Marszałek Polski: Różnice pomiędzy wersjami

Zgodnie z art. 39 Ustawy z dnia 23 marca 1922 r. o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów Wojsk Polskich<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1922|numer=32|pozycja=256}}.</ref> stopień marszałka Polski nadawał prezydent Rzeczypospolitej za wyjątkowe zasługi w obronie Ojczyzny. W powyższym trybie nastąpiło mianowanie Ferdynanda Focha. W chwili mianowania się Józefa Piłsudskiego na stopień wojskowy Pierwszego Marszałka Polski brak było przepisów regulujących tę materię. W szczególności zaś podstawą do takiego aktu nie mogły być powołane przez Ogólną Komisję Weryfikacyjną przepisy ustawy z dnia 2 sierpnia 1919 r. o ustaleniu [[starszeństwo|starszeństwa]] i nadaniu stopni oficerskich w wojsku polskim<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1919|numer=65|pozycja=399}}.</ref>, które nie przewidywały stopni wojskowych marszałka oraz umożliwiały, przy uznaniu zasług wojennych, zweryfikowanie pułkownika Józefa Piłsudskiego co najwyżej w stopniu generała podporucznika.▼

Obowiązującym i dotąd niewykorzystanym uregulowaniem prawnym dotyczącym mianowania na stopień wojskowy marszałka Polski jest art. 76 ust. 6 Ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=2004|numer=241|pozycja=2416}} ze zm..</ref>, zgodnie z którym prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek [[Ministerstwo Obrony Narodowej|ministra obrony narodowej]] mianuje na stopień wojskowy marszałka Polski oficera posiadającego stopień wojskowy generała (admirała) za wyjątkowe zasługi dla Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.▼

W dotychczasowym postrzeganiu tej możliwości mianowanie na ten stopień wojskowy jest uznawane jako możliwe jedynie w przypadku [[wojna|wojny]].▼