Fleet Air Arm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 34:
Brytyjskie lotnictwo morskie narodziło się w roku 1909, gdy zbudowano pierwszy [[statek powietrzny]] zdolny do działań nad akwenami wodnymi<ref name=FAAA>{{cytuj stronę |url=http://www.fleetairarmarchive.net/History/Index.htm |tytuł=Naval Aviation History & FAA Origins |praca=Fleet Air Arm Archive}}</ref>. Dwa lata później Royal Navy miała już pierwszych pilotów, którzy przeszli kurs pilotażu w aeroklubie w [[Eastchurch]] na wyspie [[Sheppey]]<ref>{{cytuj pismo |url=http://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1911/1911%20-%200418.html?search=cockburn |czasopismo=Flight Magazine |data=13 maja 1911 |tytuł= George Cockburn}} </ref>, ale w maju 1912 roku wcielono ich do [[Royal Flying Corps]] (RFC). Skrzydło Morskie RFC istniało do lipca 1914 roku, kiedy to Admiralicja przemianowała je na Royal Naval Air Service (RNAS)<ref name = "anam1998">{{cytuj książkę |tytuł=Flying stations: a story of Australian naval aviation |wydawca=Allen & Unwin |miejsce=St Leonards, NSW |rok=1998 |autor=The Australian Naval Aviation Museum |isbn=1-86448-846-8}}</ref>.
Gdy wybuchła [[I wojna światowa]] głównymi zadaniami RNAS stały się loty rozpoznawcze dla Floty, patrolowanie wybrzeża i odszukiwanie nieprzyjacielskich okrętów na- i podwodnych, atakowanie wybrzeży nieprzyjaciela i obrona Wielkiej Brytanii przed nalotami wroga, a nawet działania w Francji, na [[Front zachodni (I wojna światowa)|Froncie Zachodnim]]. W kwietniu 1918 roku RNAS, mający wówczas 67 000 personelu, 2949 samolotów, 103 sterowce i 126 stacji nadbrzeżnych, został wraz z RFC włączony do powstającej [[Royal Air Force]]{{odn|Sturtivant|Ballance|1994|s=67}}.
=== Fleet Air Arm ===
| |||