SS Polonia: Różnice pomiędzy wersjami

=== Uwagi ===

Nazwę "Polonia" nosił też inny parowiec. Na taką nazwę w 1913 przemianowano w roku zwodowany w 1899 statek pełniący służbę w austro-węgierskich liniach [[Austro-Americana]]. Pływał on na trasie [[Triest]]-[[Quebec City]]-[[Montreal]]. W tym samym roku statek powrócił do poprzedniego właściciela Hamburg Amerikanische Packetfahrt Actien Gesellschaft i starej nazwy "Batavia".

 

Instytut Morski wykonał kompleksowe studium do założeń nowego liniowca, nazwanego wstępnie "Polonia", w latach 1962-64. Obejmowało ono część ekonomiczną oraz daleko rozwiniętą koncepcję techniczną statku.Wykonał je 28-osobowy zespół pod kierunkiem autora niniejszej książki oraz prof. dr. hab. Macieja Krzyżanowskiego. W skład zespołu weszli wybitni specjaliści oraz liczni konsultanci z Instytutu Morskiego, Politechniki Gdańskiej, przemysłu okrętowego (biur projektów) i armatora. W części technicznej oprócz autora, który opracował podstawową koncepcję statku, kierował pracami doc. dr Zbigniew Grzywaczewski z Instytutu Morskiego.

Stosownie do założeń armatora statek miał dwie klasy, łączone na wycieczkach: I klasa - 50 miejsc i turystyczna - 800 miejsc, ż czego 32 miejsca stanowiły część zamienną, to jest można je było dołączyć do I klasy. Największa liczba łóżek wraz z zapasowymi wynosiła 984. Na wycieczki statek mógł zabierać 600 osób (tylko dolne łóżka). Jego wskaźnik przestrzenności (komfortu) wynosił 27 RT na pasażera, czyli dorównywał wycieczkowcom przełomu ósmej i dziewiątej dekady XX wieku.

Rzecz oczywista, że przewidziano na tym statku stabilizację kołysań, klimatyzację, stery strumieniowe na dziobie i rufie, wszelkie nowe zdobycze nawigacji, zabezpieczenia pożarowego, służby zdrowia, telewizji, sportu itp. Nie sposób tu wyliczyć wszystkich planowanych urządzeń służących wygodzie i komfortowi.

 

{{przypisy}}