Gustaw Ostapowicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToBot (dyskusja | edycje)
m WP:CHECK - eliminacja błędu #89 (brak spacji po przecinku w DEFAULTSORT); zmiany kosmetyczne
Linia 26:
Ukończył gimnazjum w Kamieńcu Podolskim. W 1888 ukończył w Kijowie Oficerską Szkołę Piechoty i jako oficer rosyjskiej piechoty służył zawodowo w armii rosyjskiej. W czasie [[wojna rosyjsko-japońska|wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1905]] walczył jako dowódca batalionu, potem dowódca 35 Briańskiego Pułku Piechoty. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] jako dowódca pułku walczył na froncie z Niemcami. Generał major z 1916 jako dowódca brygady piechoty. W 1917 dowódca 169 Dywizji Piechoty - czterokrotnie ranny pozostawał w szeregu. W okresie lipiec 1917 - maj 1918 dowódca [[1 Dywizja Strzelców Polskich (WP na Wschodzie)|1 Dywizji Strzelców Polskich]] w składzie I Korpusu Polskiego w Rosji. Po kapitulacji Korpusu działał w kręgu dowborczyków w Warszawie.
 
25 listopada 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego, w stopniu generała podporucznika i mianowany szef Misji Wojskowej na Ukrainie w Kijowie, Odessie i na Kubaniu. W następstwie konfliktu z gen. [[Lucjan Żeligowski|Lucjanem Żeligowskim]] został odwołany do kraju. Po przybyciu do Polski w okresie maj - sierpień 1919 w dyspozycji [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|Ministra Spraw Wojskowych]]. Od 28 sierpnia 1919 dowódca 2 Dywizji Strzelców Polskich Armii gen. [[Józef Haller|Józefa Hallera]], później przemianowanej na [[11 Karpacka Dywizja Piechoty|11 Dywizję Piechoty]]. Kwiecień 1920 - maj 1921 ponownie w dyspozycji M.S.Wojsk., po czym w Stacji Zbornej Oficerów w Warszawie. Z dniem 21 maja 1921 przeniesiony został w stan spoczynku. 26 października 1923 Prezydent RP zatwierdził go w stopniu rzeczywistego generała dywizji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie generałów. Osiadł w Warszawie, gdzie zmarł. Pochowany na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzu Powązkowskim]].
 
== Ordery i odznaczenia ==