Jacek Szpotański: Różnice pomiędzy wersjami

'''Jacek Szpotański''' (ur. 17 sierpnia 1927 r. w Warszawie) – inżynier elektryk, magister ekonomii, specjalista w dziedzinie elektroenergetyki, syn [[Kazimierz Szpotański|Kazimierza Szpotańskiego]], pioniera polskiego przemysłu aparatów elektrycznych, prezes [[Stowarzyszenie Elektryków Polskich|Stowarzyszenia Elektryków Polskich]] (SEP) w latach 1981-1987, 1990-1994. Absolwent [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]](1950). Pracownik Zakładów Energetycznych Okręgu Centralnego, w tym projektant i kierownik biura projektowo-konstrukcyjnego (linie, stacje i rozdzielnie elektryczne). Zastępca dyrektora ds. sieci w Zjednoczeniu Energetyki (1968-1976). W latach 1976-1981 pracownik Ministerstwa Energetyki i Energii Atomowej na stanowiskach: zastępcy dyrektora departamentu planowania i rozwoju perspektywicznego, dyrektora departamentu eksploatacji, wicedyrektora departamentu sieci elektrycznych. W tym czasie koordynował prace nad koncepcją i realizacją układu sieci wysokich napięć.

Jest członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich od 1953 r. Działa w wielu organizacjach technicznych i gospodarczych w kraju i za granicą, m.in. w CIGRE, [[UNIPEDE]], [[Polskie Towarzystwo Przesyłu i Rozdziału Energii Elektrycznej|Polskim Towarzystwie Przesyłu i Rozdziału Energii Elektrycznej]], Stowarzyszeniu Przemysłowców Polskich, [[Akademia Inżynierska w Polsce|Akademii Inżynierskiej w Polsce]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.akademiainzynierska.pl/index.php/lista-czonkow-aip| tytuł = Lista członków Akademii Inżynierskiej w Polsce | data dostępu = 2015-05-12 | autor = | opublikowany = Akademia Inżynierska w Polsce | praca = | data = | język = }}</ref>, Polskim Towarzystwie Nukleonicznym. Długoletni członek Rady Programowej miesięcznika „Energetyka” oraz „Wokół Energetyki”. Fundator i przewodniczący kapituły nagrody Złoty Lew „JEEN im. K. Szpotańskiego” przyznawanej za jakość, ekonomikę, estetykę i nowoczesność polskich wyrobów elektroenergetycznych.