o zgodę tamtejszego [[rząd (prawo)|rządu]]. Ich celem było zbieranie danych o pozycjach Państwa Islamskiego na terenie Syrii<ref>{{cytuj stronę| url=http://online.wsj.com/articles/u-s-military-prepares-for-surveillance-flights-over-syria-1409005925|tytuł=''U.S. Lays Groundwork for Syria Strike''| język=en |data=2014-08-26|data dostępu=2014-09-19 | opublikowany=The WallStreet Jornual}}</ref>. Nie było to pierwsze zaangażowanie militarne Stanów Zjednoczonych w Syrii. Po egzekucji Jamesa Foleya okazało się, iż w nocy 4 lipca 2014, [[komandos]]i jednostki [[Delta Force]], próbowali odbić dziennikarza z rąk dżihadystów, jednak wdając się w [[Bitwa pod Al-Ukajriszi|walkę]] pod bazą "Usama ibn Ladin" w wiosce Ukajrisza pod [[Ar-Rakka|Ar-Rakką]], komandosi wycofali się<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/syria/11049814/The-failed-US-mission-to-try-and-rescue-James-Foley-from-Islamic-State-terrorists.html|tytuł=''The failed US mission to try and rescue James Foley from Islamic State terrorists''| język=en |data=2014-08-26|data dostępu=2014-09-19 | opublikowany=The Telegraph}}</ref>.
 
10 września 2014 Barack Obama ogłosił strategię walki z Państwem Islamskim. Prezydent USA podkreślił "długoterminową konieczność zaangażowania [[Amerykanie|Amerykanów]], zarówno dyplomatycznego jak i militarnego". Obama zapowiedział kontynuacje nalotów na Irak, mimo gróźb Państwa Islamskiemu egzekucji kolejnych zachodnich [[zakładnik]]ów (2 września 2014 ścięto Amerykanina Stevena Soloffa), i rozszerzenie ich na Syrię. Obama wykluczył operację lądową. W zamian ogłosił plan dozbrajania i pomocy szkoleniowej dla sił kurdyjskich i irackich walczących z Państwem Islamskim oraz umiarkowanych rebeliantów syryjskich. Amerykańskie [[środki masowego przekazu|media]], pozytywnie oceniły strategię Obamy, dodając, ze została ona wymuszona po trzyletniej bezczynności Stanów Zjednoczonych wobec Syrii<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/amerykanska-prasa-biernosc-ws-syrii-postawila-obame-pod-sciana,467121.html|tytuł=''Amerykańska prasa: bierność ws. Syrii postawiła Obamę pod ścianą''| język=pl |data=2014-09-11|data dostępu=2014-09-11 | opublikowany=TVN24}}</ref>.
 
Po ogłoszeniu strategii przez Obamę, Francja zadeklarowała gotowość przystąpienia do operacji lotniczej pod egidą USA<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/francja-tez-chce-atakowac-z-powietrza-panstwo-islamskie,467017.html|tytuł=''Francja też chce atakować z powietrza Państwo Islamskie''| język=pl |data=2014-09-11|data dostępu=2014-09-19 | opublikowany=TVN24}}</ref>. Dotychczas Francja podobnie jak Wielka Brytania dokonywała lotów zwiadowczych nad Irakiem, brała udział w operacji humanitarnej i dozbrajała jednostki kurdyjskie<ref name=BBC/>. Z kolei Turcja odmówiła wzięcia udziału w operacjach zbrojnych przeciwko Państwu Islamskiemu w ramach koalicji międzynarodowej pod wodzą USA. Niemniej Turcja brała udział w operacji humanitarnej i dawała wsparcie logistyczne, w postaci udostępnienia swoich [[baza wojskowa|baz wojskowych]]<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/turcja-nie-bedzie-uczestniczyc-w-zadnej-operacji-zbrojnej,467181.html|tytuł=''"Turcja nie będzie uczestniczyć w żadnej operacji zbrojnej"''| język=pl |data=2014-09-11|data dostępu=2014-09-19 | opublikowany=TVN24}}</ref>. Operacji militarnej nie wykluczyła Wielka Brytania, z kolei Niemcy były przeciwnego zdania<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/naloty-na-islamistow-londyn-sie-waha-berlin-odmawia-wyslalismy-bron-to-nie-bagatela,467283.html|tytuł=''Naloty na islamistów? Londyn się waha, Berlin odmawia. "Wysłaliśmy broń. To nie bagatela"''| język=pl |data=2014-09-11|data dostępu=2014-09-19 | opublikowany=TVN24}}</ref>. Wysłanie sił powietrznych i komandosów do Iraku zapowiedziała Australia. W skład 600-osobowego kontyngentu ma wchodzić 400 członków australijskich sił powietrznych i 200 żołnierzy sił specjalny oraz osiem [[myśliwiec wielozadaniowy|samolotów wielozadaniowych]] [[Boeing F/A-18E/F Super Hornet|F/A-18 Super Hornet]], stacjonujących w [[Zjednoczone Emiraty Arabskie|Zjednoczonych Emiratach Arabskich]]. Państwa arabskie takie jak [[Arabia Saudyjska]] poparły powołanie międzynarodowej koalicji przeciwko IS<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/australijczycy-pomoga-komandosi-i-piloci-beda-walczyc-z-panstwem-islamskim,467957.html|tytuł=''Australijczycy pomogą. Komandosi i piloci będą walczyć z Państwem Islamskim''| język=pl |data=2014-09-14|data dostępu=2014-09-19 | opublikowany=TVN24}}</ref>.
Linia 119 ⟶ 133:
 
== Poszerzanie koalicji międzynarodowej i losy kampanii irackiej ==
[[File:RAF Voyager KC2 refuels two Tornado GR4 over Iraq.jpg|250px|thumb|Brytyjskie odrzutowce Panavia Tornado tankujące w powietrzu nad Irakiem]]
19 września 2014 o godz. 9:40 myśliwce wielozadaniowe [[Dassault Rafale|Rafale]] przeprowadziły pierwszy nalot na magazyn rebeliantów w północnym Iraku<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/francuzi-pierwszy-raz-zbombardowali-dzihadystow-w-iraku,469732.html|tytuł=''Francuzi pierwszy raz zbombardowali dżihadystów w Iraku''| język=pl |data=2014-09-19|data dostępu=2014-09-19 | opublikowany=TVN24}}</ref>. By to wstęp dla francuskiej operacji pod kryptonimem "Chammal" (od francuskojęzycznej nazwy występującego na Półwyspie Arabskim wiatru [[Szamal]]). Pięć dni później [[Holandia|holenderski]] rzad zdecydował o wysłaniu sześciu samolotów wielozadaniowych F-16 do "międzynarodowej walki przeciwko Państwu Islamskiemu". 26 września 2014 brytyjski parlament autoryzował operację lotnicza pod kryptonimem "Shader". Tego samego dnia Belgia oraz Dania zdecydowała o wysłaniu swoich samolotów F-16 nad niebo Iraku<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.nbcnews.com/storyline/isis-terror/which-countries-are-doing-what-isis-coalition-n212596|tytuł=''Which Countries Are Doing What in the ISIS Coalition?''| język=en |data=2014-09-26|data dostępu=2014-09-27 | opublikowany=NBC News}}</ref>. Odpowiednio 3 października i 7 października 2014, władze Australii (operacja "Okra") i Kanady (operacja "Impact") zdecydowały o przystąpieniu do międzynarodowej koalicji<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.cbc.ca/news/politics/isis-mission-mps-approve-canada-s-air-combat-role-1.2790189|tytuł=''ISIS mission: MPs approve Canada's air combat role''| język=en |data=2014-10-07|data dostępu=2014-10-07 | opublikowany=CBC News}}</ref>.
 
Linia 125 ⟶ 140:
Na początku grudnia 2014 do operacji lotniczej zarówno w Iraku jak i Syrii przystąpiły siły powietrzne Maroka. Cztery marokańskie samoloty F-16 Fighting Falcon bombardowały pozycje Państwa Islamskiego w pobliżu Bagdadu<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.moroccoworldnews.com/2014/12/146456/moroccan-f-16-carry-out-airstrikes-against-isis/|tytuł=''Moroccan F-16 Carry Out Airstrikes Against ISIS''| język=en |data=2014-12-10|data dostępu=2014-12-11 | opublikowany=Morocco World News}}</ref>. 14 grudnia 2014, 100 amerykańskich instruktorów obsługujących [[Port lotniczy Al Asad|bazę sił powietrznych Al Asad]] leżącą w pobliżu miasta Hit w prowincji Anbar i oblężoną przez bojowników IS, odparło przy wsparciu międzynarodowych sił powietrznych szturm dżihadystów. Było to pierwsze starcie na lądzie między siłami USA i Państwa Islamskiego<ref>{{cytuj stronę| url=http://english.shafaaq.com/index.php/politics/12492-first-ground-clash-between-isis-and-us-forces-in-iraq|tytuł=''First ground clash between ISIS and US forces in Iraq''| język=en |data=2014-12-16|data dostępu=2014-12-18 | opublikowany=Shafaq News}}</ref>. W dniach 17-21 grudnia 2014, międzynarodowa koalicja odegrała istotną rolę przy wsparciu kurdyjskiej kontrofensywy zakończonej przełamaniem oblężenia Gór Sindżar w prowincji Niniwa. W tamtejszym masywie górskim od czterech miesięcy odcięci od świata byli miejscowi Jazydzi mordowani przez bojowników Państwa Islamskiego. Jednostki kurdyjskie pod dowództwem Peszmergi weszły do miasta Sidżar i zajęły jego północą część<ref>{{cytuj stronę| url=http://america.aljazeera.com/articles/2014/12/19/peshmerga-sinjarisil.html|tytuł=''ISIL land mines frustrate effort to get aid to freed Mount Sinjar Yazidis''| język=en |data=2014-12-21|data dostępu=2014-12-22 | opublikowany=Al Dżazira}}</ref>. 25 grudnia 2014 w nalocie międzynarodowej koalicji zginął samozwańczy gubernator Mosulu z ramienia Państwa Islamskiego - Hassan Sajid Al-Dżaburi. Była to dotąd najwyższa ranga postać Państwa Islamskiego wyeliminowana w drodze nalotów<ref>{{cytuj stronę| url=http://time.com/3647361/iraq-isis-governor-mosul/|tytuł=''Iraqi Police: Coalition Airstrikes Kill ISIS Governor of Mosul''| język=en |data=2014-12-26|data dostępu=2014-12-26 | opublikowany=Time}}</ref>.
 
W połowie stycznia 2015, wysłani na front pod Mosulem, Kanadyjscy instruktorzy wojskowi szkolący kurdyjską Peszmergę, zostali zaatakowani przez zgrupowanie Państwa Islamskiego. W oświadczeniu kanadyjskich sił zbrojnych, podczas potyczki nie ucierpiał żaden żołnierz, a "zneutralizowana" została bliżej nieznana liczba napastników. Podobny incydent miał miejsce 29 stycznia 2015<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.nytimes.com/2015/01/20/world/americas/canada-troops-clash-with-isis-in-iraq.html?smprod=nytcore-ipad&smid=nytcore-ipad-share&_r=1|tytuł=''Canada: Troops Clash With ISIS in Iraq''| język=en |data=2015-01-19|data dostępu=2015-01-19 | opublikowany=New York Times}}</ref>. Z kolei 6 marca 2015, podczas szkolenia w incydencie typu "fiendly fire" został zastrzelony kanadyjski żołnierz<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.cbc.ca/news/canada/ottawa/sgt-andrew-doiron-canadian-soldier-killed-in-iraq-made-military-his-mission-1.2986362|tytuł=''Sgt. Andrew Doiron, Canadian soldier killed in Iraq, made military his 'mission'''| język=en |data=2015-03-08|data dostępu=2015-03-09 | opublikowany=CBC}}</ref>. 20 stycznia 2015, według Syryjskiego Obserwatorium Praw Człowieka w nalocie sił koalicji w irackim mieście granicznych [[Al-Ka'im]] ranny został samozwańczy kalif Państwa Islamskiego Abu Bakr al-Baghdadi. Lider Państwa Islamskiego został ewakuowany na rekonwalescencje w głąb ziem kontrolowanego przez dżihadystów na terenie Syrii<ref>{{cytuj stronę| url=http://syriahr.com/en/2015/01/iraq-isis-leader-baghdadi-injured-stays-in-syria/|tytuł=''Iraq: ISIS leader Baghdadi injured, stays in Syria''| język=en |data=2015-01-21|data dostępu=2015-01-21 | opublikowany=SOHR}}</ref>.
 
4 lutego 2015, zakres swoich operacji lotniczych na terytorium Iraku rozszerzyła Jordania. Była to odpowiedź na publikację filmu z spalenia żywcem jordańskiego pilota Muatha al-Kasasbiha pojmanego na terytorium Syrii w grudniu 2014<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.wsj.com/articles/jordan-considers-expanding-role-in-coalition-to-hit-islamic-state-in-iraq-1423097759?mod=rss_middle_east_news|tytuł=''Jordan Considers Expanding Role in Coalition to Hit Islamic State in Iraq''| język=en |data=2015-02-04|data dostępu=2015-02-04 | opublikowany=The wall Street Jornual}}</ref>. Do połowy marca 2015, Stany Zjednoczone na terenie Iraku i Syrii dokonały 5314 nalotów przeciwko pozycjom i instalacjom wojskom Państwa Islamskiego<ref name=best/>.
Linia 134 ⟶ 149:
[[Plik:Tomahawk Missile fired from US Destroyers.jpg|thumb|250px|Pocisk manewrujący [[BGM-109 Tomahawk|Tomahawk]] wystrzelony z [[USS Arleigh Burke (DDG-51)|USS Arleigh Burke]] 23 września 2014]]
[[Plik:Sept 23 ISIL compound strike.WebM|thumb|250px|Uderzenie na bazę Państwa Islamskiego w Tall al-Kitar pod Ar-Rakką z 23 września 2014]]
 
W nocy z 22 na 23 września 2014, lotnictwo Stanów Zjednoczonych i krajów arabskie takie jak: [[Bahrajn]], [[Jordania]], [[Katar]], [[Arabia Saudyjska]] i [[Zjednoczone Emiraty Arabskie]], rozpoczęło bombardowanie pozycji dżihadystów na terenie [[Syria|Syrii]]. Naloty były prowadzone i koordynowane podobnie jak w przypadku [[Irak]]u przez Centralne Dowództwo Stanów Zjednoczonych. Jako pierwszy o nalotach poinformował rzecznik [[The Pentagon|Pentagonu]], kontradmirał John Kirby. Bombardowania rozpoczęto o godz. 2:30 [[UTC+02:00|czasu lokalnego]]. Podczas pierwszej fali bombardowań, która trwała do godz. 4:00, ostrzelano około 20 pozycji zajmowanych przez ekstremistów, w tym budynki siedzib islamistycznych władz. Zbombardowano [[Ofensywa Państwa Islamskiego w Syrii|zajętą przez Państwo Islamskie]] Bazę 93. Dywizji pod Ar-Rakką, Bazę Sił Powietrznych Tabka oraz pozycje w mieście Tall Abjad, i Ajn Izza<ref name=guardian>{{cytuj stronę| url=http://www.theguardian.com/world/middle-east-live/live/2014/sep/23/us-air-strikes-against-isis-in-syria-live-updates|tytuł=''US air strikes against Isis and Khorasan in Syria – live updates''| język=en |data=2014-09-23|data dostępu=2014-09-23 | opublikowany=The Guardian}}</ref><ref name=nyt/>. Arabia Saudyjska wysłała odrzutowce [[Panavia Tornado]] oraz myśliwce [[Eurofighter Typhoon]], Bahrajn trzy myśliwce oraz Jordania i Zjednoczone Emiraty Arabskie kilka myśliwców. Katar udostępnił samolotom koalicji swoje bazy<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.bbc.com/news/world-middle-east-29321236|tytuł=''US begins air strikes against Islamic State in Syria''| język=en |data=2014-09-23|data dostępu=2014-09-23 | opublikowany=BBC News}}</ref>.
 
Ponadto z okrętów: [[Krążownik rakietowy|krążownika]] [[USS Philippine Sea (CG-58)|USS Philippine Sea]] i [[Niszczyciel rakietowy|niszczyciela]] [[USS Arleigh Burke (DDG-51)|USS Arleigh Burke]] stacjonujących na międzynarodowych wodach [[Zatoka Perska|Zatoki Perskiej]] i [[Morze Czerwone|Morza Czerwonego]] wystrzelono 47 pocisków manewrujących [[BGM-109 Tomahawk|Tomahawk]]. Spadły one na należące do IS magazyny z bronią i budynki w Ar-Rakce oraz punkty kontrolne w mieście i okolicach. Zbombardowanie Ar-Rakki spowodowało exodus tamtejszej [[cywil|ludności cywilnej]]. W operacji lotniczej wzięły udział myśliwce [[McDonnell Douglas F-15 Eagle|F-15]], [[General Dynamics F-16 Fighting Falcon|F-16]], bombowiec [[Rockwell B-1B Lancer|B-1B]] oraz pierwszy raz w historii w misji bojowej wykorzystano myśliwce [[Lockheed F-22 Raptor|F-22]]. W kolejnej serii bombardowań dokonano co najmniej 30 ataków z powietrza. Bombardowano cele w mufahazie Ar-Rakka i Dajr az-Zaur. Pociski spadły również na pozycję pod Al-Hasaką (na miasto Al-Hul i Asz-Szadidi) i przejście graniczne [[Abu Kamal]]. Amerykanie dokonali uderzenia na dżihadystów, którzy [[Front kurdyjski podczas wojny domowej w Syrii#Oblężenie Ajn al-Arab|oblegali]] kurdyjskie [[Ajn al-Arab]]. Celem ataków lotniczych były także pozycje [[Dżabhat an-Nusra]] w muhafazie [[Aleppo (muhafaza)|Aleppo]] i [[Idlib (muhafaza)|Idlib]]. W bombardowaniach, w których łącznie użyto 160 [[bomba lotnicza|bomb lotniczych]], zginęło 70 bojowników IS, 50 członków Dżabhat an-Nusra oraz ośmiu cywilów, w tym troje dzieci. Rannych zostało także 300 bojowników IS, z czego 100 najciężej rannych wywieziono do [[Irak]]u. Celem nalotów było także islamistyczne ugrupowanie [[Churasan]], złożonego z weteranów [[Al-Ka’ida|Al-Ka'idy]]. W ośmiu atakach na zachód od Aleppo zniszczono fabrykę broni i amunicji, a także obóz treningowy organizacji oraz instalacje komunikacyjne<ref name=nyt>{{cytuj stronę| url=http://www.nytimes.com/2014/09/23/world/middleeast/us-and-allies-hit-isis-targets-in-syria.html?_r=0|tytuł=''Airstrikes by U.S. and Allies Hit ISIS Targets in Syria''| język=en |data=2014-09-23|data dostępu=2014-09-23 | opublikowany=New York Times}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url=http://online.wsj.com/news/article_email/u-s-arab-allies-launch-strikes-against-militant-targets-in-syria-1411436642-lMyQjAxMTI0NTI4MjQyODIwWj|tytuł=''U.S., Arab Allies Launch Airstrikes Against Islamic State Targets in Syria''| język=en |data=2014-09-23|data dostępu=2014-09-23 | opublikowany=The Wall Street Jornual}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url=http://www.dailystar.com.lb/News/Middle-East/2014/Sep-24/271772-airstrikes-in-syria-hit-isis-areas-near-turkey-border-activists.ashx#axzz3E3bNXwzL|tytuł=''Strikes hit ISIS jihadists near besieged Syria town: activists''| język=en |data=2014-09-24|data dostępu=2014-09-24 | opublikowany=Daily Star}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url=http://www.tvn24.pl/tak-trafia-f-22-raptor-bilans-nalotow-w-syrii-160-bomb-120-zabitych,470993,s.html|tytuł=''Tak trafia F-22 Raptor. Bilans nalotów w Syrii: 160 bomb, 120 zabitych''| język=pl |data=2014-09-23|data dostępu=2014-09-23 | opublikowany=TVN24}}</ref>.
 
Naloty na Państwo Islamskie w Syrii, z zadowoleniem przyjęła opozycyjna [[Syryjska Koalicja Narodowa na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych]]. Władze syryjskie ogłosiły, iż nie zezwoliły na naloty koalicji międzynarodowej w swoim terytorium, jednak zostały poinformowane przez USA tuż przed ich rozpoczęciem i dopóki będą się one ograniczać do pozycji zajmowane przez Państwo Islamskie, to Syryjskie Siły Zbrojne nie będą interweniować. Syryjski rząd dodał, że koordynował z Irakiem działania przeciwko Państwu Islamskiemu "na najwyższym szczeblu", nie przestanie walczyć z dżihadystami i był gotowy na współpracę z każdym międzynarodowym przedsięwzięciem przeciwko [[terroryzm]]owi. Iran, który także został uprzedzony przez USA o rozszerzeniu kampanii na Syrię oraz Rosja podkreślały "naruszenie suwerenności terytorialnej" Syrii. Ponadto ministerstwo spraw zagranicznych Rosji, ogłosiły, iż naloty koalicji doprowadzą do "destabilizacji sytuacji geopolitycznej"<ref name=guardian/><ref name=nyt/>. Przeciwny nalotom na terenie był również libański [[Hezbollah|Hizb Allah]], mimo tego, że Państwo Islamskie zagrażało szyickiemu ugrupowaniu<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/hezbollah-przeciwny-nalotom-na-groznego-potwora,471109.html|tytuł=''Hezbollah przeciwny nalotom na "groźnego potwora"''| język=en |data=2014-09-24|data dostępu=2014-09-24 | opublikowany=TVN24}}</ref>.
 
Z zadowoleniem informację o nalotach na pozycję Państwa Islamskiego w Syrii przyjął również sekretarz generalny ONZ [[Ban Ki-moon]]. Dodał jednak, że zaangażowane strony "muszą przestrzegać międzynarodowego prawa humanitarnego i podjąć wszelkie środki ostrożności w celu uniknięcia i zminimalizowania ofiar cywilnych"<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.dailystar.com.lb/News/Middle-East/2014/Sep-23/271703-un-chief-welcomes-airstrikes-in-syria.ashx?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter#axzz3E9T7XOm0|tytuł=''UN chief welcomes airstrikes in Syria''| język=en |data=2014-09-23|data dostępu=2014-09-24 | opublikowany=Daily Star}}</ref>. Pochwałę dla nalotów w Syrii, wyrazili [[premierzy Australii]] i [[Premierzy Holandii|Holandii]], [[Tony Abbott]] oraz [[Mark Rutte]], który ogłosił, iż że jego rząd rozważa możliwość, przyłączenia się do walki z IS<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.voanews.com/content/us-arab-partners-air-strikes-islamic-state-syria/2459099.html|tytuł=''US: Syria Won't, Can't Stop Militant Safe Havens''| język=en |data=2014-09-23|data dostępu=2014-09-24 | opublikowany=VOA News}}</ref>.
 
Arabska koalicja pod wodzą Stanów Zjednoczonych w głównej mierze atakowała pozycje Państwa Islamskiego w północno-wschodniej Syrii. Częstym obiektem nalotów była [[Ar-Rakka]] stolica Państwa Islamskiego. Lotnictwo międzynarodowe aktywnie wspierało kurdyjskie [[Powszechne Jednostki Ochrony]] (YPG) broniącego od września 2014 do stycznia 2015 oblężonego miasta zamieszkałego przez Kurdów [[Ajn al-Arab]] (kurd. ''Kobani''). Dzięki nieustannym nalotom koalicji udało zniszczyć się potencjał bojowy Państwa Islamskiego w pobliżu miasta i przełamać Kurdom oblężenie<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.agathocledesyracuse.com/wp-content/uploads/2015/02/Kobane-15-March-2015.png|tytuł=''Siege of Kobani map''| język=en |data=2015-03-15|data dostępu=2015-03-13 | opublikowany=agathocledesyracuse.com}}</ref>.
 
24 grudnia 2014 jordański samolot F-16 rozbił się w pobliżu Ar-Rakki z powodu usterki technicznej. Jego pilot porucznik Muath Al-Kasasbih przeżył katastrofę, jednak został pojmany przez dżihadystów. Poczatkowo Państwo Islamskie zaproponowało wymianę zakładnika za uwięzionych swoich bojowników. W nocy 1 stycznia 2015, jordańskie siły specjalne podjęły nieudaną próbę odbicia porucznika. Niebawem jordański pilot został spalony żywcem, co zostało udokumentowane na filmie opublikowanym 3 lutego 2015 przez Państwo Islamskie, szeroko argumentujące powody egzekucji na pilocie. W odpowiedzi siły jordańskie rozszerzyły skalę operacji lotniczej pod względem częstotliwości i obszaru nalotów, a także dokonały egzekucji więzionych terrorystów na swoim terytorium<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.usatoday.com/story/news/world/2015/02/03/islamic-state-jordanian-pilot/22798055/|tytuł=''Jordan executes two in response to pilot's slaying''| język=en |data=2015-02-03|data dostępu=2015-02-04 | opublikowany=USA Today}}</ref>.
 
Po pół roku trwania operacji lotniczej, do 23 marca 2015, w nalotach zginęło 1953 osoby, w tym 1797 bojowników Państwa Islamskiego, 90 bojowników Dżabhat an-Nusra oraz 66 cywilów<ref>{{cytuj stronę| url=http://syriahr.com/en/2015/03/about-2000-including-women-and-children-killed-and-wounded-in-6-months-of-coalition-air-strikes/|tytuł=''About 2000 including women and children, killed and wounded in 6 months of coalition air strikes''| język=en |data=2015-03-23|data dostępu=2015-03-23 | opublikowany=SOHR}}</ref>. Ponadto w Iraku w efekcie bombardowania, według amerykańskiego dowództwa międzynarodowej interwencji, zginęło niemal 7 tys. bojowników Państwa Islamskiego<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.worldbulletin.net/middle-east/155536/airstrikes-kill-8500-isil-fighters-says-us-general|tytuł=''Airstrikes 'kill 8,500' ISIL fighters says U.S. general ''| język=en |data=2015-03-23|data dostępu=2015-03-23 | opublikowany=Wordbulletin}}</ref>.
 
== Międzynarodowe operacje zbrojne przeciwko Państwu Islamskiemu w Afryce ==
Oprócz Syrii i Iraku, Państwo Islamskie zajęło tereny we wschodniej Libii, wykorzystując tamtejszy chaos i rozbicie państwa na dwie części. 12 lutego 2015, tamtejsi dżihadyści dokonali w pobliżu miasta [[Darna]] egzekucji na 21 Egipcjanach, porwanych na przełomie grudnia 2014 i stycznia 2015 w Syrcie. Po publikacji nagrania video z ścięcia zakładników, egipskie siły powietrzne 16 lutego 2015 za zgodą uznanego przez arenę międzynarodową rządu w Tobruku<ref group="uwaga">Pod koniec sierpnia 2014, bojówki wspierane przez islamskie środowisko libijskiej sceny politycznej zajęło Trypolis i zmusiło rząd [[Abd Allah as-Sani|Abd Allaha as-Saniego]] do ucieczki do miasta [[Tobruk]], gdzie osiadł uznawany na arenie międzynarodowej rzad. Z kolei islamiści powołali rząd w Trypolisie pod wodzą [[Umar al-Hasi|Umara al-Hasiego]]. Tym samym Libia ''de facto'' rozpadła się na dwie części i pogrążyła się w wojnie domowej.</ref> rozpoczęły naloty na stanowiska Państwa Islamskiego w Libii<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4627076,00.html|tytuł=''Libyan air force loyal to official government bombed targets in eastern city of Derna''| język=en |data=2015-02-16|data dostępu=2015-02-16 | opublikowany=Ynetnews.com}}</ref>.
 
Także w Nigerii doszło do międzynarodowej interwencji przeciwko dżihadystom. Nigeria od 2009 roku była areną islamskiej rebelii ugrupowania [[Boko Haram]], które przysięgło wierność Państwu Islamskiemu i rozpoczeło działania zbrojne pod ich sztandarem. Wobec poważnego zagrożenia dla Afryki Zachodniej, na początku 2015 roku, uformowała się międzynarodowa koalicja wojsk Nigerii, Nigru, Czadu i Kamerunu, które interweniowały na początku lutego 2015 w północno-wschodniej Nigerii i odbijały kolejne miasta i ziemie z rąk dżihadystów. Interwencja powietrzna i lądowa sił sprzymierzonych zniszczyła potencjał bojowy Boko Haram, a 27 marca 2015 międzynarodowa koalicja odbiła z Gwozę - stolicę samozwańczego kalifatu Boko Haram<ref>{{cytuj stronę| url=http://www.bbc.com/news/world-africa-32087211|tytuł=''Boko Haram HQ Gwoza in Nigeria 'retaken'''| język=en |data=2015-03-27|data dostępu=2015-03-27 | opublikowany=BBC News}}</ref>.
 
{{Uwagi}}
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Międzynarodowa_interwencja_przeciwko_Państwu_Islamskiemu”