Audrys Bačkis: Różnice pomiędzy wersjami

Wkrótce po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] opuścił wraz z rodziną włączoną do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] Litwę. Studiował we Francji w seminarium Św. Sulpicjusza w [[Issy-les-Moulineaux]], później na uczelniach [[Rzym|rzymskich]]; na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim kształcił się w dziedzinie teologii, na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim obronił doktorat z [[prawo kanoniczne|prawa kanonicznego]], a w Papieskiej Akademii Duchownej zdobył przygotowanie dyplomatyczne. Po święceniach kapłańskich ([[18 marca]] [[1961]] w Rzymie) pracował jako duszpasterz w środowisku emigrantów litewskich w [[Stany Zjednoczone|USA]]. W [[1964]] wstąpił do służby dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej. Był kolejno sekretarzem nuncjatury na [[Filipiny|Filipinach]], w [[Kostaryka|Kostaryce]], [[Turcja|Turcji]] i [[Nigeria|Nigerii]]. W czerwcu [[1965]] otrzymał tytuł tajnego szambelana papieskiego (zmieniony w [[1968]] na "kapelan Jego Świątobliwości"). Od [[1973]] pozostawał związany z Radą Spraw Publicznych Kościoła przy watykańskim Sekretariacie Stanu, był m.in. delegatem Stolicy Świętej na Konferencji [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|Narodów Zjednoczonych]] w [[Wiedeń|Wiedniu]] ([[1975]]), a od [[1979]] zastępcą sekretarza Rady Spraw Publicznych Kościoła.

 

 

W lutym [[2001]] Jan Paweł II mianował go [[kardynałowie z nominacji Jana Pawła II|kardynałem]], nadając tytuł prezbitera Nativita di Nostra Signore Gesu Cristo a Via Gallia. W październiku 1999 arcybiskup Backis brał udział w II specjalnej sesji [[Synod Biskupów|Światowego Synodu Biskupów]] w Watykanie, poświęconej Kościołowi europejskiemu.