|
'''Ziusudra''' ([[język sumeryjski|sum]]. '''zi-u<sub>4</sub>-sud-ra''', tłum. „''„życieżycie długich dni”dni''”<ref>Maureen Kovacs, ''The Epic of Gilgamesh'', Stanford University Press, Stanford 1989, s. xxvii</ref>) – bohater historii o [[potop]]ie w jej sumeryjskiej wersji, zapisanej na jednej, mocno uszkodzonej tabliczce, pochodzącej najprawdopodobniej z końca okresu starobabilońskiego<ref>K. Szarzyńska, ''Mity ...'', s. 136</ref>. Zachowany w jednej trzeciej tekst utworu jest pierwotną historią o potopie znaną z akadyjskiego ''[[Epos o Gilgameszu|Eposu o Gilgameszu]]''. Bogowie decydują się spuścić potop, „''„abyaby zniszczyć nasienie ludzkości”ludzkości''”. Jednemu z bogów, [[Enki]]emu, robi się żal rodzaju ludzkiego i instruuje Ziusudrę, króla miasta Szuruppag ([[język akadyjski|akad]]. Szuruppak), jak ma zbudować wielką łódź, w której będzie mógł przetrwać potop. Po uratowaniu się Ziusudra składa ofiarę dziękczynną, otrzymuje od bogów życie wieczne i zamieszkuje w odległym kraju [[Dilmun]].
{{Przypisy}}
==Bibliografia==
* hasło ''Ziusudra'', [w:] Jeremy Black, Anthony Green, ''Słownik mitologii Mezopotamii'', Wydawnictwo "Książnica"„Książnica”, Katowice 1998, s. 232-233.
* [[Krystyna Szarzyńska]], ''Mity sumeryjskie'', seria ''Antologia Literatury Mezopotamskiej'', Wydawnictwo AGADE, Warszawa 2000 (polskie tłumaczenie sumeryjskiej opowieści o potopie znajduje się na s. 136-140).
|
