Patricia Hewitt: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}}
Linia 22:
Córka sir Lenoxa Hewitta, szefa korpusu służby cywilnej w Urzędzie Premiera Australii. Wykształcenie odebrała w Canberra Girls' Grammar School i Australian National University. Studiowała na [[Newnham College]] w [[Uniwersytet w Cambridge|Cambridge]] i Nuffield College w [[Uniwersytet w Oksfordzie|Oksfordzie]]. W [[1981]] r. poślubiła prawnika Williama Birtlesa z którym ma córkę (ur. we wrześniu [[1986]] r.) i syna (ur. w lutym [[1988]] r.). W [[1971]] r. rozpoczęła pracę w dziale prasowym Age Concern. W [[1973]] r. została członkiem Narodowej Rady Wolności Obywatelskich Zjednoczonego Królestwa, gdzie zajmowała się prawami kobiet. W latach 70. wstąpiła do Partii Pracy.
 
Hewitt związana była z lewym skrzydłem partii i należała do zwolenników [[Tony Benn|Tony'ego Benna]]. W [[1981]] r. publicznie potępiła tych lewicowych laburzystów, którzy nie głosowali na Benna podczas wyborów wiceprzewodniczącego partii, co umożliwiło zwycięstwo [[Denis Healey|Denisowi Healeyowi]]. W [[1983]] r. Hewitt została kandydatką laburzystów w okręgu [[Okręg wyborczy Leicester East|Leicester East]], ale przegrała tam różnicą 993 głosów z kandydatem [[Partia Konserwatywna (brytyjskaWielka Brytania)|konserwatystów]], [[Peter Bruinvels|Peterem Bruinvelsem]]. Po tej porażce Hewitt została sekretarzem prasowym [[Liderzy brytyjskiej Partii Pracy|lidera laburzystów]] [[Neil Kinnock|Neila Kinnocka]]. Do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] dostała się po wyborach powszechnych w [[1997]] r. z okręgu [[Okręg wyborczy Leicester West|Leicester West]], który reprezentuje do dziś. Swoją pierwszą nowę w parlamencie wygłosiła [[3 lipca]] [[1997]] r.
 
W parlamencie została członkiem Komisji ds. bezpieczeństwa socjalnego. W [[1998]] r. została członkiem rządu jako ekonimiczny sekretarz skarbu. W [[1999]] r. została ministrem stanu w ministerstwie handlu i przemysłu odpowiedzialnym za drobną przedsiębiorczość oraz handel internetowy. Po wyborach w [[2001]] r. została członkiem gabinetu jako minister handlu i przemysłu. Została również powołana do Tajnej Rady. W maju [[2005]] r. została ministrem zdrowia. Na tym stanowisku dała się poznać jako zwolenniczka całkowitego zakazu palenia w miejscach publicznych (co ostatecznie stało się prawem [[1 lipca]] [[2007]] r.). Dążyła również do wprowadzenia Medical Training Application Service dla młodszych lekarzy. Projekt wprowadzenia tego systemu był krytykowany przez opozycję i środowiska lekarskie. Partia Konserwatywna zgłosiła nawet wniosek o wotum nieufności dla Hewitt, ale głosowanie z [[23 maja]] [[2007]] r. zakończyło się pomyślnie dla pani minister.