Pałka szerokolistna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nova (dyskusja | edycje)
Kenraiz (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 49:
[[hydrofity|Hydrofit]], [[helofity|helofit]]. Po okresie spoczynku zimowego rośliny rozpoczynają wzrost w marcu{{r|fs_fed}}. Pędy najsilniej rozrastają się w maju i czerwcu{{r|hydrobotanika}}. Jednak nowe pędy nadziemne wyrastają z kłączy sukcesywnie przez cały sezon wegetacyjny. Najsilniejszy przyrost masy kłączy następuje od końca lipca do połowy sierpnia oraz na przełomie września i października{{r|fiala}}. Jesienią masa kłączy jest dwukrotnie większa od masy pędów nadziemnych. Także zawartość [[węglowodany|węglowodanów]] w kłączach rośnie jesienią i osiąga wielkość 2–3-krotnie większą niż latem{{r|fiala}}. Na produktywność i wzrost pałki ogromny wpływ mają warunki wodne i rośliny towarzyszące. Najstarsze fragmenty kłącza, osiągające ponad dwa lata – sukcesywnie obumierają. Poszczególne [[rameta|ramety]] nie żyją dłużej niż trzy lata{{r|fs_fed}}.
 
W skupieniach roślin dominują pędy wegetatywne. Pędy kwitnące rozwijają się często bardzo nielicznie (np. na jednym z badanych stanowisk trzy pędy kwitnące przypadały na ogólną ich liczbę 1779), na co wpływ może mieć silne wzajemne zacienianie się pędów. Nie kwitną też rośliny całkowicie wynurzone, a słabiej kwitną rośliny rosnące w głębszej wodzie{{r|fs_fed}}. Kwitnienie w warunkach środkowoeuropejskich trwa od czerwca do sierpnia{{r|hydrobotanika}}, w cieplejszym klimacie zaczyna się i kończy wcześniej, w chłodniejszym – później{{r|fs_fed}}. Kwiaty zapylane są za pomocą wiatru{{r|hydrobotanika}} ([[anemogamia]]). Kwiaty żeńskie zakwitają na pędzie wcześniej niż męskie, co zwykle pozwala uniknąć [[Samopylność|samozapylenia]]{{r|fs_fed}}. Pyłek może być przeniesiony tylko przy silnych wiatrach, a ponieważ długo zachowuje żywotność (przy sprzyjających warunkach przez około 4 tygodni), nierzadko dochodzi do samozapylenia{{r|Krattinger-1975}}. Po przekwitnieniu kwiaty męskie utrzymująszybko sięopadają przezodsłaniając zimęnagą oś kwiatostanu, podczas gdy suche kwiaty żeńskie utrzymują się do zimy i wówczas odpadają w wielkich ilościach{{r|america|utah}}. Nasiona powstają w ponad połowie zapylonych kwiatów{{r|fs_fed}}. [[Kwitnienie]] skutkuje zwykle obumarciem całej [[rameta|ramety]], co powoduje, że szuwar pałkowy rozprzestrzenia się wegetatywnie na zewnątrz, podczas gdy starsze okazy w środku płatu sukcesywnie zakwitają i zamierają{{r|Grace-1986}}. Nasiona opatrzone aparatem lotnym przenoszone są przez [[anemochoria|wiatr]], czasami również przez wodę{{r|hydrobotanika}}. Aparat włoskowy znacznie zmniejsza tempo spadania owocu, wynoszące w efekcie 0,13 m/s. Przy wietrze wiejącym z prędkością 10 km/h i masie owocu wynoszącej 0,05 mg wyliczono dystans transportu diaspory na 46,9 m{{r|fs_fed}}. Zwykle ok. 95% wytwarzanych nasion posiada zdolność do kiełkowania{{r|issg}}. Owoce mokre z reguły opadają i pokrywają glebę w zwartych skupieniach. Nasiona przerywają spoczynek i kiełkują na podłożu mokrym lub wilgotnym, przy niskiej koncentracji [[tlen]]u, w cieple oraz przy długim dniu i krótkiej nocy. Najlepsze warunki do kiełkowania występują na miejscach pozbawionych okrywy roślinnej, w płytkiej wodzie, która łatwo się nagrzewa i jest dobrze naświetlona. W zwartych szuwarach pałkowych siewki tego gatunku praktycznie nie występują{{r|utah}}. Nasiona tworzą trwały [[glebowy bank nasion]] – potwierdzono niewielką żywotność nasion 5-letnich{{r|fs_fed}}.
 
Gatunek rozprzestrzenia się na większe odległości głównie przez nasiona, podczas gdy rozmnażanie wegetatywne odgrywa główną rolę dla rozszerzania i utrzymywania się lokalnych stanowisk{{r|utah}}. [[Siewka|Siewki]] pałki szerokolistnej są drobne, najpierw rozwijają 2–4 niewielkie listki, następnie 2–6 liści pływających, po czym dopiero zaczyna wzrastać pęd. Gdy osiągnie co najmniej 35 cm wysokości – zaczyna rozrastać się kłącze{{r|fs_fed}}. W pierwszym roku wzrostu [[polikormon]] pałki szerokolistnej może rozrosnąć się na powierzchni o średnicy 3 m{{r|fiala}}. Jednoroczna roślina może mieć ponad sto pąków wierzchołkowych, 35 pędów nadziemnych o wysokości do 10 cm, 29 pędów osiągających do 46 cm i 34 pędy osiągające od 46 do 61 cm wysokości. Roślina dwuletnia może porastać ponad 50 m<sup>2</sup>, a jej kłącza osiągają łączną długość 480 m, wydając ponad 1,7 tysiąca pędów nadziemnych, w tym mogą pojawiać się pojedyncze, pierwsze pędy kwitnące{{r|fs_fed}}.