Helena Mniszkówna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Helena Mniszkówna''', z domu Mniszek-Tchorznicka (właściwe nazwisko: primo voto Chyżyńska, secundo voto: Rawicz Radomyska z Mniszek-Tchorznickich), ps. literacki: ''Helena Mniszek'' (ur. [[24 maja]] [[1878]] roku w majątku Kurczyce<ref>{{SgKP|IV|892|Kurczyce}}</ref> na [[Wołyń|Wołyniu]], zm. [[18 marca]] [[1943]] w [[Sabnie|Sabniach]] na [[Podlasie|Podlasiu]]<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Wielka Encyklopedia PWN| wydawca = PWN| miejsce = Warszawa| rok = 2003| strony = 540| rozdział = Mniszkówna Helena| tom = 17| tytuł tomu = Mao – Moholy-Nagy| isbn = 83-01-13827-0| język = pl}}</ref>) – polska [[pisarz|powieściopisarka]]. Była autorką romansów z życia ''wyższych sfer''. Nazywana przez [[Antoni Lange|Antoniego Langego]] ''spadkobierczynią sławy p. [[Maria Rodziewiczówna|Rodziewiczówny]]''<ref>Opinia wg http://www.michal-razniewski.orangespace.pl/helena_mniszek.html?</ref>.

Wkrótce przeniosła się do majątku [[Kuchary (województwo mazowieckie)|Kuchary]] w Płockiem, koło Drobina, gdzie mieszkała aż do [[1939]] roku, kiedy to została wraz z córkami wyrzucona z majątku przez Niemców. Od ośmiu lat była już po raz drugi wdową. Wróciła do Sabni, gdzie kontynuowała pisanie i gdzie pozostała aż do śmierci. Pochowana jest w miejscowości [[Zembrów]], na rodzinnym cmentarzu Mniszek-Tchorznickich i Moniuszków.

Dnia 30 września 2009 roku odbyła się uroczystość związana z nadaniem imienia Heleny Mniszkówny Szkole Podstawowej w Celinach (gmina Trzebieszów). Niedaleko ww. wsi znajdują się Rogale – wieś, w której mieszkała Helena Mniszkówna wraz z rodziną.

[[1 stycznia]] [[2014]], zgodnie ze współczesnym polskim prawem autorskim o wygaśnięciu praw autorskich 70 lat po śmierci autora, wszystkie utwory Heleny Mniszkówny weszły do domeny publicznej, przez co stały się "własnością publiczną" i są dostępne dla każdego, do wykorzystania w dowolnym celu<ref>http://culture.pl/pl/artykul/nowe-dziela-w-domenie-publicznej-w-2014</ref>.