Wersja z 18:45, 10 mar 2015 edytuj 194.145.96.51 (dyskusja) →‎Transport: poprawa linków ← poprzednia edycja		Wersja z 22:30, 2 cze 2015 edytuj anuluj edycję Emptywords (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 101 258 edycji m WP:SK, lit. następna edycja →
Linia 4: \|nazwa oryginalna = بيروت \|zdjęcie = West-Beirut1983.jpg \|opis zdjęcia = \|herb = \|flaga = \|dopełniacz nazwy = Bejrutu \|państwo = LBN Linia 13: \|zarządzający = Abdel Mounim Ariss \|powierzchnia = 85 \|wysokość = \|rok = 2012 \|liczba ludności = '''2 060 363''' \|gęstość zaludnienia = 24 239 \|numer kierunkowy = \|kod pocztowy = \|tablice rejestracyjne = \|stopniN = 33 \|minutN = 53 \|sekundN = \|stopniE = 35 \|minutE = 30 \|sekundE = \|commons = Category:Beirut \|www = http://cms.beirut.gov.lb/ Linia 35: W czasach hellenistycznych i rzymskich miasto było znane jako '''Berytus'''. W roku 140 p.n.e. miasto zostało zdobyte i zburzone przez [[Diodotos Tryfon\|Diodotusa Tryfona]] w czasie walk z [[Antioch VII Sidetes\|Antiochem Sidetesem]] o tron monarchii [[Seleucydzi\|Seleucydów]]. Bejrut został wkrótce odbudowany na regularnym planie hellenistycznym i nazwany '''Laodicea Fenicka''' ([[język grecki\|gr.]] ''Λαοδικεια ή του Φοινίκη'') lub też '''Laodicea Kanaejska''', jako miasto założone przez Seleucydów (''Laodice''). Dzisiejsze miasto wyrosło na gruzach starożytnych, ale do zakończenia wojny domowej w roku 1991 prace archeologiczne były prawie niemożliwe do prowadzenia. Obecnie znaczne obszary zdewastowanego wojną miasta otwarło się przed archeologami. W roku 1994 wykopaliska ukazały, że jedna z dzisiejszych ulic śródmieścia, Souk Tawile, przebiega tak samo jak w latach hellenistyczno-rzymskich. W połowie I wieku monety bite w Berytus wyobrażały głowę [[Tyche]], bogini dostatku; a na rewersie antyczny herb miasta – delfin oplatający kotwicę. Pod panowaniem rzymskim miasto rozbudował [[Herod Agryppa I]] i jego syn [[Herod Agryppa II]] - w tym czasie zbudowano m.in. forum, [[hipodrom]] i amfiteatr mogący ~~pomiescic~~pomieścić ~~walke~~walkę 1 400 gladiatorów<ref>{{cytuj pismo \|nazwisko = Lawler\|imię = Andrew\|autor link = \|tytuł = Rebuilding Beirut\|czasopismo = Archeology\|wolumin = \|wydanie = \|strony = 26\|data = Lipiec/Sierpień 2011 \|wydawca = Archeological Institute of America \|miejsce = New York\|issn = \|doi = }}</ref>. W tym czasie osiedlano w nim weteranów dwóch legionów – V Macedońskiego i III Galijskiego. Bejrut, nazwany teraz '''Colonia Iulia Augusta Felix Berytus''', ulegał szybkiej romanizacji i rozbudowie. Wkrótce stał się ważnym ośrodkiem fenickiego wybrzeża imperium. Powszechnie znana była bejrucka szkoła prawnicza, odnowiona i rozbudowana w [[425]]<ref>{{cytuj książkę \|nazwisko= Praca zbiorowa\|imię= \|autor link= \|inni= \|tytuł= Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Wędrówka ludów - Merowingowie\|wydanie= \|tom= 15\|wydawca= Polskie Media Amer.Com\|miejsce= Poznań\|data= \|rok= 2006\|isbn= 83-7425-025-9\|strony= 62}}</ref> przez cesarza [[Teodozjusz II (cesarz bizantyński)\|Teodozjusza II]]. Dwaj znakomici juryści rzymscy, [[Aemilius Papinianus\|Papinian]] i [[Ulpian Domicjusz\|Ulpian Domitius]], pochodzili z Fenicji i wykładali prawo w czasach [[Sewerowie\|Sewerów]]. Gdy w VI wieku cesarz [[Justynian I Wielki\|Justynian]] zaczynał tworzyć swój [[kodeks Justyniana\|Kodeks]], większość przepisów wzięta została z prac tych dwóch jurystów. Justynian zreorganizował szkołę bejrucką, czyniąc z niej jedną z trzech oficjalnych szkół prawa imperium (533). Kilka lat później, na skutek wielkiego trzęsienia ziemi (551), instytucja przeniesiona została do [[Sydon]]u. W samym Bejrucie zginęło wówczas 30 000 ludzi, a na całym wybrzeżu fenickim ponad 250 000. === Od Arabów po Imperium Osmańskie === Linia 177: [[Kategoria:Bejrut\|*]] [[Kategoria:Fenicja]] [[pa:ਬੇਰੂਤ]]

Bejrut: Różnice pomiędzy wersjami