Poczucie własnej wartości: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EinsBot (dyskusja | edycje)
m zamiana szablonu "źródła" na "dopracować"
poczucie własnej wartości a materializm
Linia 25:
 
Poczucie własnej wartości determinuje wybór z posiadanego repertuaru [[zachowanie|zachowań]] tych, które odpowiadają określonej sytuacji napotkanej w otaczającym świecie zewnętrznym.
 
== Poczucie własnej wartości, a materializm ==
Współczesne badania naukowe<ref name=":0">Lan Nguyen Chaplin, Deborah Roedder John, “Growing up in a Material World: Age Differences in Materialism in Children and Adolescents.” Journal of Consumer Research. grudzień 2007</ref><ref name=":1">Niro Sivanathan, Nathan C. Pettit. "Protecting the self through consumption: Status goods as affirmational commodities." Journal of Experimental Social Psychology (Impact Factor: 2.22). 05/2010; 46(3):564-570. DOI: 10.1016/j.jesp.2010.01.006</ref> wskazują, że niskie poczucie własnej wartości jest ściśle skorelowane z materializmem. Jest to zleżność na tyle ścisła, że obserwowuje się wzrost materializmu w przypadku obniżenia poczucia własnej wartości jednoski, a także spadek poczucia własnej wartości w sytuacji zwiększenia konsumpcjonizmu<ref name=":0" />.
W przypadku zwiększenia poczucia własnej wartości konsumentów następuje dramatyczny spadek konsumpcjonizmu służącego jako metoda radzenia sobie z brakiem pewności siebie. Zjawisko to jest szczególnie widoczne wśród nastolatków, które przechodząc z okresu dzieciństwa do dorosłości doświadczają obniżenia poczucia własnej wartości. Często obserwowaną strategią radzenia sobie z tym kryzysem jest zwiększenie zainteresowania posiadaniem dóbr materialnych w celu zneutralizowania poczucia bezwartościowości<ref name=":0" /><ref name=":2">Rebecca Sato. "[http://www.dailygalaxy.com/my_weblog/2007/11/the-consumer-pa.html The Consumer Paradox: Scientists Find that Low Self-Esteem and Materialism Goes Hand in Hand]" (13 listopad 2007) dailygalaxy.com, dostęp 21.04.2015</ref>.
Zdaniem Niro Sivanathana oraz Nathan C. Pettita<ref name=":1" /> ludzie wydając znaczną część swoich dochodów na dobra luksusowe czy podnoszące ich status w społeczeńswie nie tylko pragną zbudować pozytywny sygnał dla społeczeństwa na swój temat, ale także kierują się podświadomą potrzebą złagodzenia wewnątrznego psychologicznego dyskomfortu wywołanego uczuciem bycia gorszym. Badania wskazują także na zwiększoną potrzebę kupowania dóbr luksusowych w sytuacjach zachwianego poczucia własnej wartości.
Jednym z takich zabiegów marketingowych obniżających poczucie własnej wartości konsumentów jest wykorzystywanie wizerunków pięknych i bogatych osób w reklamach<ref name=":1" /><ref>Brad Tuttle. [http://business.time.com/2010/05/07/study-low-self-esteem-makes-you-more-likely-to-buy-luxury-goods/ Psych Study: When You’re Bummed, You’re More Likely to Buy.] (07.05.2010) business.time.com, dostęp 21.04.2015</ref>.
Materializm jest zjawiskiem korzystnym dla gospodarki, ale równocześnie niekorzystnym dla jednostki. Nadmierny materializm przyczyniający się do spadku poczucia własnej wartości napędza paradoksalny mechanizm potrzeby zwiększania zarobków, aby móc więcej konsumować przy równoczesnym obniżeniu zadowolenia z życia. W rzeczywistości kraje pierwszego świata takie jak Stany Zjednoczone, Japonia, Wielka Brytania oraz niektóre inne kraje europejskie obserwują wyższe poziomy zachorowań na depresję, alkoholizmu czy przestępczości niż piędziesiąt lat temu<ref name=":2" /><ref>Richard Layard. Happiness: Lessons from a New Science. Penguin. 2010
</ref>.
 
== Zobacz też ==