Reakcyjne podziemie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Reakcyjne podziemie''' – [[Propaganda|propagandowe]] określenie używane w okresie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] wobec wszystkich ugrupowań politycznych stawiających opór [[Sowietyzacja|sowietyzacji]] Polski i podporządkowaniu jej [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], występujących przeciw władzy [[Polska Partia Robotnicza|PPR]] i ugrupowań satelitarnych w latach 1944-48. Przez propagandę władzy charakteryzowane były jako grupy uzbrojonych ludzi oparte na elemencie zacofanym, ciemnym, operującym prymitywnie sformułowanymi hasłami nacjonalistyczno-religijnymi, uprawiające terror. Mianem tym określano polskie organizacje: [[Wolność i Niezawisłość]], [[Narodowe Siły Zbrojne]], [[Narodowe Zjednoczenie Wojskowe]], [[Armia Krajowa]], [[Ruch Oporu Armii Krajowej]], [[Konspiracyjne Wojsko Polskie]] i inne, ale też ukraińskie [[Ukraińska Powstańcza Armia|UPA]] i niemiecki [[Werwolf]]<ref>Ignacy Blum, ''Z dziejów wojska polskiego w latach 1944-1948''. Warszawa 1968, s.130,</ref>. Jednym z propagandowych określeń wobec podziemia było [[zapluty karzeł reakcji]] zapożyczone od marszałka [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]]<ref>Marszałek Piłsudski określenia ''zapluty karzeł'' użył w stosunku do [[Narodowa Demokracja|Narodowej Demokracji]]. W czasie przemówienia 3 lipca 1923 r. w hotelu „Bristol” w Warszawie powiedział: '' zapluty karzeł na krzywych nóżkach, wypluwający swą brudną duszę, opluwający mnie zewsząd [...], śledzący moje kroki, robiący małpie grymasy, przekształcający każdą myśl odwrotnie; ten potworny karzeł pełzał za mną jak nieodłączny duch [...], krzyczący frazesy, wykrzywiający potworną gębę, wymyślający jakieś niesłychane historie; ten karzeł był moim nieodstępnym druhem, nieodstępnym towarzyszem doli i niedoli, szczęścia i nieszczęścia, zwycięstwa i klęski''. Maj Ewa, ''[http://dlibra.umcs.lublin.pl/dlibra/doccontent?id=4999&from=FBC „Zapluty karzeł”, czyli fragment dziejów stosunków między Narodową Demokracją a Józefem Piłsudskim w latach 1918-1921]'', ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA, LUBLIN, POLONIA, vol. IV, sectio K, 1997, s. 47.</ref>.