Maawija uld Sid’Ahmad Taja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Mauretańscy ministrowie" za pomocą HotCat, WP:SK
Nie podano opisu zmian
Linia 23:
'''Maawija uld Sid’Ahmad Taja''', ([[język arabski|arab.]] معاوية ولد سيد احمد الطايع [[język francuski|fr.]] ''Maaouya Ould Sid'Ahmed Taya'', ur. [[1941]] w [[Atar]]ze) – [[prezydent]] [[Mauretania|Mauretanii]], odsunięty od władzy przez wojsko w wyniku [[Zamach stanu w Mauretanii w 2005 roku|zamachu stanu]] z [[3 sierpnia]] [[2005]].
 
Pochodzi z ludności arabskiej, urodził się w zachodniej Mauretanii. Ukończył francuską szkołę średnią w Atarze. Przez wiele lat służył w armii, kończąc kilka szkół wojskowych. Pełnił szereg funkcji dowódczych w okresie prezydentury [[Moktar uld Daddah|Moktara Daddaha]], m.in. był zastępcą szefa sztabu armii; dowodził w walkach z [[Front Polisario|Frontem Polisario]] na terenie [[Sahara Zachodnia|Sahary Zachodniej]]. Uczestniczył w puczu, który odsunął Daddaha od władzy w lipcu [[1978]]. Z ramienia Wojskowego Komitetu Ocalenia Narodowego pełnił kolejne funkcje – ministra obrony (styczeń-marzec [[1979]]), dowódcy policji (1979-[[1980]]), ministra górnictwa i energetyki, szefa sztabu armii. Otrzymał w tym okresie stopień podpułkownika. Od kwietnia [[1981]] do marca [[1984]] pełnił funkcję premiera i jednocześnie ministra obrony.
 
Doszedł do władzy po obaleniu prezydenta [[Muhammad Chuna uld Hajdalla|Muhammada Hajdalli]] w grudniu [[1984]]; został zarazem głową państwa (prezydentem i przewodniczącym Wojskowego Komitetu Ocalenia Narodowego), premierem i ministrem obrony. W [[1992]] wygrał wybory prezydenckie, które opozycja uznała za sfałszowane (zrezygnował w tym czasie z kierowania rządem). W czerwcu [[2003]] przeżył nieudaną próbę [[zamach stanu|zamachu stanu]]; [[7 listopada]] 2003 ponownie wygrał wybory prezydenckie zdobywając 66,69% głosów, ale wyniki tych wyborów opozycja również podała w wątpliwość. W sierpniu [[2004]] udało mu się stłumić kolejny zamach stanu, zorganizowany tuż przed planowaną wizytą we [[Francja|Francji]].
 
Doszedł do władzy po obaleniu prezydenta [[Muhammad Chuna uld Hajdalla|Muhammada Hajdalli]] w grudniu [[1984]]; został zarazem głową państwa (prezydentem i przewodniczącym Wojskowego Komitetu Ocalenia Narodowego), premierem i ministrem obrony. W [[1992]] wygrał wybory prezydenckie, które opozycja uznała za sfałszowane (zrezygnował w tym czasie z kierowania rządem). W czerwcu [[2003]] przeżył nieudaną próbę [[zamach stanu|zamachu stanu]]; [[7 listopada]] 2003 ponownie wygrał wybory prezydenckie zdobywając 66,69% głosów, ale wyniki tych wyborów opozycja również podała w wątpliwość. W sierpniu [[2004]] udało mu się stłumić kolejny zamach stanu, zorganizowany tuż przed planowaną wizytą we [[Francja|Francji]].
{{wikinews|Mauretania: wojskowi przejmują władzę pod nieobecność prezydenta|wojskowego zamachu stanu w Mauretanii}}
Na początku sierpnia [[2005]] Taja udał się na ceremonię pogrzebową króla [[Arabia Saudyjska|Arabii Saudyjskiej]] [[Fahd ibn Abd al-Aziz as-Saud|Fahda]]. Okoliczność tę wykorzystali wojskowi, którzy zajęli siedziby ważniejszych urzędów w stolicy kraju [[Nawakszut|Nawakszucie]], a także budynki państwowej telewizji i radia. Grupa, która nazwała się [[Wojskowa Rada Sprawiedliwości i Demokracji|Wojskową Radą Sprawiedliwości i Demokracji]], ogłosiła, że "''siły wojskowe i siły bezpieczeństwa podjęły jednogłośną decyzję o zakończeniu totalitarnych praktyk obalonego reżimu, przez który ludzie cierpieli od wielu lat''". Wojskowi zapowiedzieli, że przejmują władzę na okres 2 lat, w trakcie których przygotowany zostanie grunt pod wprowadzenie instytucji [[demokracja|demokratycznych]].
 
== Bibliografia ==