Izolacjonizm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int. |
|||
Linia 5:
W [[Stany Zjednoczone|USA]] za twórcę uznaje się [[George Washington|Jerzego Waszyngtona]], który podobnie jak politycy Wielkiej Brytanii zakładał wystrzeganie się stałych sojuszy politycznych. Zasady te sformułował prezydent USA [[James Monroe]] w [[1823]], w tzw. [[Doktryna Monroe'a|''doktrynie Monroe'a'']]. Zakładała ona brak zainteresowania USA sprawami europejskimi i ograniczeniem strefy wpływów do obu [[Ameryka|Ameryk]].
Zmiana nastąpiła w okresie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] i interwencji w Europie na froncie zachodnim. W wyniku rozczarowania efektami wojny, Stany Zjednoczone powróciły do polityki izolacjonizmu i nie ratyfikowały traktatu wersalskiego i nie weszły do [[Liga Narodów|Ligi Narodów]], a także zachowały neutralność w konfliktach zbrojnych w latach trzydziestych ([[Hiszpańska wojna domowa|wojna hiszpańska]] i [[Wojna włosko-abisyńska 1935-1936|abisyńska]]). Początkowo Stany Zjednoczone zachowały neutralność w II wojnie światowej<ref>[http://www.rp.pl/artykul/275929,275970_Wydarzenia.html Batalie największej z wojen, rp.pl, 13.03.2009 r.]</ref>. Dopiero ustawa [[Lend-Lease Act]] oznaczała zmianę polityki, a atak [[Japonia|Japończyków]] na [[Pearl Harbor (baza marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych)|Pearl Harbor]] w grudniu [[1941]] skłonił USA do przystąpienia do wojny.
W efekcie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] USA stały się aktywnym uczestnikiem polityki światowej przyczyniając się w znacznym stopniu do upadku [[komunizm]]u w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckim]]. W ostatnich latach pojawił się neoizolacjonizm, głoszący, że USA mogą tylko nadszarpnąć swój prestiż angażując się w lokalne konflikty bez znaczenia dla swych interesów strategicznych.
| |||