François Fénelon: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Rozszerzenie informacji o wnuku L14 |
kat., WP:SK |
||
Linia 47:
W latach 1686–1687 odbywał misję wśród [[hugenoci|hugenotów]]. W tym to okresie zaprzyjaźnił się z [[Jacques-Bénigne Bossuet]]em, z którym w późniejszym czasie jego drogi się rozeszły. To pod wpływem Bossueta Fenelona przydzielono do grupy największych mówców katolickich (wraz z takimi sławami jak [[Louis Bourdaloue]] czy [[Esprit Fléchier]]) wysłanych do regionów Francji z największą liczbą [[hugenoci|hugenotów]]. Spędził trzy lata w rejonie [[Saintonge]] i choć początkowo namówił króla, aby wycofać oddziały z regionu, to później skłaniał się do poglądu, że lepiej jest namówić schizmatyków siłą do słuchania jego przesłania, aby w końcu odrzucili swoje błędy. Od 1689 roku był wychowawcą wnuka [[Ludwik XIV|Ludwika XIV]] - [[Ludwik Burbon (książę Burgundii)|Ludwika, księcia Burgundii]], ojca przyszłego [[Ludwik XV|Ludwika XV]]<ref name=okon/>.
W roku 1695 Fénelon został arcybiskupem [[Archidiecezja Cambrai|Cambrai]]<ref name=okon/>. Poznał wtedy [[Madame Guyon]] i był odtąd pod wpływem jej [[Kwietyzm|kwietystycznych]] poglądów. Bronił kwietyzmu w ''Wyjaśnieniu mów świętych'', które potępił [[papież]] [[Innocenty XII]], a Ludwik XIV skazał autora na banicję.
Fénelon jest autorem dzieła ''[[Przygody Telemaka]]'' (1699, wyd.pol. 1750), atakującego francuską monarchię absolutną. Jest także autorem ''Doskonałości chrześcijanina'' i ''Maksym Świętych''. Tezy Fenelona zwalczał absolutysta [[Jacques-Bénigne Bossuet]].
Linia 66:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{
[[Kategoria:
[[Kategoria:Francuscy filozofowie]]
[[Kategoria:Francuscy poeci]]
| |||