Druk sitowy: Różnice pomiędzy wersjami

Sitodruk wykorzystuje się również w mikroelektronice do wytwarzania [[układ scalony|układów scalonych]]. Jest to jedyna metoda umożliwiająca zadruk wielu rodzajów podłoży, o różnej fakturze i kształcie. W Polsce sitodruk, zwłaszcza przemysłowy, zaczął się szybko rozwijać na początku lat 90. XX wieku. Powstało wiele zakładów i pracowni sitodrukowych, które w odpowiedzi na wymogi wolnego rynku zaczęły drukować materiały opakowaniowe, reklamy, plakaty, materiały biurowe i upominki. Także rozwój niektórych gałęzi przemysłu, np. samochodowego czy płyt kompaktowych otworzył nowe możliwości wykorzystania techniki sitodruku. To pociągnęło za sobą zapotrzebowanie na maszyny drukarskie i materiały. Na rynku polskim, oprócz dealerów używanych maszyn z zagranicy, pojawili się producenci krajowi. Powstały również przedstawicielstwa wielu producentów farb, chemikaliów, folii i papierów oraz innych materiałów.

 

; Szerokie zastosowanie

: Sitodruk może być stosowany na wielu typach produktów z tkanin, bawełny, dzianiny a także tworzywach sztucznych czy drewnie. Dlatego za jego pomocą może być znakowana zarówno odzież, torby, parasole, czapki, jak i gadżety plastikowe, drewniane oraz skórzane.

* {{cytuj książkę |autor=Andrzej Jurkiewicz|tytuł = Podręcznik metod grafiki artystycznej |inni=Roman Artymowski (opracowanie i poszerzenie) |wydawca=Arkady |miejsce =Warszawa |rok=1975 |strony=160-203}}

* {{cytuj książkę|autor =Aleš Krejča| tytuł=Techniki sztuk graficznych |wydawca=Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe| miejsce=Warszawa| rok=1984| strony=181-190 |isbn=83-221-0270-4}}

 

[[Kategoria:Techniki graficzne]]