Arthur Balfour: Różnice pomiędzy wersjami

|odznaczenia = {{order|OP}} [[Plik:Galó de l'Orde del Mèrit (UK).png{{order|40px|link=Order of Merit|Order Zasługi (Wielka Brytania)]]OOM}}

|poprzednik = [[Robert Gascoyne-Cecil, (3. markiz Salisbury)|Lord Salisbury]]

Był siostrzeńcem [[Robert Gascoyne-Cecil, (3. markiz Salisbury)|markiza Salisbury]], po którym odziedziczył przywództwo konserwatystów i fotel premiera. Członek [[Izba Gmin|Izby Gmin]] w latach 1874–1922 i [[Izba Lordów|Izby Lordów]] od 1922 (z tytułem hrabiego Balfour). W latach 1915–1916 był pierwszym lordem Admiralicji, a w 1916–1919 ministrem spraw zagranicznych. W roku 1917 jako [[Ministrowie spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii|minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii]] ogłosił tzw. [[Deklaracja Balfoura|deklarację Balfoura]] w sprawie utworzenia w [[Palestyna|Palestynie]] [[Żydzi|żydowskiej]] siedziby narodowej. W 1926 opracował formułę, która stała się fundamentem [[Wspólnota Narodów|Brytyjskiej Wspólnoty Narodów]].

Był najstarszym synem [[James Maitland Balfour|Jamesa Maitlanda Balfoura]] i lady Blanche Gascoyne-Cecil, córki [[James Gascoyne-Cecil, (2. markiz Salisbury)|2. markiza Salisbury]]. Wykształcenie odebrał w Grange Preparatory School w [[Hoddesdon]] w hrabstwie [[Hertfordshire]] (w latach [[1859]]-[[1861]]), [[Eton College]] (w latach [[1861]]-[[1866]]) oraz w [[Trinity College (Cambridge)|Trinity College]] na [[University of Cambridge|Uniwersytecie Cambridge]] (w latach [[1866]]-[[1869]]).

W [[1874]] r. został wybrany do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] jako reprezentant okręgu [[Okręg wyborczy Hertford|Hertford]]. W [[1885]] r. przeniósł się do okręgu [[Okręg wyborczy Manchester East|Manchester East]]. Wiosną [[1878]] r. Balfour został prywatnym sekretarzem swojego wuja, [[Robert Gascoyne-Cecil, (3. markiz Salisbury)|lorda Salisburyego]]. Towarzyszył mu podczas obrad [[Kongres berliński|kongresu berlińskiego]] w [[1878]] r.

Po wyborach [[1880]] r. Balfour zrezygnował ze stanowiska sekretarza i skupił się na działalności parlamentarnej. Rychło stał się ważną figurą wśród młodszych konserwatywnych deputowanych. Razem z [[Lord Randolph Spencer Churchill|lordem Randolphem Churchillem]], sir [[Henry Drummond Wolff|Henrym Wolffem]] i [[John Eldon Gorst|Johnem Gorsten]] tworzył tzw. „Partię Czterech”.

W polityce zagranicznej nastąpiło znaczące polepszenie stosunków z [[Francja|Francją]], zwieńczone podpisaniem w [[1904]] r. [[Entente cordiale]]. W tym czasie wybuchła również [[wojna rosyjsko-japońska]] w której Wielka Brytania popierała [[Japonia|Japonię]]. Doprowadziło to do pogorszenia się stosunków brytyjsko-rosyjskich, zwłaszcza po ostrzelaniu przez rosyjską marynarkę wojenną brytyjskich statków rybackich na [[Morze Północne|Morzu Północnym]] ([[incydent na Dogger Bank]]). Balfour koncentrował się jednak na sprawach wewnętrznych, politykę zagraniczną powierzając właściwemu ministrowi, [[Henry Petty-Fitzmaurice, (5. markiz Lansdowne)|lordowi Lansdowne’owi]].

Od [[1922]] r. Balfour był członkiem Izby Lordów z tytułem 1. hrabiego Balfour. Przez całe życie cieszył się dobrym zdrowiem. Jednak pod koniec [[1928]] r. stan jego zdrowia pogorszył się. Do końca życia ciepiał na zapalenie żył. Zmarł w [[1930]] r. Nigdy się nie ożenił i nie pozostawił potomstwa. Tytuł parowski, na podstawie specjalnego postanowienia, odziedziczył jego młodszy brat [[Gerald Balfour, 2. hrabia Balfour|Gerald]].

Był honorowym doktorem praw [[UniversityUniwersytet of EdinburghEdynburski|Uniwersytetu Edynburskiego]] (od [[1881]] r.), Uniwersytet St Andrews (od [[1885]] r.), Uniwersytetu Cambridge (od [[1888]] r.), Uniwersytetu Dublińskiego (od [[1891]] r.) oraz Uniwersytetu Glasgow (od [[1891]] r.). W [[1888]] r. został członkiem Senatu [[University of London|Uniwersytetu Londyńskiego]]. W tym samym roku został członkiem [[Royal Society]]. W [[1891]] r. został kanclerzem Uniwersytetu Edynburskiego. W [[1886]] r. został rektorem Uniwersytetu St Andrews, a w [[1891]] r. Uniwersytetu Glasgow.

* [[Lord Przewodniczący Rady]]: [[Spencer Cavendish|Spencer Cavendish, 8. książę Devonshire]]

* [[ministrowie spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii|minister spraw zagranicznych]]: [[Henry Petty-Fitzmaurice (5. markiz Lansdowne)|Henry Petty-Fitzmaurice, 5. markiz Lansdowne]]

* [[Admiralicja|pierwszy lord Admiralicji]]: [[William Palmer (2. hrabia Selborne)|William Palmer, 2. hrabia Selborne]]

* [[ministrowie handlu i przemysłu (Wielka Brytania)|przewodniczący Zarządu Handlu]]: [[Gerald Balfour, 2. hrabia Balfour|Gerald Balfour]]

* [[ministrowie edukacji Wielkiej Brytanii|przewodniczący Rady Edukacji]]: [[Charles Vane-Tempest-Stewart (6. markiz Londonderry)|Charles Vane-Tempest-Stewart, 6. markiz Londonderry]]

* [[Lord Kanclerz Irlandii]]: [[Edward Gibson (polityk)|Edward Gibson, 1. baron Ashbourne]]

* [[ministrowie prac publicznych Wielkiej Brytanii|pierwszy komisarz ds. prac publicznych]]: [[Robert Windsor-Clive, (1. hrabia Plymouth)|Robert Windsor-Clive, 14. baron Windsor]]

* [[PoczmistrzePoczmistrzowie generalni Wielkiej Brytanii|poczmistrz generalny]]: [[Austen Chamberlain]]

* maj [[1903]] r. – [[William Onslow, (4. hrabia Onslow)|lord Onslow]] zastępuje Roberta Hanburyego na stanowisku przewodniczącego Rady Rolnictwa

* wrzesień/październik [[1903]] r. – lord Londonderry zastępuje księcia Devonshire na stanowisku Lorda Przewodniczącego Rady pozostając jednocześnie na swoim poprzednim stanowisku, [[James Gascoyne-Cecil, (4. markiz Salisbury)|lord Salisbury]] zastępuje Balfoura na stanowisku Lorda Tajnej Pieczęci, Austen Chamberlain zastępuje Charlesa Ritchie’ego na stanowisku Kanclerza Skarbu, następcy Chamberlaina na stanowisku poczmistrza generalnego nie wchodzą w skład gabinetu, [[Alfred Lyttelton]] zastępuje Josepha Chamberlaina na stanowisku ministra ds. kolonii, St John Brodrick zastępuje lorda George’a Hamiltona na stanowisku ministra ds. Indii, [[Hugh Arnold-Forster]] zastępuje Brodricka na stanowisku ministra wojny, [[Andrew Murray, 1. wicehrabia Dunedin|Andrew Murray]] zastępuje lorda Balfoura of Burleigh na stanowisku ministra ds. Szkocji

* marzec [[1905]] r. – Walter Long zastępuje George’a Wyndhama na stanowisku Głównego Sekretarza Irlandii, Gerald Balfour zastępuje Longa na stanowisku przewodniczącego Rady Samorządu Lokalnego, lord Salisbury zastępuje Balfoura na stanowisku przewodniczącego Zarządu Handlu pozostając jednocześnie na swoim poprzednim stanowisku, [[Frederick Campbell, (3. hrabia Cawdor)|lord Cawdor]] zastępuje lorda Selborne’a na stanowisku pierwszego lorda Admiralicji, [[Ailwyn Fellowes]] zastępuje lorda Onslowa na stanowisku przewodniczącego Rady Rolnictwa

| width="25%" | Następca<br />[[Gerald Balfour|Gerald Balfour, 2. hrabia Balfour]]

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Balfour, Arthur}}