Kult Adonisa dotarł do Grecji w [[Okres archaiczny (starożytna Grecja)|okresie archaicznym]] z terenów [[Bliski Wschód|bliskowschodnich]]. Imię bóstwa pochodzi bezpośrednio od [[język fenicki|fenickiego]] tytułu ''Adon'' („Pan”), por. [[język hebrajski|hebr.]] ''[[Adonai]]''. Grecy nie rozumiejąc semickiego tytułu, uznali go błędnie za imię własne<ref name=Tejas>O.Murray, s.118.</ref>.
== Okoliczności narodzin Adonisa ==
Tejas był królem [[Syria|syryjskim]]. Wraz ze swą żoną (nieznananieznaną z imienia) mieli córką Myrrę. Myrra była piękną dziewczyną, do tego stopnia, że jej matka chełpiła się posiadaniem córki piękniejszej niż Afrodyta. To sprowadziło na ród Myrry gniew bogini. Afrodyta sprowadziła na królewnę pragnienie kazirodczego związku z własnym ojcem. Z pomocą swej piastunki, Hippolity, udało jej się oszukać i obcować z Tejasem przez dwanaście nocy. Podczas dwunastej nocy, Tejas odkrył podstęp i chciał zabić córkę. Uciekając przed ojcem, Myrra błagała bogów o ratunek. Ci spełnili jej prośbę i zamienili ją w [[mirt|drzewko mirtowe]], z którego sączy się żywica nazywana "łzami Mirry". Gdy Afrodyta odpoczywała pod drzewkiem mirtowym, pień pękł i wypadło z niego niemowlę, Adonis. Afrodyta wzięła je, a to kosztowało ją wiele bólu. To był zemsta Myrry. W innej wersji tego mitu występuje, zamiast Tejasa, król [[Cypr (wyspa)|Cypru]], [[Kinyras]]; a Myrra jest jego córką. Mogłoby to tłumaczyć umiejscowienie głównego ośrodka kultu Adonisa na Cyprze. Przy porodzie asystowała bogini [[Ejlejtyja]]<ref>S. Stabryła, s.33-41.</ref>.
