Sojuz 1: Różnice pomiędzy wersjami

Sojuz 1 wystrzelono w ramach przygotowań do programu lądowania na [[Księżyc]]u. Misja miała być realizowana wspólnie z [[Sojuz 2a|Sojuzem 2]], którego start z trzyosobową załogą zaplanowano na dzień następny; w programie był [[spacer kosmiczny]] i przejście dwóch kosmonautów z Sojuza 2 do Sojuza 1. Ambitny program lotu obu statków miał dowieść światowej opinii publicznej o przewadze ZSRR nad [[Stany Zjednoczone|USA]] w wyścigu do Księżyca i w ogóle w dziedzinie lotów kosmicznych, zwłaszcza po pożarze [[Apollo 1]] na stanowisku startowym na [[Canaveral|przylądku Kennedy'ego]] dwa miesiące wcześniej. Decyzję o realizacji tego programu mimo zaobserwowanych usterek w trzech poprzednich, bezzałogowych lotach modułów nowego typu Sojuz 7K-OK (w misjach Kosmos 133, Kosmos 140A, i Kosmos 140), a także pomimo znalezienia w nim ok. 200 błędów projektowych, podjęli najwyżsi przywódcy ZSRR, [[Leonid Breżniew]] i marszałek [[Dmitrij Ustinow|Ustinow]]. Niepowodzenie misji Sojuz 1 spowodowało jednak opóźnienie radzieckiego programu księżycowego o półtora roku.

Problemy z orientacją statku spowodowały, że pierwsze zejście z orbita przy użyciu urządzeń automatycznych nie powiodło się i Komarow musiał, podczas następnego okrążenia [[Ziemia|Ziemi]], manewrować ręcznie, na podstawie obserwacji [[Księżyc]]aKsiężyca (początek procedury zejścia z orbity tak, aby do lądowania doszło na terytorium ZSRR odbywał się nad nocną półkulą Ziemi). Ta powtórna próba zejścia z orbity odbyła się już prawidłowo, po [[Tor ruchu|trajektorii]] sprowadzającej statek zgodnie z zamierzeniami tak, aby mógł wylądować na [[spadochron]]ach w południowej Rosji lub w [[Kazachstan]]ie. Kolejna awaria, tym razem [[czujnik]]a [[ciśnienie atmosferyczne|ciśnienia atmosferycznego]] spowodowała jednak, że nie otworzył się spadochron główny. Komarow próbował więc uruchomić spadochron zapasowy, co mu się udało tylko częściowo, bo splątały się jego linki. Pozbawiony prawidłowego hamowania Sojuz 1 wraz ze znajdującym się w środku kosmonautą rozbił się o ziemię. Późniejsze sprawdzenia pozostałego na Ziemi Sojuza 2 wykazały, że i w nim również znaleziono identyczne niedociągnięcia w systemie otwierania spadochronów, co – gdyby Sojuz 2 wystartował zgodnie z planem, najprawdopodobniej spowodowałoby śmierć wszystkich czterech kosmonautów w obu statkach.