Francis Scott Key: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}}
Mix321 (dyskusja | edycje)
Linia 59:
Francis Scott Key uczestniczył w wydarzeniach [[wojna brytyjsko-amerykańska|wojny brytyjsko-amerykańskiej]], które zainspirowały go do napisania tekstu pieśni, która ostatecznie prawie 120 lat później została oficjalnym [[hymn państwowy|hymnem państwowym]] [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]].
 
Key wraz z pułkownikiem Johnem Skinnerem wypłynęli [[5 września]] [[1814]] roku z Baltimore na [[Zatoka Chesapeake|zatokę Chesapeake]], aby tam negocjować z Anglikami wymianę jeńców. Obaj negocjatorzy zostali przyjęci na pokład [[okręt flagowy|okrętu flagowego]] floty angielskiej ''[[Tonnant (1789)|HMS Tonnant]]'', gdzie rozpoczęły się pertraktacje. Początkowo negocjacje były bezowocne, jednak po kilku dniach ostatecznie udało im się wynegocjować uwolnienie przyjaciela. Niestety w tym samym czasie, dowiedzieli się o ataku na [[Baltimore]] planowanym przez Anglików. Ze względów bezpieczeństwa zostali przez nich tymczasowo zatrzymani na pokładzie lekkiej [[Fregata (okręt)|fregaty]], ''[[HMS Surprize]]'', do momentu zakończenia ataku.
 
Ponieważ koryto rzeki [[Patapsco]] było zbyt płytkie, [[admirał]] Cochrane dowodzący flotą angielską został zmuszony do przeniesienia okrętu flagowego z ''HMS Tonnant'' na ''HMS Surprize''. Key i Skinner zostali wówczas przetransportowani na mniejszą jednostkę, skąd mogli widzieć i słyszeć jak Anglicy bombardują [[Fort McHenry]] strzegący [[Baltimore]]. Atak Anglików rozpoczął się [[13 września]] rano i trwał przez 25 godzin. Key z niemocą i przerażeniem obserwował i słyszał nieustanny ostrzał pozycji amerykańskich i gdy o świcie [[14 września]] ujrzał wciąż powiewającą nad fortem amerykańską flagę ogarnęła go ulga i wzruszenie. Widok ten zainspirował go do napisania słów pieśni, którą dedykował obrońcom fortu.