Jedłownik: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m współrzędne geograficzne Jedłownika-Turzyczki-Karkoszki
Swd (dyskusja | edycje)
int.
Linia 47:
[[Plik:Jastrzebie Zdroj Dolne kościół.jpg|thumb|right|250px|Stary [[Kościół św. Barbary i Józefa w Jastrzębiu-Zdroju|Kościół]] z Jedłownika wybudowany prawdopodobnie w [[1647]] r. W [[1974]] r. przeniesiony do Jastrzębia-Zdroju]]
 
Wieś wzmiankowana w [[1239]] r.Właścicielem wsi był [[komes]] Gosław, który w tamtym roku, a więc przed najazdem Tatarów w [[1241]] r., posiadał w ziemi raciborskiej rozległe dobra. Istnieje prawdopodobieństwo, że w swej rodzinnej siedzibie - Jedłowniku ufundował [[Parafia Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku|kościół]] już w początkach [[XIII wiek|XIII]] w. Jedłownik według starych podań jest jedną z najstarszych miejscowości na [[Śląsk]]u o czym ma świadczyć mimo bliskości Wodzisławia, istniejąca tu na pewno od XIII w. samodzielna [[parafia]]. W [[XVI wiek|XVI]] w. Jedłownik wszedł w skład utworzonego [[Dekanat Wodzisław Śląski|dekanatu wodzisławskiego]]. [[Kościół św. Barbary i Józefa w Jastrzębiu-Zdroju|Dawny kościół]] parafialny, drewniany, odbudowany w I poł. [[XVII wiek|XVII]] w. istniał pierwotnie pw. św. Marka. W [[1688]] obok św. Marka pojawia się św. Barbara jako patronka. W [[1697]] pozostaje jako patron tylko św. Marek. W XVIII w. św. [[Marek]] jako patron idzie w zapomnienie i powraca św. [[Barbara z Nikomedii|Barbara]] jako patronka kościoła. W [[1885]] kościół został odnowiony. W [[1974]] w związku z budową nowego kościoła decyzją władz komunistycznych przeniesiony do Jastrzębia-Zdroju, gdzie został poświęcony 3 grudnia [[1974]].
 
Obecny kościół Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i Św.Antoniego z Padwy zbudowany został w latach 1949-1952. Poświęcony 21 IX [[1952]] przez biskupa koadiutora Herberta Bednorza. Projektantem kościoła był Hanak z Olzy. Wnętrze zaprojektował artysta plastyk Józef Kołodziejczyk. Na terenie parafii znajduje się dom opieki prowadzony przez [[Siostry Opatrzności Bożej]]. Zgromadzenie to objęło w posiadanie pałac z przyległym ogrodem. W okresie międzywojennym Siostry prowadziły zakład dla moralnie zaniedbanych dziewcząt. W latach wojennych [[1940]]-[[1945]] dom przeznaczono jako schronisko dla przesiedleńców. Po wojnie, w 1945 Siostry odzyskały dom organizując w nim zakład opiekuńczy dla sierot, następnie dla głęboko upośledzonych dziewcząt.