Urodził się w majątku Dołubowo w rodzinie [[ziemiaństwo|ziemiańskiej]]. Jego rodzicami byli Ludwik Pieńkowski i Wiktoria z Władyczańskich. Jego brat [[Stefan Pieńkowski (fizyk)|Stefan]] był znanym [[fizyka|fizykiem]].
W latach [[1892]]-[[1895]] uczył się malarstwa w Szkole Rysunkowej w [[Warszawa|Warszawie]] u [[Wojciech Gerson|Wojciecha Gersona]], a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w [[Kraków|Krakowie]] pod kierunkiem [[Teodor Axentowicz|Teodora Axentowicza]] i [[Leon Wyczółkowski|Leona Wyczółkowskiego]]. W [[1898]] roku wyjechał do [[Paryż]]a, gdzie uzupełniał studia w Akademii Juliana, po czym kształcił się w [[Monachium]] i [[Rzym]]ie. Podróżował do [[Francja|Francji]], [[Włochy|Włoch]], [[Rosja|Rosji]] i [[Brazylia|Brazylii]].
Jako pedagog wykładał w [[Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie|Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie]] [[1909]]-[[1913]]. W [[1916]] roku organizował wystawę sztuki polskiej w [[Moskwa|Moskwie]], mieszkał na [[KrymPółwysep Krymski|Krymie]]ie. W [[1918]] roku objął katedrę malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Był członkiem [[Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka”|Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”]] i Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków. Regularnie uczestniczył w wystawach Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, miał także wiele wystaw indywidualnych, m.in. w brazylijskiej [[Kurytyba|Kurytybie]] [[1925]]. W 1937 ''za zasługi na polu sztuki'', został odznaczony Krzyżem Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>{{Monitor Polski|rok=1937|numer=260|pozycja=410}}</ref>.
Twórczość Ignacego Pieńkowskiego wykazuje silne związki z francuską sztuką [[postimpresjonizm|postimpresjonistyczną]].
Linia 36:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Pieńkowski, Ignacy}}
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)]]
