Elżbieta Renzi: Różnice pomiędzy wersjami

'''Elżbieta Renzi''', właśc. [[język włoski|wł.]] ''Elisabetta Renzi'' (ur. [[19 listopada]] [[1786]] w [[Saludecio]] pod [[Forlì]], zm. [[14 sierpnia]] [[1859]]) – założycielka ''Zgromadzenia Bogobojnych Nauczycielek pw. Matki Boskiej Bolesnej'', [[dziewictwo#Dziewictwo w kulturze|dziewica]] i [[błogosławiony|błogosławiona]] [[Kościół łaciński|Kościoła rzymskokatolickiego]].

Elżbieta urodziła się w zamożnej [[Włosi|włoskiej]] i [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiej]] rodzinie. Jej ojciec Giambattista Renzi był [[rzeczoznawca|rzeczoznawcą]], matka Vittoria Boni pochodziła ze szlachetnego rodu Urbino. W 1791 roku rodzina przeniosła się do [[Mondaino]], a Elzbieta, zgodnie ze zwyczajem, oddana została na wychowywanie i nauki do [[Zakon Świętej Klary|zakonnic klarysek]]. W wieku 21 lat przeniosła się do [[augustianki|augustianek]] w [[Pietrarubbia]]. Postanowiła zostać [[zakonnica|zakonnicą]], jednak musiała wrócić do domu rodzinnego, bowiem klasztor został zniesiony w 1810 roku przez [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]]. Przez kolejnych 14 lat dokonywała się wewnętrzna przemiana Elżbiety. Po cudownym ocaleniu przy upadku z konia (uznając to jako znak Boży), w 1824 roku, za wskazówką swojego kierownika duchowego ks. Vitale Corbucci, udała się do [[Coriano]] (29 kwietnia 1824), gdzie znajdowało się ''Conservatorio'' i szkoła dla najuboższych dziewcząt. Tam poświęciła się pracy [[katecheza|katechetycznej]] i nauczania dziewcząt. W [[1839]] roku założyła własne zgromadzenie, które nazwano Bogobojnymi Nauczycielkami pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej (łac. ''Maestre Pie dell'Addolorata'', MPdA).

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Renzi, Elizabeth}}