Piwo: Różnice pomiędzy wersjami

Charakter piwa określa najczęściej rodzaj użytego słodu lub słodów, zawartość [[Etanol|alkoholu]], stężenie [[Ekstrakt brzeczki podstawowej|ekstraktu]] czyli nieprzefermentowanych składników słodu oraz goryczka chmielowa zależna od ilości i rodzaju użytego chmielu. Zawartość alkoholu w piwie podawana jest w procencie objętości płynu i waha się od 0,5 do kilkunastu procent<ref name="Dyrektywa Rady 92/83/EWG">. Polskie prawo określa piwo jako napój powstały ze słodu, nie precyzuje jednak jakie wartości stężenia ekstraktu lub zawartości alkoholu powinno posiadać. Jedynie Dyrektywa Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 roku w sprawie harmonizacji struktur podatku akcyzowego od alkoholu i napojów alkoholowych określa, że piwo musi być napojem otrzymanym ze słodu, musi zawierać min. 0,5% alkoholu obj., może być mieszane z innymi napojami, a do piwa może być dodawany cukier, substancje barwiące, aromaty itp. Spotykane są również piwa mające nawet ponad 20% alkoholu, który osiągany jest dzięki dodatkom specjalnych syropów cukrowych lub mocnych alkoholi. {{cytuj stronę|url=http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CONSLEG:1992L0083:20040501:PL:PDF|tytuł=DYREKTYWA RADY 92/83/EWG|strony=4|data dostępu=2009-06-12}}</ref>. Rzadko, w zasadzie jako produkt w limitowanej ilości, i raczej reklamowy niż konsumsumpcyjny, produkowane są piwa o wiele wyższej zawartośąci alkoholi, nawet powyżej 60%<ref>[www.absurdityisnothing.net/2012/11/armageddon-la-birra-piu-alcolica-del-mondo/]</ref>. [[Ekstrakt brzeczki podstawowej|Stężenie ekstraktu]] podawane jest najczęściej w procentach wagowych lub w stopniach [[Skala Ballinga|Ballinga]], rzadziej [[Skala Plato|stopniach Plato]]. W wyniku fermentacji część cukrów zawartych w brzeczce słodowej zamienia się w alkohol i [[dwutlenek węgla]], natomiast część pozostaje niesfermentowana tworząc tzw. [[ekstrakt rzeczywisty]] piwa. Licząc wagowo wartości ekstraktu, dwutlenku węgla oraz alkoholu są mniej więcej równe czyli wynoszą ok. 1/3 części. Oznacza to, że piwo o zawartości ekstraktu w brzeczce 12% wagowych zawiera w gotowym produkcie ok. 4% wagowych alkoholu czyli uwzględniając [[gęstość]] alkoholu ok. 5% objętości, ok. 4% wagowych dwutlenku węgla i 4% ekstraktu niesfermentowanego. Wyższe odfermentowanie brzeczki powoduje wzrost zawartości alkoholu kosztem stężenia ekstraktu, a często również jakości piwa. Chmiel lub preparaty chmielowe w postaci granulatów i ekstraktów stosowane są w niewielkich ilościach jako rodzaj przyprawy w celu osiągnięcia pożądanej wartości goryczkowej piwa. Najważniejszą cechą jakościową chmielu jest zawartość [[Alfa-kwasy|alfa-kwasów]] – związków organicznych nadających piwu charakterystyczną goryczkę. Odmiany chmielu używane w piwowarstwie to superaromatyczne, aromatyczne, goryczkowe i supergoryczkowe<ref name="Skomra">{{cytuj stronę|url=http://free.of.pl/c/chmiel_biul/artykul0204.htm|tytuł=Polskie odmiany chmielu mogą konkurować z zagranicznymi|data=luty 2004|opublikowany=Biuletyn Chmielarski Nr 2 (29)|data dostępu=2010-01-15}}</ref>.