Czerwony terror w Hiszpanii: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wydarzenia z małych |
powiązanie z czerwonym terrorem |
||
Linia 1:
'''Czerwony terror w Hiszpanii''' ([[język hiszpański|hiszp.]] ''Terror Rojo en España'') - to nazwa nadana przez historyków na określenie działań o charakterze zbrodniczym popełnionych przez lewicowe oddziały (zwolenników [[Druga Republika Hiszpańska|republiki]]){{r|Antony Beevor The Battle|libro-uca-payne2-payne26}} w [[Hiszpania|Hiszpanii]] w latach 1930-1939. W wyniku [[antykatolicyzm|antykatolickich]] prześladowań religijnych śmierć poniosło kilkadziesiąt tysięcy ofiar [[wierni świeccy|wiernych świeckich]] i 6832 członków [[Duchowieństwo|kleru katolickiego]], a zniszczeniu uległo 2000 świątyń{{r|Julio De la Cueva Religious}}, śmierć poniosło również około 2365 członków innych wyznań{{r|Callahan La Iglesia catolica}}. [[Plik:Paracuellos Lapidas en Fosa II Ruiz Casaux.JPG|thumb|280px|Groby ofiar masakry w Paracuello 1936 r.]][[Terror]] obejmował także prześladowania, [[zabójstwo|mordy]] i [[tortura|tortury]] stosowane wobec właścicieli ziemskich, przemysłowców i polityków{{r|Hubert Jedin Konrad Repgen}}. Najbardziej znanym przykładem czerwonego terroru jest „Masakra w [[Paracuellos de Jarama|Paracuellos]]” w listopadzie [[1936]] roku, pomordowano wówczas więźniów z madryckiego więzienia Antón i Modelo{{r|TM}}. Bezpośrednią odpowiedzialność za mord dokonany na więźniach ponosi Santiago Carrillo, szef Rady Porządku Publicznego w Juncie Madryckiej, i jego zastępca Segundo Serrano Poncel.
Czerwony terror nie obejmuje walk frakcyjnych wewnątrz lewicy, np. [[Dni majowe w Barcelonie|dni majowych w Barcelonie]].
Liczba ofiar czerwonego terroru była znacznie niższa niż w przypadku białego terroru gdyż [[Biały terror w Hiszpanii|biały terror]] trwał dłużej i był kontynuowany także po wojnie. Liczby czerwonego terroru są liczone od 38 000<ref>Antony Beevor: ''The Battle for Spain; The Spanish Civil War 1936-1939''. Weidenfeld and Nicholson, 2006, s. 87</ref> do 72 344 ofiar<ref>Julio de la Cueva: ''Religious Persecution''. "Journal of Contemporary History", nr 3, 198, s. 355-369</ref><ref>50 000 (Santos Julía, Julian Casanova, Solé y Sabaté, Joan Villarroya, Francisco Moreno. ''Victimas de la Guerra Civil''. Madryt: Editorial Temas de Hoy, 1999. s. 410),<br />55 000 (Hugh Thomas: ''The Spanish Civil War''. Londyn: Penguin Books, 2001. s. 900),<br />mniej niż 60 000 (Julián Casanova: ''The Spanish republic and civil war''. Nowy Jork: Cambridge University Press, 2010 s. 181)</ref>, a liczba ofiar białego terroru waha się od 150 000<ref>Julían Casanova, Francisco Espinosa, Conxita Mir, Francisco Moreno Gómez: ''Morir, matar, sobrevivir. La violencia en la dictadura de Franco''. Barcelona: Editorial Crítica, 2002. s. 8</ref>, przez 200 000<ref>Paul Preston: ''The Spanish Holocaust''. Londyn: Harper Press, 2012. s. 493</ref> do 400 000 ofiar<ref>Michael Richards: ''A Time of Silence: Civil War and the Culture of Repression in Franco's Spain, 1936-1945''. Cambridge University Press, 1998. s. 11</ref>.
== Kontrowersje ==
| |||