Hodegetria: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika Marycha80 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to MalarzBOT.
poprawa linków do przek., WP:SK, lit., poprawa linków, drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Hodigitria''' albo '''hodgetriahodegetria''' (z [[język grecki|grec.]] ''ή oδηγήτρια''<ref group=uwaga>"η" oraz dużą literą "H", to w języku greckim rodzajnik</ref> – ''i odigitria'') czyli ''Przewodniczka, wskazująca na Chrystusa'' – najstarszy i najbardziej rozpowszechniony typ [[ikonografia|ikonograficzny]] przedstawienia [[Matka Boża|Matki Boskiej]] z [[Jezus Chrystus|Dzieciątkiem Jezus]] na ręku.
 
== Tradycja i historia ==
Linia 10:
Według tradycji, pierwszym ikonografem był [[Łukasz Ewangelista|święty Łukasz]] z Antiochii, [[ewangeliści|ewangelista]], który namalował na desce wizerunek Marii z Dzieciątkiem na ręku. Ikonę podarował wraz z Ewangelią Teofilowi wymienionemu w przedmowie do [[Ewangelia|Ewangelii]] (''...dostojny Teofilu...'') i w prologu do [[Dzieje Apostolskie|Dziejów Apostolskich]]. Teofil był prawdopodobnie wysokim urzędnikiem [[Cesarstwo Rzymskie|rzymskim]].
 
Po śmierci Teofila [[ikona]] powróciła do Jerozolimy, gdzie została odnaleziona przez [[Atena Eudokia|Eudokię]], żonę cesarza [[Teodozjusz II (cesarz bizantyjskibizantyński)|Teodozjusza II]], która w latach 436-437436–437 odbywała podróż do [[Ziemia Święta|Ziemi Świętej]]. Eudokia kupiła tę ikonę i odesłała ją do [[Cesarstwo Bizantyńskie|Konstantynopola]] w darze dla siostry cesarza, Pulcherii. [[Aelia Pulcheria (cesarzowa)|Pulcheria]] umieściła ją w ufundowanym przez siebie w dzielnicy portowej kościele [[klasztor]]nym ''Ton Odigon - dla Przewodników''. W klasztorze mieszkali i pracowali [[zakonnik|mnisi]] – przewodnicy i opiekunowie [[ślepota|niewidomych]]. Według innych przekazów chodzi, może jednocześnie, o świątynię, służącą za miejsce modlitw marynarzom i rybakom. Hodigitria, to łacińska transliteracja greckiego "H Οδηγήτρια" - Przewodniczka, ''Wskazująca Drogę''.
 
W [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]] ikona [[Matka Boża|Bogurodzicy]] zasłynęła wieloma cudami, stała się świętością i talizmanem chroniącym od złego. Była także patronką podróżujących i opiekunką ociemniałych. Przetrwała w ukryciu okres [[ikonoklazm]]u. W IX w. wykształcił się dokładnie opracowany wzór [[Ikonografia|ikonograficzny]] wizerunku Maryi – Hodigitrii i stał się przykładem dla licznych kopii. Ikonę zniszczyli prawdopodobnie [[Turcy osmańscy|Turcy]] w 1453 r. po zdobyciu Konstantynopola. Według aktualnej i dominującej tradycji greckiej, oryginał ikony znajdował się w [[Monaster Sumela|monastyrze Sumela]], w Poncie, gdy w Konstantynopolu zniszczeniu uległa jego kopia. Aktualnie owa ikona ''Przenajświętszej z Sumeli (Panagia Sumela)'', stanowi cel masowych pielgrzymek do miejscowości ''Kastania'', w greckiej prowincji [[Macedonia (Grecja)|Macedonii Centralnej]]<ref>(gr.) ''Καστανιά Ημαθίας, Καστανιά της Βέροιας'', w pobliżu miasta [[Weria]]. Porównaj: [http://pontosworld.com/index.php/pontus/history/christianity/302-the-history-of-the-icon-of-panagia-soumela Historię ikony Panagia Sumela] (ang.), na stronie PontosWorld</ref>.<br />
Linia 40:
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Nawrocki | imię=Janina | tytuł=Sztuka bizantyńska | data=1975 | wydawca= Wiedza Powszechna| miejsce=Warszawa | isbn= | strony= |język= pl}}
# {{Cytuj książkę | nazwisko= Giemza | imię=Jarosław | tytuł= O sztuce sakralnej przemyskiej eparchii – słowem i obrazem | data=2006 | wydawca=Muzeum – Zamek w Łańcucie | miejsce=Łańcut | isbn=83-87238-30-9 | strony= |język= pl}}
# {{Cytuj pismo |nazwisko= Łosski|imię= Włodzimierz |autor= |tytuł= Hodegetria – Putiewoditielnica|czasopismo=Przegląd Prawosławny |oznaczenie= (206)|data=2002|id=ISSN 0867-7476|wolumin=8|strony= |url= http://www.pporthodoxia.comprzegladprawoslawny.pl/articles.php?id_n=169&id=8|język= pl|data dostępu=2015.06.24}}
# {{Cytuj książkę | nazwisko=[[Wojciech Kurpik]] | tytuł=Częstochowska Hodegetria | data=2008 | wydawca=Wydawnictwo Konserwatorów Dzieł Sztuki / Wydawnictwo Bernardinum | miejce=Łódź-Pelplin | id=ISBN 83-916539-2-7, ISBN 978-83-7380-610-8 | strony=302 | język=pl |url=http://alpha.bn.org.pl/search~S5*pol?/akurpik/akurpik/1%2C2%2C15%2CB/frameset&FF=akurpik+wojciech+1931&1%2C1%2C}}
{{Kontrola autorytatywna}}
 
[[Kategoria:Ikonografia Matki Bożej]]