Benjamin Constant: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m
m MalarzBOT: Jan Jakub Rousseau przeniesiono do Jean-Jacques Rousseau
Linia 22:
Od [[1794]] był związany uczuciowo oraz intelektualnie z [[Madame de Staël|Germaine de Staël-Holstein]]. Utrzymywał także bliskie kontakty z animowaną przez nią tzw. [[grupa Coppet|grupą Coppet]], grupującą wielu wybitnych intelektualistów przełomu XVIII i XIX wieku. Od [[1795]] przebywał w Paryżu, gdzie jako liberalny [[publicystyka|publicysta]] popierał rządy [[Dyrektoriat]]u. W [[1799]] poparł zamach stanu [[Napoleon Bonaparte|Napoleona Bonaparte]] i uzyskał miejsce w [[Trybunat|Trybunacie]]. W [[1802]] został usunięty z Izby jako jeden z przywódców liberalnej opozycji i wraz z Germaine de Staël-Holstein udał się na wygnanie. Wówczas zapoznał się bliżej z filozofią [[Niemcy|niemiecką]], stykając się z wieloma przedstawicielami niemieckiej elity intelektualnej. Od tej pory był nieprzejednanym wrogiem Napoleona, ale związał się z nim ponownie w okresie tzw. [[100 dni Napoleona|Stu Dni]] ([[1815]]). Był wówczas autorem liberalnej [[konstytucja|konstytucji]] – tzw. [[Akt Dodatkowy|Aktu Dodatkowego]]. Po upadku Napoleona poparł [[dynastia|dynastię]] [[Burbonowie|Burbonów]]. Zarzucano mu chwiejność poglądów i [[koniunkturalizm]], choć swych liberalnych przekonań nie zmieniał od wczesnej młodości. Szukał jedynie różnych możliwości ich realizacji mimo burzliwych zmian politycznych w post-rewolucyjnej Francji. W okresie [[Restauracja (historia)|Restauracji]] bronił zasady ograniczonych rządów konstytucyjnych i zagrożonych swobód osobistych i obywatelskich. W latach [[1819]]-[[1822]] oraz [[1824]]-[[1830]] zasiadał w [[Izba Deputowanych|Izbie Deputowanych]] jako jeden z przywódców liberalnej opozycji. W [[1830]] poparł zwycięską [[Rewolucja lipcowa we Francji|rewolucję lipcową]]. Zmarł [[8 grudnia]] [[1830]], a jego pogrzeb w Paryżu przemienił się w wielką demonstrację patriotyczną.
 
Constant był autorem dzieł literackich, największą sławę zyskał dzięki powiastce "Adolf", uznanej za arcydzieło literatury francuskiego [[romantyzm]]u. Jednak znacznie większy był jego wkład w dziedzinę [[filozofia polityczna|filozofii politycznej]]. Constant – autor licznych dzieł politycznych (jak np. ''"Principes de politique"'' – [[1806]], ''"De l’Esprit de la conquête et de l’Usurpation"'' – [[1813]]), a także broszur i artykułów uchodzi za jednego z ojców nowoczesnego [[liberalizm]]u i [[Konstytucjonalizm (polityka)|konstytucjonalizmu]]. Jako przeciwnik [[Jan JakubJean-Jacques Rousseau|Rousseau]] i krytyczny kontynuator [[Monteskiusz]]a, Constant położył podwaliny pod rozwój teorii [[demokracja|demokracji]] liberalnej.
 
Osobiście dużą wagę przywiązywał do swych dzieł poświęconych religii, nad którymi pracował przez ponad 40 lat, wielokrotnie zmieniając koncepcje. Ostatecznie publikacja ''"De la religion, considérée dans sa source, ses formes et ses développements"'' przybrała monumentalną 5-tomową formę (wyd. w latach [[1824]]-[[1831]]), ale to filozoficzno-historyczne dzieło poświęcone fenomenowi religii nie przyniosło autorowi oczekiwanej sławy. Polskie tłumaczenie znacznej części dzieła, dotyczącej zasadniczo samej istoty stosunku filozoficznego Constanta do religii, autorstwa Sabiny Kruszyńskiej, zostało wydane przez Wydawnictwo Naukowe PWN w 2007 roku.