Katharsis (psychologia): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 6:
Za twórcę koncepcji ''katharsis'' uważa się [[Arystoteles]]a<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Bilikiewicz | imię = Adam | nazwisko2 = Pużyński | imię2 = Stanisław | nazwisko3 = Wciórka | imię3 = Jacek | nazwisko4 = Rybakowski | imię4 = Janusz | tytuł = Psychiatria.| tom= 3 | strony = 287 | wydawca = Urban & Parner | miejsce = Wrocław | rok = 2003 | isbn = 83-87944-24-6}}</ref>. Opisywał on katharsis doznawane przez aktorów i widzów, następujące po ukończeniu przedstawienia<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Baudler |imię= Georg|autor link= Georg Baudler |inni= Antoni Baniukiewicz (tł.)|tytuł= Bóg i kobieta. historia przemocy, seksualizmu i religii|url= |wydanie= 1|wydawca= [[Wydawnictwo Uraeus]]|miejsce= Łódź|rok= 1995|strony= 73|rozdział= |seria= Biblioteka Club Voltaire |isbn= 83-85732-25-X|cytat= |data dostępu =}} </ref>.
 
Elementy od których katharsis oczyszcza uprzednio podlegają kontroli [[Mechanizmy obronne|mechanizmów obronnych]], [[ego]] lub kontroli społecznej ([[Persona (psychologia)|persony]] jednostki); oczyszczenie duszy przez doznania artystyczne, doznania w sztuce. Uwolnieniu podlegają przede wszystkim [[Kompleks (psychologia)|kompleksy]] psychiczne, które dezorganizowały funkcje ego i niepokoiły [[świadomość]].
 
Analogiczne do opisu Arystotelesa doznania, rozpoznaje psychologia po dokonaniu aktu ofiary. Również aktu ofiary z użyciem przemocy, dokonanej na obiekcie wybranym przez zbiorowość do roli [[kozioł ofiarny|kozła ofiarnego]]<ref>{{cytuj książkę