Zamieszki w Jafie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: Syria i Liban (mandat) przeniesiono do Syria i Liban
m MalarzBOT: Stara Jafa (osiedle Tel Awiwu) przeniesiono do Jafa
Linia 5:
|opis grafiki =
|państwo = {{państwo|PSE|Mandat Palestyny}}
|miejsce = [[Stara Jafa (osiedle Tel Awiwu)|Jafa]]
|poczatek = [[1 maja]] [[1921]]
|koniec = [[7 maja]] [[1921]]
Linia 25:
|długość = E
}}
'''Zamieszki w Jafie''' – seria gwałtownych [[zamieszki|wystąpień społecznych]] do których doszło w dniach 1-7 maja [[1921]] w mieście [[Stara Jafa (osiedle Tel Awiwu)|Jafa]] w [[Wielka Brytania|brytyjskim]] [[Palestyna (mandat)|Mandacie Palestyny]]. Zamieszki rozpoczęły się od starcia między dwiema [[Żydzi|żydowskimi]] frakcjami politycznymi, i przekształciły się w [[Arabowie|arabski]] [[pogrom]] ludności żydowskiej mieszkającej w mieście. Starcia rozprzestrzeniły się także na inne miejscowości Mandatu Palestyny.
 
== Tło wydarzeń ==
Linia 36:
W maju 1920 brytyjski rząd wysłał do Palestyny [[Komisja Śledcza Palina|Komisję Śledczą Palina]], która miała zbadać przyczyny i okoliczności zamieszek. Na jej czele stał generał-major P. C. Palin. Przedstawiony w sierpniu 1920 raport nigdy nie został opublikowany. Jako przyczyny wybuchu zamieszek wskazano rozczarowanie Arabów niespełnieniem obietnic o niepodległości, które władze brytyjskie złożyły im podczas wojny, oraz przekonanie Arabów, że deklaracja Balfoura oznacza pozbawienie ich prawa do samostanowienia, oraz obawy, że ustanowienie „żydowskiej siedziby narodowej” będzie związany z dużą imigracją żydowską, która doprowadzi do gospodarczego i politycznego podporządkowania palestyńskich Arabów pod Żydów<ref>{{cytuj stronę | url = http://en.wikisource.org/wiki/Palin_Report | tytuł = Palin Report | data dostępu = 2012-03-27 | autor = Palin Commission of Inquiry | opublikowany = 1920-07-01 | praca = Wikisource | data = | język = en}}</ref>. Brytyjskie władze mandatowe, dążąc do uspokojenia arabskich niepokojów, rozpoczęły realizować politykę ograniczania żydowskiej imigracji napływającej do Palestyny. W lipcu 1920 administracja wojskowa została zastąpiona przez administrację cywilną, kierowaną przez [[Wysoki komisarz Palestyny|wysokiego komisarza Palestyny]]. W tym celu 20 czerwca 1920 do Palestyny przybył sir [[Herbert Samuel]], który 1 lipca oficjalnie został pierwszym wysokim komisarzem Palestyny<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.palestinechronicle.com/view_article_details.php?id=14037 | tytuł = Palestine Through History: A Chronology | data dostępu = 2012-03-29 | autor = Nizar Sakhnini | praca = The Palestine Chronicle | język = en}}</ref>. Próbował on stworzyć samorządowe instytucje żydowskiej i arabskiej społeczności Palestyny, napotkał jednak na opór arabskich przywódców, którzy odmówili współpracy z jakąkolwiek instytucją w skład której weszliby Żydzi<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Mattar | imię = Philip | tytuł = Encyclopedia of the Palestinians | wydawca = Facts On File | miejsce = New York | data = | rok = 2003 | miesiąc = | strony = | rozdział = al-Husayni, Amin | adres rozdziału = | nazwisko r = Mattar | imię r = Philip | isbn = 978-0816057641}}</ref>. Natomiast przywódcy społeczności żydowskiej zdali sobie sprawę, że nie mogą liczyć na ochronę ze strony brytyjskich władz, dlatego przystąpili do organizowania własnej podziemnej organizacji paramilitarnej [[Hagana]].
 
W marcu 1921 Winston Churchill odwiedził Palestynę i spotkał się z delegacją [[Arabski Komitet Wykonawczy|Arabskiego Komitetu Wykonawczego]], która wezwała brytyjski rząd do anulowania deklaracji Balfoura, wstrzymania żydowskiej imigracji i ustanowienia arabskiego rządu narodowego. W odpowiedzi Churchill ogłosił, że brytyjski rząd ma zobowiązania względem narodu żydowskiego zgodnie z deklaracją Balfoura. Słowa te wywołały duże wzburzenie wśród palestyńskich Arabów. W tym samym miesiącu w [[Stara Jafa (osiedle Tel Awiwu)|Jafie]] została wznowiona działalność arabskiej gazety „''Filastin''”, która sprzeciwiała się brytyjskiej polityce i podburzała przeciwko Żydom. Zgoda brytyjskich władz na wydawanie tej gazety utwierdziła arabskich przywódców w przekonaniu, że władze dają im przyzwolenie na anty-żydowską i anty-syjonistyczną działalność. Chwycili się przy tym anty-[[leninizm|bolszewickiego]] stanowiska Churchill, który twierdził, że „bolszewizm należy zdusić w zarodku”. Arabowie powiedzieli teraz, że „bolszewizm” przywiózł Żydów z [[Europa Wschodnia|Europy Wschodniej]], starając się w ten sposób wzbudzić sympatię konserwatywnych Brytyjczyków.
 
== Przebieg ==