Wersja z 09:16, 26 mar 2015 edytuj MalarzBOT (dyskusja \| edycje) Boty, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 4 834 325 edycji m MalarzBOT: przenosiny kategorii Odznaczeni Orderem Andrzeja Świętego Apostoła Pierwszego Powołania do [[:Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania\|Odznaczeni Orderem Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Po... ← poprzednia edycja		Wersja z 07:23, 9 kwi 2015 edytuj anuluj edycję Jakubkaja (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 46 052 edycje poprawa linków do przek., WP:SK następna edycja →
Linia 1: [[Plik:Karl von Nassau-Siegen.PNG\|thumb\|Książę Karol Henryk Mikołaj Otto de Nassau-Siegen]] Książę '''Karol Henryk Mikołaj Otto de Nassau-Siegen''' wł. [[język niemiecki\|niem.]]. '''Karl Heinrich Nikolaus Otto, Prinz von Nassau-Siegen''', ([[język rosyjski\|ros.]]. ''Карл-Генрих Нассау-Зиген'') (ur. 5 stycznia [[1745]] -– zm. [[1808]]) -– [[Francja\|francuski]] pułkownik i podróżnik pochodzenia [[Niemcy\|niemieckiego]], od 1779 zamieszkały w Polsce, [[admirał]] floty [[Imperium Rosyjskie\|rosyjskiej]]. Ojcem jego był Maksymilian, którego narodzenie otaczała tajemnica do tego stopnia, że uważano dynastię Nassau-Siegen za wygasłą. Matka księcia Karola musiała toczyć procesy z Radą Wiedeńską o majątek i nazwisko. Majątku nie odzyskała, nazwisko tak<ref name="NS">{{cytuj książkę\|nazwisko=Bartoszewicz\|imię=Julian\|tytuł=Znakomici mężowie Polscy w XVIII w., t. I\|wydawca=B.M. Wolffa\|miejsce=Petersburg\|data=1856\|strony=209 -– 260}}</ref>. Mając piętnaście lat zaciągnął się jako ochotnik do wojska francuskiego, szybko został porucznikiem piechoty a zaraz potem kapitanem dragonów. Książę w latach [[1766]]-[[1769]] brał udział w słynnej pierwszej francuskiej wyprawie odkrywczej dookoła świata [[Louis Antoine de Bougainville\|Louisa Antoine de Bougainville]]. Na [[Ocean Spokojny\|Oceanie Spokojnym]] w [[1768]] r. zatrzymano się na [[Tahiti]], niektórych wyspach w archipelagu [[Tuamotu]], [[Samoa]], [[Vanuatu]] ([[Nowe Hebrydy]]), [[Wyspy Salomona\|Wyspach Salomona]] i [[Nowa Gwinea\|Nowej Gwinei]]. Podróż zakończyła się w [[Saint-Malo]]. Zasłynął w całej Europie dzięki romansowi z władczynią Tahiti. Linia 24: W czerwcu [[1784]] rozpoczął podróż [[Dniestr]]em do [[Morze Czarne\|Morza Czarnego]], badał spławność rzeki i opracował jej dobre mapy hydrograficzne, pierwsze tego typu mapy w Polsce. Dotarł do [[Stambuł]]u gdzie próbował organizować polski handel morski na [[Morze Czarne\|Morzu Czarnym]]. W tymże roku brał udział w pracach [[Sejm grodzieński\|sejmu grodzieńskiego]] jako ''arbiter'' (słuchacz, nie poseł). 23 października król przedstawił sejmowi propozycje [[indygenat]]u dla kilku rodów, w tym i Nassau-Siegen. Po pomyślnym dla niego głosowaniu wyszedł z izby poselskiej i po chwili powrócił ''wdział na się z wierzchu kontusz papuziego, czyli zielonego koloru z wyłogami czarnemi, a pod spód żupan biały. Do boku szablę polską przywiesił''<ref name="NS"/>. W [[1786]] przybył do [[Imperium Rosyjskie\|Rosji]] i poznał [[Grigorij Potiomkin\|Potiomkina]], brał udział w [[1787]] w przygotowaniach do wyprawy carycy [[Katarzyna II Wielka\|Katarzyny]] na południe i w czasie [[~~VI wojna~~Wojna rosyjsko-turecka (1787–1792)\|kolejnej wojny rosyjsko-tureckiej]] wstąpił na służbę rosyjską. Dowodził flotą rosyjskich [[galera\|galer]] i rozgromił flotę turecką na Oczakowskim Limanie. Konflikt z Potiomkinem w sprawie obsady [[Oczaków\|Oczakowa]] zmusił go do wyjazdu do [[Petersburg]]a, skąd jako rosyjski agent wyjechał do Hiszpanii i Francji z misją zbadania możliwości zawarcia sojuszu pomiędzy Rosją, [[Austria\|Austrią]], [[Wielka Brytania\|Wielką Brytanią]] i Hiszpanią. Misja nie zakończyła się sukcesem i już w latach [[1789]] i [[1790]] brał czynny udział w [[Wojna rosyjsko-szwedzka (1788-1790)\|wojnie przeciw Szwecji]], gdzie oprócz kilku zwycięskich bitew w 1790 doznał porażki, a jego flotę rozgromili Szwedzi w zatoce pod [[Wyborg]]iem zdobywając 46 galer. W wyniku tej klęski opuścił służbę rosyjską. Król odznaczył go 10 czerwca [[1774]] [[Order Świętego Stanisława\|Orderem św. Stanisława]] a już 17 czerwca tegoż roku [[Order Orła Białego\|Orderem Orła Białego]]<ref name="NS"/>, był wtedy ''pułkownikiem regimentu niemieckiego korony francuskiej''. Ostatnie lata życia spędził we wsi Tynna ''cztery mile od [[Kamieniec Podolski\|Kamieńca]]'' na [[Podole\|Podolu]]. Tam zmarł w [[1809]] i tam został pochowany. Oprócz polskich najwyższych odznaczeń posiadał znakomite ordery europejskie: [[Order Złotego Runa]], [[Order św. Januarego]], [[Order ~~św.~~Świętego Andrzeja ~~Powołańca~~Apostoła Pierwszego Powołania\|Order św. Andrzeja]] i [[Order Ducha Świętego\|Order św. Ducha]]<ref name="NS"/>. Książę de Nassau-Siegen występuje też w ''[[Pan Tadeusz\|Panu Tadeuszu]]'' [[Adam Mickiewicz\|Adama Mickiewicza]] jako ''książę Denassów''. Linia 40: {{Kontrola autorytatywna}} {{~~DEFAULTSORT~~SORTUJ:Nassau-Siegen, Karol}} [[Kategoria:Admirałowie Imperium Rosyjskiego]] [[Kategoria:Dynastia Nassau\|Karol]]

Karl von Nassau-Siegen: Różnice pomiędzy wersjami