Bitwa na przełęczy Wyrbica: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika Христо Зарев Игнатов (dyskusja). Autor przywróconej wersji to [[User:Andrzej94|Andrzej...
Linia 12:
|strona1 = [[Plik:Coat of Arms of the Bulgarian Empire.PNG|29px]] [[Bułgaria]]
|strona2 = [[Plik:Palaiologos-Dynasty.svg|25px]] [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]]
|dowódca1 = knezchan Krum
|dowódca2 = Nicefor I
|siły1 = 60 000
Linia 22:
'''Bitwa na przełęczy Wyrbica''' – starcie zbrojne, które miało miejsce [[26 lipca]] [[811]] r. Bitwa zaliczana jest do jednej z największych klęsk w historii [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]].
 
W roku [[802]] na tronie [[Bułgaria|bułgarskim]] zasiadł [[knyazchan (władca)|knezchan]] [[Krum]], którego głównym celem było odzyskanie dostępu do [[Morze Egejskie|Morza Egejskiego]]. W roku [[809]] [[Bułgarzy]] zdobyli najbardziej wysunięty w głąb Półwyspu Bałkańskiego posterunek [[cesarstwo Bizantyńskie|bizantyński]] w [[Sofia|Sofii]].
 
Po objęciu tronu bizantyjskiego przez [[Nicefor I Genik|Nicefora I Genika]], cesarz planował odzyskanie terenów zajętych przez Bułgarów. W [[811]] Nicefor i jego syn [[Staurakios]] uderzyli na państwo bułgarskie. Na zdobytych terenach cesarz rozpoczął osiedlanie rodzin [[Anatolia|anatolijskich]]. Nicefor zebrał olbrzymią armię składającą się z wojsk europejskich i anatolijskich a także przybocznej gwardii cesarskiej. Odzyskanie utraconych ziem wydawało się tak łatwym zadaniem, ze cesarzowi towarzyszyło w kampanii wielu wysokich rangą urzędników i arystokratów bizantyjskich.
 
Dnia [[10 lipca]] 811 r. armia bizantyjska założyła obóz na granicy bułgarskiej. Następnego dnia [[Bizantyjczycy]] rozpoczęli liczne ataki podjazdowe. Tymczasem wykorzystując czas Bułgarzy wzmocnili swoje siły. Dnia 20 lipca Nicefor podzielił swoją armię na 3 części, z których każda pomaszerowała inną drogą w kierunku stolicy [[KnyazChan (władca)|knyazówchanów]] [[Pliska|Pliski]]. Po dotarciu do miasta Nicefor przypuścił szturm zdobywając miasto, które zostało doszczętnie splądrowane w dniu [[23 lipca]]. Bizantyjczycy spustoszyli też całkowicie okoliczne tereny. Nicefor zignorował ofertę Kruma, który zaproponował mu zawarcie pokoju. Cesarz przekonany był bowiem, że Bułgarzy nie mają żadnych szans w starciu z armią bizantyjską.
 
Dnia [[25 lipca]] armia bizantyjska wpadła w pułapkę, gdy podeszła w pobliże zbudowanej przez Bułgarów barykady w dolinie rzeki. Nicefor zorientował się w pułapce, zdecydował sie jednak rozbić obóz w okolicy na przełęczy [[Wyrbica (przełęcz)|Wyrbica]]. Siły Kruma wzmocnione [[Awarowie|Awarami]] i [[Słowianie|Słowianami]] zaatakowały rankiem [[26 lipca]] uśpionych przeciwników. Bizantyjczycy, całkowicie zaskoczeni nie byli w stanie sformować szyków obronnych. Cesarz prawdopodobnie już na początku bitwy został zabity, reszta wojsk natomiast wpadła w panikę, rzucając się do ucieczki. Zginęło wielu żołnierzy, duża ich liczba utonęła podczas ucieczki w pobliskiej rzece.
Linia 32:
Głowę Nicefora Krum wystawił na widok publiczny wbitą na pal, zaś z czaszki przeciwnika sporządził sobie puchar. [[Staurakios]] ciężko ranny zdołał z częścią wojska przebić się do [[Adrianopol]]a. Miesiąc później zdetronizowany został przez [[Michał I Rangabe|Michała I]]. Przez kolejne dwa lata Krum przypuszczał ataki na ziemie Bizancjum, nie był jednak w stanie zdobyć stolicy [[Konstantynopol]]a. W [[813]] r. Michał I starając się odeprzeć wroga, ponownie został pobity w [[bitwa pod Wersinike|bitwie pod Wersiniką]]. Dopiero po śmierci Kruma w roku [[814]] bułgarskie niebezpieczeństwo zostało zażegnane.
 
[[Plik:KnyazKhan Krum poluchava glavata na vizantiyskiya imperator Nikifor.jpg|thumb|left|250px|Krum otrzymujący jako trofeum głowę zabitego Nicefora]]
 
== Zobacz też ==