Cytomegalowirus: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, drobne techniczne |
m int., drobne redakcyjne |
||
Linia 45:
[[Plik:Cytomegalovirus 01.jpg|right|240px|thumb|Cytomegalowirusowa infekcja [[pneumocyt]]ów płucnych.]]
'''Cytomegalowirus''' (CMV, HCMV) – zwyczajowa nazwa należącego do podrodziny [[Betaherpesvirinae]] [[herpeswirusy|herpeswirusa]] HHV-5 (''human herpesvirus-5'')<ref name=Sherris>{{Cytuj książkę | autor = Ryan KJ, Ray CG (editors) | tytuł = Sherris Medical Microbiology | wydanie = 4th ed. | strony = pp. 556; 566–9 | wydawca = McGraw Hill | rok = 2004 | isbn = 0838585299}}</ref>. Nazwą tą określa się też niektóre inne wirusy z podrodziny Betaherpesvirinae
CMV atakuje zwłaszcza [[ślinianka|gruczoły ślinowe]], a także może być wyniszczający lub nawet śmiertelny dla [[płód|płodów]]. Infekcja CMV może być zagrożeniem dla życia ludzi o upośledzonej [[Odporność immunologiczna|odporności]] (przykładowo osób z [[Zespół nabytego niedoboru odporności|AIDS]] lub biorców [[przeszczepianie narządów|przeszczepów]])<ref name=Sherris />. Wirusy CMV można znaleźć u wielu gatunków [[ssaki|ssaków]] i generalnie są one specyficzne tylko dla nich.
Linia 73:
CMV jest członkiem rodziny herpes, do której należą również wirusy [[wirus opryszczki pospolitej|herpes simplex]]1 i 2, [[ospa wietrzna|ospy wietrznej]]-[[półpasiec|półpaśca]], [[wirus Epsteina-Barr|Epsteina-Barr]] (który wywołuje mononukleozę zakaźną). Wszystkie te wirusy posiadają zdolność do pozostawania w organizmie w stanie latentnym przez bardzo długi czas.
Początkowe zakażenie CMV, które może dawać niewiele objawów, zazwyczaj pociąga za sobą przedłużone, bezobjawowe zakażenie, w czasie którego wirus przebywa w komórkach nie czyniąc wykrywalnych uszkodzeń
Cytomegalowirus może się rozprzestrzeniać w płynach ciała każdej poprzednio zakażone osoby i stąd można go znaleźć w [[mocz]]u, [[ślina|ślinie]], [[sperma|spermie]], [[łza]]ch, [[krew|krwi]] i [[mleko|mleku]] kobiecym. Rozprzestrzenianie się wirusa może mieć miejsce z przerwami, bez jakichkolwiek wykrywalnych oznak i bez występujących objawów.
Linia 87:
Szacuje się, że zakażenie wirusem CMV dotyczy 1% noworodków. Mogą one ulec zakażeniu różnymi drogami:
* Przez łożysko (zakażenie wrodzone)
* Po przetoczeniu noworodkowi krwi zakażonej wirusem CMV
* Przez kontakt z kanałem rodnym zakażonej matki w czasie porodu (zakażenie okołoporodowe)
* Po urodzeniu,
Do powikłań zakażenia noworodków wirusem CMV, które mogą się ewentualnie rozwinąć, należą: uogólnione zakażenie (czasami śmiertelne) z powiększeniem wątroby i śledziony ([[hepatosplenomegalia]]) i [[żółtaczka (medycyna)|żółtaczką]], [[małopłytkowość|trombocytopenia]], [[niedokrwistości hemolityczne|niedokrwistość hemolityczna]], wysypka, utrata słuchu, zapalenie naczyniówki i siatkówki, a także zanik nerwu wzrokowego (w wyniku czego może dojść do osłabienia widzenia), zapalenie wątroby, płuc, opóźnienie umysłowe różnego stopnia, problemy z równowagą, [[mikrocefalia]], zwapnienia [[układ komorowy|okołokomorowe]], wylewy wewnątrzczaszkowe.
Linia 96:
Pierwotne (albo inaczej pierwsze) zakażenie wirusem cytomegalii u osób z obniżoną odpornością może spowodować chorobę o poważnym przebiegu. Największym jednak problemem jest reaktywacja zakażenia latentnego.
U pacjentów z supresją układu odpornościowego choroba wywołana przez CMV może mieć znacznie agresywniejszy przebieg. Cytomegalowirusowe zapalenie wątroby może spowodować
Zakażenie CMV jest główną przyczyną śmierci u pacjentów z obniżoną odpornością, wliczając tu biorców przeszczepów, osób poddawanych hemodializie, osób z [[nowotwór złośliwy|chorobą nowotworową]], pacjentów z zastosowaną terapią immunosupresyjną oraz zakażonych HIV. Z powodu tego ryzyka
Pacjenci bez infekcji CMV, którzy otrzymują przeszczepiane narządy od dawców zakażonych CMV, powinni otrzymywać profilaktyczną terapię z [[walgancyklowir]]em (najlepiej) lub [[gancyklowir]]em i wymagają regularnego monitorowania serologicznego dla wykrycia podnoszącego się miana przeciwciał dla CMV, które powinno być leczone możliwie najwcześniej dla zapobieżenia rozwinięcia się zakażenia
== Leczenie ==
Żadne konkretne leczenie nie jest ogólnie wymagane na zakażenie CMV u pacjentów z normalną odpornością, ponieważ organizm sam potrafi sobie poradzić z takim zakażeniem. Obecnie ocenia się możliwość zastosowania leczenia przeciwwirusowego u noworodków.
Leczenie [[gancyklowir]]em stosuje się u pacjentów z obniżoną odpornością, u których choroba jest związana z [[oko|narządem wzroku]] lub zagraża życiu. [[Walgancyklowir]] (prolek gancyklowiru) jest lekiem przeciwwirusowym, który także działa skutecznie i jest przyjmowany doustnie. [[Foskarnet]] może być podawany pacjentom z CMV opornym na gancyklowir, chociaż jest gorzej tolerowany niż gancyklowir.
Szczepionki są nadal w stadium badań i opracowywania.
| |||