Christopher Addison: Różnice pomiędzy wersjami

Addison utracił miejsce w Izbie Gmin po wyborach [[1922]] r. W tym czasie opuścił Partię Liberalną i podczas kampanii wyborczej [[1923]] r. nawoływał do głosowania na Partię Pracy. W [[1924]] r. był laburzystowskim kandydatem w okręgu [[Okręg wyborczy South Hammersmith|South Hammersmith]], ale nie uzyskał mandatu. Do Izby Gmin powrócił w [[1929]] r., wygrywając wybory w okręgu [[Okręg wyborczy Swindon|Swindon]]. Po powrocie Partii Pracy do władzy w tym samym roku Addison został parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie rolnictwa i rybołówstwa. W [[1930]] r. stanął na czele tego resortu.

 

 

W [[1937]] r. Addison zasiadł w [[Izba Lordów|Izbie Lordów]] z tytułem 1. barona Addison of Stallingborough. W tym samym roku ponownie się ożenił. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] był przewodniczącym Buckinghamshire War Agricultural Committee, który koordynował produkcję i zaopatrzenie w żywność w tym hrabstwie. W [[1940]] r. został liderem Partii Pracy w Izbie Lordów. W [[1945]] r. otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Addison. W tym samym roku Partia Pracy wygrała wybory i Addison został przewodniczącym Izby Lordów i ministrem ds. dominiów. W [[1946]] r. jako pierwszy laburzystowski polityk otrzymał [[Order Podwiązki]]. W [[1947]] r. został pierwszym ministrem ds. Wspólnoty Narodów, a następnie Lordem Tajnej Pieczęci i był nim do [[1951]] r. Dodatkowo, w latach [[1948]]-[[1949]], był Paymaster-General. W [[1951]] r. został Lordem Przewodniczącym Rady.