Witold Bereś: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez Gagat) NPA
Kelvin (dyskusja | edycje)
redakcyjne, nowe i poprawa linków
Linia 20:
 
== Życiorys ==
Ukończył filmoznawstwo na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. W latach 80. prowadził podziemne pismo "Promieniści"„Promieniści”. W latach 1989-99 był dziennikarzem [[Tygodnik Powszechny|"Tygodnika Powszechnego"]]. Krótko był szefem publicystyki w [[TVP1|TVP 1]], tworząc i wprowadzając na antenę cykl „Rozmowy na koniec wieku”. W latach 1989–93 był korespondentem Radia Wolna Europa, a następnie blisko współpracował z [[RMF FM|radiem RMF]]. W latach 2000–2007 był współpracownikiem, a następnie dziennikarzem [[Gazeta Wyborcza|"Gazety Wyborczej"]] na łamach której publikował m.in. satyryczne felietony pisane wspólnie z [[Jerzy Skoczylas (dziennikarz)|Jerzym Skoczylasem]]. W latach 2003–2005 wraz z [[Kazimiera Szczuka|Kazimierą Szczuką]] i [[Tomasz Łubieński (literat)|Tomaszem Łubieńskim]] prowadził magazyn kulturalny ''[[Dobre książki]]''.
 
Jest autorem lub współautorem kilkunastu książek, w tym kilku w formie wywiadu-rzeki, m.in. z [[Czesław Kiszczak|Czesławem Kiszczakiem]], [[Krzysztof Kozłowski|Krzysztofem Kozłowskim]] oraz [[Janusz Onyszkiewicz|Januszem Onyszkiewiczem]]. W [[2000]] wydał ''Czwartą władzę'', zbiór tekstów o najważniejszych wydarzeniach medialnych w Polsce w latach [[1989]]-[[1999]]. Wspólnie z [[Krzysztof Burnetko|Krzysztofem Burnetko]] jest autorem tomu poświęconego wybitnemu reporterowi ''Kapuściński: Nie ogarniam świata''. Jednak do największych ich sukcesów należą książki poświęcone Markowi Edelmanowi („Marek Edelman. Życie. Po prostu”, „Bóg śpi” oraz „Marek Edelman. Życie. Do końca”, wydawane również po niemiecku, rosyjsku i hebrajsku). Od roku 2000 współorganizuje w Łopusznej na Podhalu cykliczną imprezę kulturalną „Wypominki Tischnerowskie”. Współtwórca i juror przyznawanej od roku 2004 nagrody „Wielkiego Kalibru” za najlepszą polską powieść kryminalną i sensacyjną.
 
Jednak do największych ich sukcesów należą książki poświęcone Markowi Edelmanowi:
W [[1997]] wspólnie z [[Artur Więcek|Arturem Więckiem]] założył firmę producencką Bereś & Baron Media Productions. Firma realizowała programy dla telewizji (m.in. ''Historia filozofii po góralsku według ks. Józefa Tischnera''). Więcek i Bereś wspólnie stworzyli także kilka fabularnych filmów kinowych (''[[Anioł w Krakowie]]'', ''[[Zakochany Anioł]]'', ''[[Jegomość Tischner i jego filozofia po góralsku]]'',''[[Wszystkie kobiety Mateusza]]'').
* Nagroda Historyczna Klio za książkę ''Marek Edelman. Życie. Po prostu'', (2008)
* ''Bóg śpi''
* ''Marek Edelman. Życie. Do końca'',
wydawane również po niemiecku, rosyjsku i hebrajsku.
 
Od roku 2000 współorganizuje w Łopusznej na Podhalu cykliczną imprezę kulturalną „Wypominki Tischnerowskie”. Współtwórca i juror przyznawanej od roku 2004 [[Nagroda Wielkiego Kalibru|nagrody „Wielkiego Kalibru”]] za najlepszą polską powieść kryminalną i sensacyjną.
 
W [[1997]] wspólnie z [[Artur Więcek|Arturem Więckiem]] założył firmę producencką Bereś & Baron Media Productions. Firma realizowała programy dla telewizji (m.in. ''Historia filozofii po góralsku według ks. Józefa Tischnera''). Więcek i Bereś wspólnie stworzyli także kilka fabularnych filmów kinowych (''[[Anioł w Krakowie]]'', ''[[Zakochany Anioł]]'', ''[[Jegomość Tischner i jego filozofia po góralsku]]'', ''[[Wszystkie kobiety Mateusza]]'').
W roku 2009 wspólnie z – m.in. [[Artur Więcek|Arturem Więckiem]] i [[Krzysztof Burnetko|Krzysztofem Burnetko]] – założył Fundację Świat ma Sens, promującą pozytywne myślenie oraz dorobek Polski i Polaków. Do jej głównych osiągnięć należy portal Polska ma Sens, filmy dokumentalne „Bartoszewski. Droga” i „Z marmuru, żelaza i nadziei…”, płyta Magdy Brudzińskiej „Colorovanka” (wspólnie z Polskim Radiem) oraz książki: „Obywatel KK. Krzysztofa Kozłowskiego zamyślenia nad Polską”, „Krąg Turowicza. Tygodnik, czasy, ludzie: 1945–99” i wydane wspólnie z Agorą „Marek Edelman. Życie do końca” i „Andrzej Wajda. Podejrzany”.
 
W roku 2009 wspólnie z m.in. [[Artur Więcek|Arturem Więckiem]] i [[Krzysztof Burnetko|Krzysztofem Burnetko]] założył Fundację Świat„Świat ma SensSens”, promującą pozytywne myślenie oraz dorobek Polski i Polaków. Do jej głównych osiągnięć należy portal Polska„Polska ma SensSens”, filmy dokumentalne „Bartoszewski''Bartoszewski. Droga”Droga'' i „Z''Z marmuru, żelaza i nadziei…”nadziei…'', płyta Magdy Brudzińskiej „Colorovanka”''Colorovanka'' (wspólnie z Polskim Radiem) oraz książki: „Obywatel''Obywatel KK. Krzysztofa Kozłowskiego zamyślenia nad Polską”Polską'', „Krąg''Krąg Turowicza. Tygodnik, czasy, ludzie: 1945–99”1945–99'' i wydane wspólnie z Agorą „Marek''Marek Edelman. Życie do końca”końca'' i „Andrzej''Andrzej Wajda. Podejrzany”Podejrzany''.
 
== Filmografia ==
Linia 51 ⟶ 57:
* 2013: ''Z marmuru, żelaza i nadziei'' (film dokumentalny) – reżyseria, scenariusz, producent
 
== NagrodyPublikacje ==
* Nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1989) za „pismo ‘Promieniści’ i normalne dziennikarstwo w nienormalnych czasach”
* Nagroda POLCUL (1989)
* Odznaka „Zasłużonego Kulturze” Ministra Kultury Narodowej (1998)
* Nagroda przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za siedmioodcinkowy serial TV Historia filozofii po góralsku na XXIV FPFF w Gdyni (1999)
* Nagroda Specjalna Festiwalu Prowincjonalia we Wrześni za „szczególny rodzaj piękna w filmie Historia filozofii po góralsku” (2000)
* Nagroda dla najlepszego filmu Festiwalu Prowincjonalia we Wrześni za film Anioł w Krakowie (2002)
* Nagroda dla najlepszej komedii za film Anioł w Krakowie na XXVII FPFF w Gdyni (2002)
* Nagroda „Złote Zęby” za najlepszy film dla Anioła w Krakowie – Festiwal Filmów Polskich w Chicago (2002)
* Nagroda publiczności Międzynarodowego Festiwalu Debiutów Filmowych, XXI Koszalińskie Spotkania Filmowe „Młodzi i Film” (2002)
* Festiwal Filmów Optymistycznych „Happy End” za filmy Anioł w Krakowie i Zakochany Anioł (2006)
* AS Empiku w kategorii literatura faktu za książkę Kapuściński: nie ogarniam świata (2007)
* Nagroda Historyczna Klio za książkę Marek Edelman. Życie. Po prostu (2008)
* Feniks Pro Autore, Nagroda Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii „publicystyka” za Tischner – życie w opowieściach (2009)
* Nagroda Publiczności za film Dowódca Edelman, XV Festiwal NURT w Kielcach (2009)
* Złoty [[Krzyż Zasługi]] (2011)<ref>{{Monitor Polski|rok=2011|numer=64|pozycja=624}}</ref>
 
== Bibliografia ==
*Witold Bereś, Krzysztof Burnetko: ''Tylko nie o polityce. Rozmowy Promienistych''. (Instytut Literacki Paryż, 1989)
* Witold Bereś, Jerzy Skoczylas: ''Gen. Kiszczak mówi prawie wszystko'' (BGW, 1991)
Linia 101 ⟶ 90:
* Witold Bereś, Krzysztof Burnetko: ''Andrzej Wajda. Podejrzany'', Fundacja Świat ma Sens, Kraków–Limanowa i Agora SA 2013
 
== Publikacje w prasie==
W pismach: Arka, Bez dekretu, Czas Solidarności, Dziennik Zachodni, Frankfurter Allgemeine Zeitung, Gazeta Krakowska, Gazeta Polska (Toronto), Gazeta Pomorska, Gazeta Wyborcza, Głos Wielkopolski, Home and Market, Kultura (Paryż), Literarni Listy (Praga), Playboy, Polityka, Przekrój, Press, Promieniści, Rzeczpospolita, Tygodnik Powszechny, Viva!, Wprost.
 
== Nagrody ==
* Nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1989) za „pismo ‘Promieniści’ i normalne dziennikarstwo w nienormalnych czasach”
* Nagroda POLCUL[[Polcul Foundation]] (1989)
* Odznaka „Zasłużonego Kulturze” Ministra Kultury Narodowej (1998)
* Nagroda przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji za siedmioodcinkowy serial TV Historia filozofii po góralsku na XXIV FPFF w Gdyni (1999)
* Nagroda Specjalna Festiwalu Prowincjonalia„Prowincjonalia” we Wrześni za „szczególny rodzaj piękna w filmie Historia filozofii po góralsku” (2000)
* Nagroda dla najlepszego filmu Festiwalu Prowincjonalia we Wrześni za film ''Anioł w Krakowie'' (2002)
* Nagroda dla najlepszej komedii za film Anioł w Krakowie na XXVII FPFF w Gdyni (2002)
* Nagroda „Złote Zęby” za najlepszy film dla Anioła w Krakowie – Festiwal Filmów Polskich w Chicago (2002)
* Nagroda publiczności Międzynarodowego Festiwalu Debiutów Filmowych, XXI Koszalińskie Spotkania Filmowe „Młodzi i Film” (2002)
* Festiwal Filmów Optymistycznych „Happy End” za filmy Anioł w Krakowie i Zakochany Anioł (2006)
* AS Empiku w kategorii literatura faktu za książkę Kapuściński: nie ogarniam świata (2007)
* Nagroda Historyczna Klio za książkę Marek Edelman. Życie. Po prostu (2008)
* Feniks Pro Autore, Nagroda Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii „publicystyka” za Tischner – życie w opowieściach (2009)
* Nagroda Publiczności za film Dowódca Edelman, XV Festiwal NURT w Kielcach (2009)
* Złoty [[Krzyż Zasługi]] (2011)<ref>{{Monitor Polski|rok=2011|numer=64|pozycja=624}}</ref>
 
{{Przypisy}}