Bohdan Winiarski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Pilot Pirx (dyskusja | edycje) →Bibliografia: uzupełnienie |
Pilot Pirx (dyskusja | edycje) →Życiorys: uzupełnienie |
||
Linia 6:
Był synem Stanisława (leśnika, [[Sędzia pokoju|sędziego pokoju]]) i Jadwigi z Mystkowskich. Do szkoły powszechnej uczęszczał w [[Szczuczyn (województwo podlaskie)|Szczuczynie]], do gimnazjum – w [[Łomża|Łomży]]. W latach 1905–1909 studiował prawo na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]] i [[Uniwersytet Jagielloński|Jagiellońskim]], gdzie w 1910 obronił doktorat; uzupełniał studia na uniwersytetach w [[Paryż]]u i [[Heidelberg]]u (1910–1911). Był członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]] przed [[1914]] rokiem<ref>Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 587.</ref>. W latach 1911–1914 wykładał francuskie prawo polityczne oraz rosyjskie prawo administracyjne i polityczne w Polskiej Szkole Nauk Politycznych i na Wyższych Kursach im. A. Baranieckiego w [[Kraków|Krakowie]], w okresie 1916–1917 historię ustroju ziem polskich w [[XIX wiek|XIX]] w. na Wyższych Kursach Polskich w [[Petersburg|Piotrogrodzie]]. Od 1921 prowadził wykłady z prawa międzynarodowego publicznego na Uniwersytecie Poznańskim, od 1922 z tytułem profesora nadzwyczajnego kierował Katedrą Prawa Międzynarodowego; w 1930 mianowany profesorem zwyczajnym, w latach 1936–1939 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa. W 1933 wykładał prawo rzeczne w Akademii Prawa Międzynarodowego w [[Haga|Hadze]], a w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] prawo międzynarodowe na [[Uniwersytet Oksfordzki|uniwersytecie w Oksfordzie]].
W 1919 był radcą prawnym delegacji polskiej na Konferencji Pokojowej w [[Paryż]]u. Wchodził także w skład polskiej delegacji na konferencji w sprawie komunikacji i transportu w [[Barcelona|Barcelonie]] oraz na I Zjeździe Zgromadzenia [[Liga Narodów|Ligi Narodów]] (1921); został następnie członkiem, później wiceprezesem (1924–1927) Stałej Komisji Komunikacyjnej i Tranzytowej Ligi Narodów. W latach 1926-1939 przewodniczył Komisji Prawa Rzecznego Ligi Narodów. Reprezentował Polskę w Międzynarodowej Komisji Odry (1923–1931), w 1929 występował w sprawie statusu prawnego [[Odra|Odry]] przed [[Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej|Trybunałem Sprawiedliwości w Hadze]].
Jeszcze w czasie nauki gimnazjalnej działał w młodzieżowych organizacjach patriotycznych ("Przyszłość", "X", "Czerwona Róża"), w latach 1903–1909] był członkiem zarządu [[Związek Młodzieży Polskiej „Zet”|Związku Młodzieży Polskiej "Zet"]]; za działalność w "Zet" przebywał przez pewien czas w rosyjskim więzieniu w Warszawie. Od 1914 był sekretarzem Sekcji Prawnej [[Komitet Narodowy Polski (1914-1917)|Komitetu Narodowego Polskiego]] kolejno w Warszawie, Piotrogrodzie i Paryżu. W latach 1924–1927 występował jako komisarz ds. likwidacji własności niemieckich na terenie byłego zaboru pruskiego. Po [[przewrót majowy|przewrocie majowym]] w 1926 wszedł w skład zarządu Komitetu Wojewódzkiego Organizacji Obrony Państwa w Poznaniu, zrzeszającej przeciwników [[Józef Piłsudski|Piłsudskiego]]. W latach 1928–1935 pełnił mandat poselski z ramienia [[Stronnictwo Narodowe (1928-1947)|Stronnictwa Narodowego]].
| |||