Josef Bühler: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}}
Linia 24:
Pracował w zawodzie prawniczym z Hansem Frankiem, który wówczas był adwokatem [[Adolf Hitler|Hitlera]]. Właśnie za namową Franka Bühler wstąpił do [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] w [[1932]], a później został wiceprezydentem [[Akademia Prawa Niemieckiego|Akademii Prawa Niemieckiego]].
 
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] i utworzeniu [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnego Gubernatorstwa]] (GG) z okupowanych ziem [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]], Frank powołał Bühlera na stanowisko szefa swojego biura. W maju [[1940]]<ref>"''Okupacja i ruch oporu w Dzienniku Hansa Franka 1939-1945"'', KIW, Warszawa 1972</ref> został sekretarzem stanu (premierem rządu GG (''Leiter der Regierung des Generalgouvernements'')) i zastępcą Franka jako Generalnego Gubernatora. Stanowisko to Bühler sprawował do końca [[okupacja niemiecka w Polsce 1939-1945|okupacji]], będąc wiernym wspólnikiem Franka w prześladowaniach ludności polskiej. Współodpowiadał za niszczenie i grabienie mienia i kultury narodu polskiego oraz za deportacje na [[Roboty przymusowe w III Rzeszy|roboty przymusowe]] do [[III Rzesza|III Rzeszy]], a także politykę eksterminacyjną. Bühler otrzymał od [[Heinrich Himmler|Himmlera]] honorowy tytuł [[Brigadeführer|SS-Brigadeführera]].
 
[[20 stycznia]] [[1942]] był uczestnikiem [[Konferencja w Wannsee|Konferencji w Wannsee]] jako reprezentant rządu Generalnego Gubernatorstwa. Podczas spotkania, na którym prominentni działacze nazistowscy omawiali ''[[Endlösung|Endlösung der Judenfrage]]'' (eksterminację [[Żydzi|Żydów]] europejskich), Bühler domagał się jak najszybszego rozwiązania kwestii żydowskiej na obszarze GG.