Stanisław Kossakowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Scorpionic (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne |
|||
Linia 22:
|commons =
}}
'''Stanisław Kossakowski''' ps. „Ułan”, „Mściciel”<ref>[[Andrzej Brygidyn]], Początek „nowego ładu”, W latach powojennych, s. 759, w: ''Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją [[Feliks Kiryk|Feliksa Kiryka]]'', Kraków 1995.</ref> (ur. [[7 kwietnia]] [[1914]] w Krakowie, zm. [[21 czerwca]] [[1946]] w Rzeszowie) – dowódca [[żołnierze wyklęci|oddziału partyzantki antykomunistycznej]] w powiecie [[powiat brzozowski|brzozowskim]] i [[powiat sanocki|sanockim]] w 1945 roku, podporucznik.
== Biografia ==
W Krakowie ukończył szkołę powszechną i dwie klasy gimnazjum. Służbę wojskową odbył w [[8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego|
Uczestnik kampanii wrześniowej. W okresie okupacji niemieckiej przebywał w Krakowie. W 1943 roku wstąpił do [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]].
We wrześniu 1944 roku wstąpił do [[Milicja Obywatelska|MO]] i podjął służbę w Komendzie Wojewódzkiej
3 maja 1945 roku wraz z kolegami [[Władysław Stefkowski|Władysławem Stefkowskim]] i Michałem Skowronkiem zdezerterował wraz z bronią. Wstąpił do oddziału [[Narodowa Organizacja Wojskowa|NOW]]-u dowodzonego przez kpt. Stanisława Pelczara ps. „Majka”. W oddziale tym odpowiadał za wyszkolenie bojowe.
Po rozbiciu oddziału w czerwcu 1945 przybył w okolice [[Grabówka (województwo podkarpackie)|Grabówki]] w powiecie brzozowskim, gdzie dołączył do zgrupowania Mieczysława Bielca ps. „Błysk”. Po aresztowaniu Bielca 3 sierpnia 1945 roku i rozbiciu jego oddziału przeszedł na teren powiatu sanockiego, gdzie utworzył własny oddział partyzantki antykomunistycznej składający się z dezerterów z UB, MO i WP,
28 listopada 1945 roku, za próbę nawiązania przez Kossakowskiego współpracy z [[Ukraińska Powstańcza Armia|UPA]] celem wspólnej walki przeciwko komunistom, wszyscy żołnierze w oddziale odmówili mu posłuszeństwa i przeszli pod dowództwo mjra
▲Po aresztowaniu Bielca 3 sierpnia 1945 roku i rozbiciu jego oddziału przeszedł na teren powiatu sanockiego, gdzie utworzył własny oddział partyzantki antykomunistycznej składający się z dezerterów z UB, MO i WP (liczył ok. 20 członków). Początkowo współdziałał z majorem [[Antoni Żubryd|Antonim Żubrydem]], jednak nigdy mu się nie podporządkował. Istniał silny antagonizm pomiędzy oboma dowódcami.
▲28 listopada 1945 roku, za próbę nawiązania przez Kossakowskiego współpracy z [[Ukraińska Powstańcza Armia|UPA]] celem wspólnej walki przeciwko komunistom, wszyscy żołnierze w oddziale odmówili mu posłuszeństwa i przeszli pod dowództwo mjra Antoniego Żubryda, tworząc III Kompanię [[Samodzielny Batalion Operacyjny NSZ „Zuch”|Samodzielnego Batalionu Operacyjnego NSZ „Zuch”]]. Dowódcą kompanii został ppor. [[Kazimierz Kocyłowski]] – dotychczasowy z-ca Kossakowskiego.
W styczniu 1946 Stanisław Kossakowski wyjechał do Krakowa, gdzie ukrywał się pod fałszywym nazwiskiem Stanisław Górski. Na krótko powrócił w Brzozowskie, ale w kwietniu ponownie pojawił się w Krakowie.
| |||