Miasteczko Wilanów: Różnice pomiędzy wersjami

Masterplan osiedla powstał w oparciu o miejscowe plany zagospodarowania terenu  (m.p.z.t. rejonu Wilanowa Zachodniego i m.p.z.t. Przedpola Pałacu Wilanowskiego), które m.in. ograniczają wysokość budynków do 20 m. Określa zewnętrzny charakter wyglądu budynków (barwy, wykończenie) nawiązuje do sąsiadującego z osiedlem zespołu pałacowo-parkowego [[Pałac w Wilanowie|Pałacu w Wilanowie]]. Kręgosłup osiedla tworzy siatka ulic z kwartałami zabudowy, które od strony arterii tworzą pierzeje, a od wewnątrz tworzą zielone dziedzińce dla mieszkańców. System oparty jest o historyczne i nowo projektowane osie kompozycyjne i widokowe (al. Wilanowska, Oś Królewska, al. Rzeczpospolitej, ul. Klimczaka). Układ osi tworzy tzw. la patte d'oie (kurzą łapkę). Określił dominanty, którymi są Pałac w Wilanowie, oraz [[Świątynia Opatrzności Bożej w Warszawie|Świątynia Opatrzności Bożej]]. Na terenie Miasteczka oprócz budynków mieszkalnych zostały zaplanowane place miejskie, które są częścią ciągłego, otwartego systemu przestrzeni publicznych i półpublicznych. W ich skład wchodzą założenia wodne, park, ścieżki rowerowe, ścieżki do biegania, jak również niektóre dziedzińce wewnątrz kwartałów. Punktem charakterystycznym w planie było też założenie braku ogrodzeń i reklam w przestrzeni publicznej, oraz zasady umieszczania szyldów na budynkach.[[File:Widok na Światynię Opatrzności Bożej.jpg|thumb|365x365px|Al. Rzeczypospolitej. Widok na Światynię Opatrzności Bożej]]Wszystkie budynki mieszkalne osiedla mają posiadać parkingi podziemne. Współczynnik ilości miejsc parkingowych do ilości mieszkań wynosi 1,5. Ilość wejść do kwartałów (ok. 4), zaplanowana została w celu zachęcenia mieszkańców do spacerowania i szybkiego reagowania w razie zagrożenia. Partery budynków mieszkalnych mogą być zaadaptowane pod usługi. Ostatnie piętra (piąte), miały mieć fasady cofnięte w głąb traktu, aby na dachach możliwe było stworzenie tarasów. Wjazdy do parkingów podziemnych miały być maksymalnie ukryte, aby nie dominować w krajobrazie. Klatki schodowe były planowane jako przeszklone, by mieszkańcy chodzili po schodach. Materiały elewacyjne swoją elegancją miały nawiązywać do bliskości założenia Pałacu Wilanowskiego. Plan opierał się na wynikach najnowszych badań dotyczących zrównoważonego planowania miejskiego, oczekiwaniach przyszłych mieszkańców (został przeprowadzony sondaż i analiza opinii publicznej).{{fakt|data=2015-06}} W celu uniknięcia monotonii, do budowy osiedla zostało zaproszonych kilkunastu deweloperów i biur architektonicznych. Razem mieli stworzyć budynki spójne i wpisujące się w koncepcję, ale nie identyczne. W myśl tej zasady każdy kwartał zabudowy projektowany był przez innego architekta. Przewidziano miejsce na ratusz, centrum kulturalno-handlowo-rozrywkowe, sferę kulturalną, wypoczynkową, biurową i religijną.